KİMSESİZ VE DENGESİZ

Neden?

Alkol ve sigara kokusunun bana iyi geleceğini düşünmezdim hiç. Ama söz konusu aylardır bir ormanda kapalı kalmak olunca, bu kesinlikle bana çok iyi gelmişti. Hatta bana iyi gelen sigara ve alkol kokusu değildi. Başka insanlar görmek, başka insanlarla eğlenmek... Melisa'dan başka bir insanla ne konuşmuş, ne de görmüştüm aylardır. O yüzden bu gece herkesle sohbet etmek istiyordum. Kafamın alkolden dolayı uçtuğundan mı ya da herkesin benim gibi sarhoş olmasından mı bilmiyorum.

Savaş kendi kendine sabır dileniyordu. Ben de bu gece onu katil edebilecek potansiyel vardı. Bu potansiyeli kullanmasam iyi ama içimden bir ses sürekli çılgınlarca eğlenip içmemi söylüyordu. Ellerimi savaşın yanaklarına götürdüm

"Neden böyle yapıyorsun? Eğlenmeye gelmedik mi biz?"

Savaşın kaşları çatıktı

"Ne yapıyorum?"

"Suratını asıyorsun"

Savaş yapmacık bir şekilde gülümsedi ve bana oldu mu der gibi baktı. Ben de hayır anlamında kaşlarımı yukarı kaldırdım. Daha geniş gülümsedi ve yine hayır anlamında kaşlarımı yukarı kaldırdım. Sessiz bir kahkaha attığında gerçekten de gülmüştü. O gülerken gözlerim dudaklarına kaydı ve uzanıp öptüm. Geri çekilip tepkisini izledim. Gözlerime bakıyordu. Gözleri parlıyordu. Derin bir nefes aldı ve iç geçirdi.

"Bu gece bu 2.oldu. Beni sınıyorsun ama, benimle baş edemezsin."

"Ederim" dedim ve kendi kendime ayakta tökezledim. Savaş yine güldü ve

"Kesinlikle. Ama önce ayakta durmayı öğren" dedi. Sonra belimden tuttu ve saçlarımı öptü.

"Sen beni hep küçümsüyorsun ama"

"Yürü masaya gidelim ayakta duramıyorsun"

Savaşla masaya doğru ilerlerken arkamdan gelen sarhoş erkek sesiyle savaş durdu

"Hey! Elbisen çok havalıymış canım"

Umarım bunu söyleyen kişi bana söylemiyordur şuanda. Üstelik yanımda savaş varken.

"Bize mi dedin?" Dedi savaş. Bu karşı tarafa göre normal bir ses tonuydu. Ama benim tanıdığıma göre, bu ses tonu savaşın düz ve tehlikeli çıkan ses tonuydu

"Üzerinde mini bi parti elbisesi olmadığına göre sana demedim"

Çocuk hala rahat rahat baştan aşağı beni süzüyordu. Sarhoş kafamla bile savaşın çocuğu delip geçen gözlerini seçebiliyordum.

"Kıza dedin?" Diye tekrar etti çocuğu

"Evet?"

"Bu kıza dedin?" Dedi beni göstererek

"Evet ulan evet. Sanane?"

Sıçtık Cafer...
.
.
.

"Savaş! Dur artık!"

"Ben dokunmuyorum arkadaşım. Bu gece benim için çok özel" diyen Kaan Melisa'yı kolunun altına almış bırakmıyordu.

İvan ve Savaş o çocuk ve arkadaşlarıyla kavga ediyorlardı. Daha doğrusu kavga etmiyorlardı. İvan ve Savaş çocuk döver gibi dövüyorlardı. Haksız rekabet ortadaydı. Naza da oturmuş bıkkınlıkla seyrediyordu.

"Bir daha söylesene lan yar*ak kafa!"

Savaş hem sövüyor hem dövüyordu. İvan savaşın çocukla kavga ettiğini görür görmez gelmişti. Başta müdahale etmemişti ama çocuğun arkadaşları gelince o da kavgaya katılmıştı. Söylediğim gibi ortada haksız rekabet vardı. Savaş ve İvanın güçleri doğaüstüydü. Sarhoş kafayla çocukları öldürürler diye korkuyordum.