ملاكى

ملاكى البارتى العشرين

يلا نبدأ
....
وصلت فريده فله اسر ونتظرته
بعد قليل وصل اسر وملاك إلى الفله
اسر بضحك:فيرو وحشتينى اوى
فريده وهى تحتضنه:وحشتك برضو
اسر:والله يا فيروو غصب عنى مشاغل الحياة كتيره
فريده بغمزه:الحياه برضو ولا المزه وخداك
اسر ونظر ل ملاك وقال لنفسه:اه لو بجد تكونى ليا يا ملاكى
ثم قال اسر
اسر :استرى على ابنك
فريده:ماشى يا ابن بطنى
فريده بإبتسامه ل ملاك:ازيك انا فريده مامت اسر
ملاك بخجل:اهلا يا طنط انا ملاك مر مرات اسر
فريده:بلاش طنط دى انا زى  مامى
هزت ملاك رأسها بإجاب
فريده بضحك:تعرفى كان اسر بيقول مش هيرتبط بحد غير بوحده زيك
ملاك :بجد انا ما كنتش اعرف
اسر: احم طب يلا نقعد عشان رجلى نملت
جلسا الجميع فى الصالون وبعد قليل جاء عبدالرؤوف
عبدالرؤوف بإبتسامه:اهلا اهلا ب اللى مش بيسأل
حضنه اسر:حقكك عليا يا روفا
عبدالرؤوف بإبتسامه:ماشى يا اخويا انا عارف الحريم بياخدو الواحد لمكان تانى
اسر :اه والله يا روفا تعالى بس اقعد وسلم على ملاك
عبدالرؤوف بإبتسامه هاديه:ملاك ازيك
ملاك بإبتسامه هاديه :الحمد لله وحضرتك
عبدالرؤوف بضحك:الحمد لله بخير، بس انا ما اسميش حضرتك اسمى بابا ماشى يا ملاك
ملاك بحزن وتذكرت والدها:حاضر يا ب بابا
اسر بإستغراب  :امال لما كلكم هنا ياسمين فين
فريده بتوتر:هى قالت انها شويا ت تعبانه
اسر :ممم
عبدالرؤوف بهدؤ:هى مع مؤنس مش فى البيت
صدمت فريده إنه يعلم اين هي
اسر:اها
عبدالرؤوف ل اسر:اسر تعالى يا اسر عايز اتكلم معاك شويا
اسر:طيب يلا تعالى نقعد فى المكتب
رحل اسر و عبدالرؤوف إلى المكتب
وجلست فريده و ملاك يتعرفوا على بعض
فريده:وانتى بقا بتعرفى تطبخى ولا زى بنات اليومين دول
ملاك:لا بعرف بس شويا مش اوى
فريده:طب قومى نعمل محشى ورق العنب اصل نفسى رايحه عليه
ملاك:طب يلا نعمل
دلفت فريده و ملاك الى المطبخ مع صباح وبداو فى لف ورق العنب تحت نظرات حب من فريده وضحك وفرح و جو عائلى ظريف
....................................
عند جاسر
كان جاسر يحضر حقيبته واستعد للرحيل الى الغردقة خرج جاسر من الغرفه وهو يحمل حقيبته واستعد للرحيل الى الغردقة
دلفت ناهد بإستغرب:اى دا على فين يا جاسر
جاسر:ودا يهمك فى اى
ناهد بضيق:ولا حاجه بس اكيد رايح تسهر كام يوم مع وحده من بتوعك
جاسر بغضب:اسهر او اعمل اللى اعمله مالكيش فيه ،، بس اللى مستغربه انك جايه من برا و متأخره،  ها يا ناهد هانم سهرتى مع مين انهردا
ناهد بعصبيه:جاسر إلزم حدودك
جاسر بعدم إهتمام:مش فارقه
ثم قال جاسر وبصوت عالى
جاسر :شاهى شاهى فينك
شاهى وهى تنزل من على الدرج:ادينى  اهو جيت يا جاسر
جاسر بإبتسامه هاديه:ازيك يا قلب جاسر
شاهى بإستغراب:جاسر اى الشنطه دى
جاسر :انا مسافر الغردقه عندى شغل
ناهد بصوت هامس:على جهنم إنشاء الله
لم يهتم جاسر واستغربت شاهى لكنها لم تهتم
حضنت شاهى جاسر:بجد هتوحشنى
جاسر وهو يحتضنها:وانتى يا روحى،  خدى بالك من نفسك
شاهى:اوك وانت كمان
جاسر :ماشى  ، امال فتون فين اسلم عليها
شاهى:هى خرجت عندها درس
جاسر:طيب ابقى سلميلى عليها
شاهى:اوك
رحل جاسر ورمق ناهد بقرف ورحل
ركب جاسر سيارته وانطلق الى الغردقة
....................................
