~lexie's pov.~
it's been years since yung accident ni rob, nakapagtapos na ko ng collage. I'm working at a huge company. assistant ako ng may ari ng company.
it's my day off so pupunta ako sa cemetery ngayon...syempre bibisitahin ko yung one and only ko hahaha... nagdala ako ng white roses and pumunta na ko kung nasan ang libingan nya (A/N: sorry wala akong maisip na malalim na term para sa 'libingan' hahaha panget ba?)
"umm.. hi, nandito ulit ako... hahaha" sabi ko and umupo ako sa harap ng tombstone nya
"umm. gusto ko lang sabihin na... i miss you so much!" medyo naluha ako
"oh babe ok ka lang?" sabi sakin nung boyfriend ko. tumabi sya sakin and hinug nya ko. pinatong ko na yung roses and nag smile
"ma, nandito nga pala si rob! look! we're married!" tinaas ko yung kamay ko and pinakita yung engagement ring namin
"umm.. hi po.. im robbie po.. soon to be husband po ng anak nyo" ngumiti ako sakanya and tumingin sa tombstone ni mama..
oo ikakasal na kami ni rob in a few weeks... hahaha sya nga pala yung boss ko and sabi ko I'll start as his assistant muna, binibigay nya sakin yung place as the vice president of their company pero di pa ko ready..
di ko pa pala na kwe-kwento yung nangyari kay mama... nung bagong release si rob sa hospital after that accident, nung nabangga sya? yes yun, after nya ma release na confine si mama, may kidney failure daw sya and after some few weeks, di na nya nakayanan and nag give up na...
*FLASH BACK*
~hospital~
"l-lexie, anak, i just want to say sorry ha... alam kong nasaktan kita ng sobra sobra, pinag sisisihan ko na lahat yun anak, sorry talaga.. i thinks this is the right time to say goodbye na" mahinang sinasabi ni mama. nakikita kong nahihirapan na sya, umiiyak na sya..
"no ma.. no.. please... i forgive you na... please ma.. lalaban tayo.. kaya naten to.. wag moko iiwan ma..." umiiyak na din ako sa tabi nya and i was holding her hand.. hindi ako handa...
"alex, i-im sorry pero nahihirapan na si mama..." hinawakan nya yung cheeks ko and tinignan ako sa mata "promise me anak na you'll continue your life... and patawarin mo na si mama ha? i think this is karma.. and karma is hitting me real bad" she smiled and iyak paden ako ng iyak
"i-i love you a-ale-"
'BEEEEEEP, BEEEEP, BEEEEEP'
kulang nalang mag wala ako sa room ni mama, ang sakit sakit, hindi ako handa sa lahat ng pangyayari pero kaylangan ko tong tanggapin ng ganun ganun nalang. nangyari na sya at hindi ko na mababalik lahat.. iyak ako ng iyak
nothing lasts forever, even your love one will leave you.
*END OF FLASH BACK*
masakit man tanggapin kaso nangyari na sya.. pero sana masaya si mama ngayon kung nasan man sya...
nakatira na ko kela rob and his family likes me so much, mabait sila sakin and happy sila para samin ni rob, habang si micha naman, nakatuluyan nya si drew. ang weird noh? parang nag exchange lang kami.. nasa UK sila and they're happy naman. ang pag kaka alam ko may daughter na sila.. sweet.
mas pinili ni rob yung company nila dito sa pilipinas kesa dun sa ibang bansa. wala nang nagawa yung father nya kaya pumayag nalang.
tumayo na kami and nag bye kay mama, kahit wala na si mama, feeling ko kausap ko padin sya ng harap harapan. tinupad ko yung mga sinabi nya sakin. hindi ako sumuko kagad. tinuloy ko ang life ko. and I'm so happy...
kala ko sa fairy tales lang may happy ending, sa real life din pala. kaso sa fairy tales, always silang happy and may forever sila...
pero for me, sa reality, hindi ka always happy, may ups and downs ka in life, and natural lang yan, forever? no, hindi paden ako naniniwala dyan... naniniwala ako sa 'grow old together' yes. alam kong mangyayari samin ni rob yan, hindi man kami forever, atleast we grew old together and we love each other with all of our hearts.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
HEY GUYS HAHAHA SO THIS IS EDITED. YES IT IS. NAGLOKO KASI WATPAD KO PSH. DI NASAVE. PSH. SORRY PERO IT'S ALMOST DONE NAAAA WAAAAH. PLEASE PLEASE WAG KAYONG RUDE HAHAHA BEGGINER LANG PO AKO. AND THANK YOU PO SA PAG BABASA NG BOOK KO ILY GUYS :)
