KİMSESİZ VE DENGESİZ

TUTSAK

Gözlerimi açtığımda yarı aydınlık bir odadaydım. Boynumda acı hissediyordum. Boynumu ne zaman yaralamıştım?

Odaya büyük tablolar, eski vazolar ahşap dolaplar vardı. Zar zor Ayağa kalktım. Camdan dışarıya baktım. Etraf cok ıssızdı. Yüksek bir yerdeydim. Aşağıya baktığımda birkac lüx araba vardı. Ağaçların manzarası ve batmak üzere olan Güneş huzur verici görünüyordu.

Ahşap ama bir o kadar da şık duran masanın üzerinde bir dal sigara ve yanında çakmak vardı. O adam beni buraya getirmisti ve bana kötü şeyler yapacağına dair düşünceler aklımda dolaniyordu.

Kapiya ilerledim. Kilitli. Bir ayna vardı. Yüzüme baktım. Çizik ve kurumuş kan lekeleri vardı. Yarım kollu üstüm yırtık ve kurumuş çamur lekeliydi.

Caresice gidip ahşap masanın üzerinden sigarayı alıp yanındaki çakmakla ucunu ateşlendirdim. Dumani üfleyip yere çöktüm. Dizlerimin kendime çektim ve olanları düşündüm.

O kız aklımdan çıkmıyordu. Bana yalvarışları beynimde yankılanıyordu. Annem ve babam yangında öldüğü için kimsem kalmamıştı ve başka bir şehire gitmek için yola çıkmıştım. Sonra yanlış şeritten gelen bir araba son hızla bana çarptı. Gerisi zaten bildiğiniz gibi.

Kapinin kilidi açıldı ve o adamı gördüm "uyanmışsın"

oturdugum yerden geri geri kaçtım. Elimde ki sigarayı gördü ve tekrar sırıttı "yemeğini yedikten sonra içersin diye düşünmüştüm"

kaşlarımı catip "sigara içtiğimi nereden biliyorsun" dedim.

Adamın sırıtışı yavaş yavaş silinmeye başladı. Gözleri boynuma kaydı. Boynuma baktığında gözleri parladı resmen. Bakışlarinı gözlerime çevirdi "kanında vardı" ne dediğini anlayamadım.

Kanımı falan mı almıştı "kanımı mı aldınız?" Diye sordum. Adam tekrar sırıtmaya başladı

" Evet görünce dayanamadım. Biraz tadına bakmam lazımdı" ne diyor bu?

Gözlerimi kısıp kafami yana yatırdım "sen ruh hastası mısın? Ne saçmalıyorsun? Beni bırak gideyim" Adam güvenilir birine benzemiyordu. Benzeseydi yardım isterdim ama bana yardim edecek gibi degil beni yiyecek gibi bakiyordu.

Derince nefes verdi "diyorum ki kanından sigara tadı aldım," boynuma bakmaya başladı.

Korkuyla yerimden sicrayip aynanın karşına geçtim. Saçlarımı tutup boynuma baktım diş izi vardı ve morarmıştı. Benim kanımı mı?

Adama bakmamaya çalıştım. Çaktırmadan yanımdaki vazoyu alıp aynaya fırlattım ve ayna paramparça oldu. Cam parçalarından birini alıp adama dogrulttum.

"Yaklaşırsan keserim seni! Kimsin? nesin sen?" Adam bana dümdüz ifadesiz bir şekilde bakiyordu. Kafasıni yana eydi ve damağını şıklattı "o aynayı ve vazoyu seviyordum. Bunu yapmayacaktın"

Bana yaklaşmaya başladı. Gözünde en ufak bir korku yoktu. Göz rengi koyulaşmıştı. Yanima geldiğinde elimdeki cami karnına saplayiverdim.

Birkaç saniye durdu karnına bakti ve bana döndü "gömleğimide çok seviyordum. Ama sana biraz sinir oldum ufaklık"

Karnından ayna parçasını çıkarıp yere fırlattı. Ayna parçası tekrar ufak parçalara ayrıldı. Beni çenemden tutup duvara yasladi. Yüzünü bana yaklaştırdı ve konuşmaya başladı. O kadar güçlüydü ki hareket bile edemiyordum.

"Sana karnini doyurmak için yemek getiriyorum, icmen için sigara bile bırakıyorum ve sen beni öldürmeye çalışıyorsun öyle mi?"

Çenemi öylesine sıkıyordu ki konuşamıyordum kelimelerin üzerine baskı yaparak konuştu "Sakın, bir daha bana saygısızlık etme."

Yüzünü boynuma indirdi, sıcak nefesini boynumda hissettim. Ne elini ne de kendisini ittiremiyordum. Zar zor konustum "birak beni" boynumdan buyuk bir nefes aldi ve tekrar gözleri gozlerimle buluştu

"ve birdaha sakın, bana emir verme. Buradan gidemezsin. Kaçmaya kalkarsan, ki imkansız, bedelini sana ödetirim."

Çenemden elini sertçe cekti. "Yemeğini ye ve burayı temizle" kapiyi sertçe vurup cikti.

Nasıl bir şeyin içine düştüm ben? Anne? Baba? Nasıl kurtulacağım? Gözlerim doldu ve yere çöktüm. Karnım cok açtı. Biraz bekledikten sonra masanın üzerindeki yemeklere baktim. Yemekten başka çarem yoktu.

Vote ve yorum yapmayı unutmayın görüşürüzz 🧛‍♀️