Tek Başımıza ☂︎ The Umbrella Academy

3- ☂︎ Kriz

Hepimiz aynı anda şaşırmış ve tepki vermiştik. Annem ise çok rahat davranıyordu.

Diego: İyi de, neden değiştirdin ki?!

Grace: Eskisini bu sabah açmayı denedim ama bozuktu. Bende gidip 2. elden aynısını aldım.

Five: İyi de o radyo çalışıyordu.

Grace: En son çalıştığına ne zaman tanık olmuştun tatlım?

Five buna cevap veremedi.

Grace: Ayrıca bunda büyütülecek bir şey olduğunu da sanmıyorum.

Victor: Radyo kendi kendine kanallara bağlanıyor.

Ben: Bence bu radyo da bozuk.

Derken kapı çaldı, Diego koşarak kapıyı açtı. Gelen kişi Lila idi yaklaşık 2 gündür banka işleriyle uğraştığı için üvey teyzesinde kalıyordu. Diego ile sarıldılar ve Lila da yanımıza geldi.

Lila: Selamm millet. Ben buralarda yokken çok şey kaçırdım mı?

Five: Aslında başımızda bir psikopat vardı. Ama uzun süredir etrafta görmüyoruz.

Luther: Belki de bizi korkutmak için yapmışlardır.

Aster: Yine de emin konuşmamak lazım. Herneyse ben yatıyorum size iyi geceler.

Yanlarından ayrılıp odama çıktım. Camı açıp yanına oturdum ve yıldızları seyretmeye başladım. Biraz zaman geçtikten sonra kapı çaldı.

Five: Girebilir miyim?!

Aster: Gir!

Five içeri girip kapıyı kapadı ve yanıma oturdu.

Five: Uyuyamadım da, yanında bir kişilik daha yer var mı?

Gülümsedim.

Aster: Buyur otur.

Karşıma geçti. Elimde çok sevdiğim pembe panterim vardı, ayaklarımın arasına da Mr. Ayıcığımı almıştım. Mr. Ayıcığı ayaklarımın arasından alıp incelemeye başladı.

Five: Babam küçükken bize böyle oyuncaklar vermezdi.

Aster: En azından kıyamette oyalanabileceğin biri vardı.

Five: Dolores?

Aster: Yani, bizden yaşlı olsan da hayatın çok da boş geçmemiş.

Suratını astı.

Five: Emin misin?...

Kaşlarımı çattım.

Aster: Senin yüzünden başımıza bunların geldiğini ikimizde iyi biliyoruz!

Üzgün görünüyordu.

Five: Sen bana yaşadıklarını anlatana kadar hiçbir şeyi bilmiyordum, üzgünüm...

Kaşları çatıldı ve bakışlarını bana çevirdi.

Five: Sahiden oraya nasıl gittim demiştin?

Aster: Umm, karlı bir mevsimdi, o son geçeceğim portalı açtığında sana bahsettiğim yere haps oldum işte.

Five: O portaldan sonra bende kıyameteydim.

Aster: Yani?

Five: O portalda farklı bir şeyler vardı.

Uzun süre konuşmadık.

Aster: Oradayken birdaha asla sizi göremeyeceğim korkusu, asla kokunuzla uyuyamayacağımı, size sarılamayacağımı, evimi, ailemi göremeyeceğimi düşünmek bana acı veriyordu. Ama en acı olanı neydi biliyor musun?