Helen's vision
როდესაც გავითიშე უკანასკნელი რაც დავინახე იყო ბიჭი შავებში თვალები გავახილე და დენდარტყმულივით წამოვვარდი გარშემო მიმოვიხედე და ოთახი არ მეცნო მაგრამ ერთ რამეს მივხვდი რომ ეს ოთხი ბიჭს ეკუთვნოდა სასწრაფოდ წამოვხტი პირველი რაც გავაკეთე იყო რომ საკუთარ თავს სარკეში შვხედე სასწრაფოდ ოთახიდან გავვარდი და საიდანაც ხმა გავიგე იმ მხარისკენ ავიღე გეზი მინდოდა ოთახში შვსულიყავი მაგრამ იმ საუბარი რასაც ყური მოვკარი ადგილზე გამაქვავა.
-გეუბნებით ეს ის არის. მთელ კონცერტს დავესწარი ვიცი რომ ეს ის არის იუნგი იქ იყო მანაც გაიგონა ის არის მეოცნებე მან გაიმარჯვა კონკურსში.
ეს ხმა როგორ მეცნობა თითქოს ადრეც მომისმენია ან იუნგი ვინ არის საერთოდაც ჯანდაბა ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ მათ ჩემი ვინაოვბა გაიგეს ოთახში გიჟივით შვიჭერი და შვიდი გაოცებული თვალი ჩემსკენ იყო მომართული ჯანდაბა ეს ხომ ბითიესია.
-ჰეი
გაოცებულმა დაიძახა ჰოუპმა
-ჰეი?
-ჰელენ შენ აქ რას აკეთებ არ გეგონოს რომ შენი ნახვა არ გამიხარდა უბრალოდ აქ რა გინდა?
ჩემკენ წამოვიდა და ჩამეხუტა მის ამ ჟესტზე გამეღიმა სულ რაღაც ერთხელ შევხვდით და ის უკვე მეხუტება.
-ჯონგ ჰოსეოკ შენს ადგილას დაბრუნდი.
-იუნგი რა ჯანდაბაა რატომ უხეშობ.
-იმიტომ რომ ის არის მეოცნებე.
ამდროს ჰოუპი შოკირებული მომშორდა არამარტო ის არამედ ყველა შოკირებული მიყურებდნენ.
-მისმინეთ მინდა რომ ეს საიდუმლოდ შეინახოთ არ მჭირდება რომ ყველგან მცნობდნენ და ყველგან დამსდევდნენ პაპარაცები.
-რა თქმა უნდა ჩვენ შენს საიდუმლოს შვინახავთ პირობას გაძლევ - თქვა არემმა
- ისე ჰო გილოცავ კონკურსში შენ გაიმარჯვე - თქვა ჯიმინა
- მადლობა და ჰო მე ჰელენი ვარ და ახლა უნდა დაქტოვოთ დარწმუნებული ვარ ამას უკვე ტელევიზიით გააშუქებდნენ ჩემი ძმები კი გაგიჟდებიან
- ჰო რა თქმა უნდა გვესმის - თქვა ჰოუფმა
- ნახვამდის ბიჭებო სასიამოვნო იყო თქვენთან შეხვედრა ჩემი ნივთები სად არის?
- შემოსასვლელში - მიპასუხა შუგამ
- კარგით ნახვამდის
ჩემ ნივთებს ხელი დავავლე და გარეთ გამოვედი აზრზე არ ვიყავი სად ვიყავი მაგრამ მთავარ გზატკეცილამდე გავედი თუ არა ტაქსი დავინახე და გავაჩერე შიგნით ჩავჯექი და ტელეფონი შევამოწმე ყბა დამივარდა 100 გამოტოვებული ზარი ქეითისგან 150 ოლისგან 100 ალქესისგან ჰარუსგან ლუკისგან უამრავი ზარი იყო ნამდვილად მომკლავენ მაგრამ რა ჩემი ბრალია, ქეითის ნომერი ავკრიფე და მას დავურეკე
- ჰელენ - გავიგე მისი ატირებული ხმა
- ქეით კარგად ვარ დამშვიდდი
- მაპატიე მაპატიე ვიცი ცუდი მეგობარი ვარ მაპატიე გთხოვ
- ჰეი პატარავ დამშვიდდი კარგად ვარ ეს მე უნდა გიხდიდე ბოდიშს
- ჰელენ გაჩუმდი გაჩუმდი როგორ შეიძლება ასეთი მშვიდი და მუდამ შემწყნარებელი იყო ეს ჩემი ბრალია და ამას ვერაფერი შეცვლის
- ჰეი დამშვიდდი სახლში მოვალ და ყველაფერს აგიხსნი
- მოიც..- დასრულება არ ვაცადე ტელეფონი გავუთიშე, ოჰ ქეით ამ შენი ემოციურობით ერთ დღეს გადამრევ რა