عند انس
انس لنفسه:استغفر الله العظيم يارب مش كان زمانى مع المزه فى الدرس دلوقتى لازم يعنى اكون يعنى طرف فى الجوازه دى،  اوف كمان مديحه لو صحيت هعمل اى احسن حاجه احطلها منوم عشان ما يحصلش حاجه
مديحه من داخل الغرف بصوت ضعيف:مل ..اك ملاك فينك
انس بتوتر :يا اختيي اهو صحيت يا لهوى يا امى اعمل اى
انس :ماما انتى صحيتى انا جايلك
دلف انس إلى غرفه والدته:ماما انتى كويسه
مديحه:ايوا بس نولنى الميه دى
انس :حاضر
وأخذ انس الماء و اعطاها ل مديحه
مديحه:امال ملاك فين
انس:هى نايمه نامت عشان عندها شغل
مديحه:ممم... طب سيبنى شويا لوحدى
انس وقد أخذ نفسه:ماشى
خرج انس وحمد ربه انها لم تكشفه
..................................
عوده مره آخرى إلى فله اسر
وضعت فريده وملاك الطعام على المائدة
خرج عبدالرؤوف و اسر من المكتب
اسر وهو يشتم الرئحه:اوهه اى دا محشى
عبدالرؤوف بضحك:والله والواحد نفسه فيه
فريده بإبتسامه كبيره:طب تعالى دى حتى مرات ابنك هى اللى عملته
ملاك:والله طنط سعدتنى
اسر:طب خلاص بقا يلا ناكل
عبدالرؤوف و هو يجلس:اقعد يا اسر
جلس اسر و الجميع على المائده يتناولو العشاء
ملاك بإبتسامه هاديه ل نفسها:ياه بجد ما كنتش اتوقع اهل اسر بشكل دا بجد ربنا يحميهم لبعض بجد انا حبيت مامته كنت بعمل الاكل معاها حسيتها فعلا بتحب اسر و كانت متقبلانى وانا مبسوطه بس للاسف فرحتك مش هتم لانها مجرد لعبه على الكل اتمنيت لو افضل مع العيله دى بجد انا مبسوطه بيهم اوى كنت بتوقع عشان هما اغنياء انهم متكبرين ومغرورين بس هما عكس كدا بيعيشو بحريه و زيهم زي اى مصرى بجد ربنا يخليكم لعض.
...............................
عند على
على بحزن:ازيك يا بابا
السيوفى:اهلن يا ابنى عملت اى مع شاهى
على بضيق:عادى يعنى اتكلمنا شويا
السيوفى:على اوع تجرح شاهى،  شاهى غلبانه
على بعصبيه مخطلته مع حزن:غلبانه!!يعنى انا مش بفرق معاكم انا بجد تعبت حتى صاحبى باعنى على حساب فرحته انا بجد قرفت من حياتى كان اسر غالى عندى بس بعد اللى عمله انا مش قادر انسى كل حاجه انتهت والله قلبى بيوجنى ومحدش حاسس باللى فى قلبى حبى عمرى بيضيع منى كمان هتجوز وحده انا مش بحبها صاحبى سابها عشان مش حببها ولا حابب كلامه يقوم يدهالى انا بجد انا قرفت من حياتى بتمنى اموت واخلص من تعبى ومن حياتى اللى بقيت زباله دى بس كلامى هيغير اى خلاص هتجوزها و هتبقى ليا وانا مش عارف اعمل حاجه ،،،، مش مشكله عادى مش فارقه
رحل على دون أن ينتظر رد من والده وذهب لصديقه الوحيد الذي يخفف عنه تعبه ذهب الى ماكس وجلس بجواره يبكى بحرقه
............................
عند ناهد
ناهد بإبتسامه خبيثه على الهاتف:جاسر سافر و الخطه كدا هتمشى بكل سهوله
كمان عبدالرؤوف مضى على ورقه الطلاق اللى هيا تنازله على ممتلكاته
المتحدث...................
ناهد:مش متخيله فريده وبنتها ازاى هيكونو خدمين تحت رجلى
المتحدث...................
ناهد بضحكه شريره: هاهاهاهاهاها
..........................
البارتى خلص 🙂🌏
صلى على شفيعك 🧡🙂