⇝A\B\O dinamiklerinin insanlar arasında neden olduğu çatışmalar,haksızlıklar yetmezmiş gibi titanlarlada savaşmaya mecbur olan,insanlığın en güçlü askeri adını almış Levi kendi eşini bula bilecek miydi?
↝Türkiyede ilk ❝omega levixalfa reader ❞ kitabı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Kancayı hızla devin arkasındaki ağaca doğru fırlattım. Bacaklarının arasından geçtiğimde kancayı çektim ve daha yüksek olan diğer ağaca doğru fırlatıp uçmaya başladım. Havalandıkça devlerin enseleri açık bir şekilde gözükmüştü. Hızlı hareket ettiğim için nerede olduğumu görememiştiler. İstediğim yüksekliğe vardıktan sonra hızlı bir iniş yaparak döne-döne kesmeye başladım. Sağdan sola doğru ilerleyerek üç devi indirmiştim. Son devi de hallettiğimde büyük bir elin bana doğru geldiğini gördüm. Küçük bir dönüşle bütün parmaklarını kestim ve koluna zıplayarak ensesine doğru ilerledim. Diğer eliyle beni tutmak istediğinde yüzüne sonra ise eline atlayarak zikzak bir şekilde ilerledim. Bu kafasını karıştırırken bende ensesini kestim.
Devle birlikte yere düşerken önümde başka devin bana geldiğini fark etmemle kancayı ateşledim. İki kanca da gözlerine isabet edip onu kör etmişti. Ayaklarımla kafasından destek alarak ters takla attım ve ensesini kestim. Ve böylece beş devi bir dakika bile geçmeden kesmiştim.
Bana gelen atımın beline atlayıp ilerideki asker grubuna doğru ilerledim. "Aranızda ölen veya yaralanan var mı?"
"Hayır efendim! Sayenizde hepimiz yaşıyoruz! Teşekkürler!" Her halinden yeni acemi olduğu belli olan askere baktım. Erwin yeni acemilerin sefere çıkmayacağını söylememiş miydi? Peki ya o burada ne yapıyordu?
"Teşekküre gerek yok. Görevim bu benim. Tüpleriniz dolu mu? Ya kılıçlar? Her şey tamam mı?" Olumlu cevaplar almıştım her birinden. Bu iyiydi.
"Harika. Ben gidiyorum. Kendinize dikkat edin. Plana sadık kalın ve olası tehlikede bana haber verin. Sakın kahramancılık oynamaya kalkmayın." Sol kanattan yükselen işaret fişeğiyle atın yönünü oraya çevirdim. Bana ihtiyaç vardı.
"Dikkatli olun fendim!"
"Az önce beş devi tek başına öldürdü! Siz merak etmeyin onu! Önünüze bakın!" Kendimi onlara kanıtlaya bilmişdim sonunda. Sefere çıktığımızdan beri tüm düzülüşü geziyordum. Bir dakika bile durmamıştım. Ölümlerin önünü kesmek için elimden geldiği şekilde onları kolluyordum. Devlere yaklaştırtmıyordum askerleri. Sadece bazen dikkatlerini dağıtarak bana yardım ediyordular. Lakin savaşmalarına izin vermiyordum.
Çokça devin canını okumuştum. Onları öldürmek için kullandığım binbir türde taktikler diğerlerinin bana olan güvenini ve hayranlığını artırmıştı. Zaten hedeflediğimde buydu. Şimdi ise onlardan bunları duymak beni daha da hırslandırmıştı. Aynı yerden yükselen ikinci bir fişek atımı hızlandırmama yetmişti.
