Hi, ladies
Öncelikle, yorum yapın lütfen. Bence yorumu hakkediyor. Fikirlerinizi okumak hem eğlenceli, hem de ne düşündüyünüzü biliyorum, lady'm:)
Atlas good reading diler, lady'lerine.
#12#
Annem ile babam beni sildiler.
Beni istiyorlardı, bu yüzden yeni bir sayfa açmamı istediler. Fakat ben, ben onca karmaşık düşüncelerim arasında hiç düşünmeden Min'in peşine takıldım. Ve onlarda beni sildiler.
Neden onun peşine takıldım peki?
Bebeğim için.
Ben bebeğim için hayatımdan vazgeçip, onunla onun peşinden geliyordum, ama o bebeği için beni kabullenemiyordu.
Gerçi şüpheliydim bebeğide kabullendiğinden.
Düşündüğüm tek şeydi. Zihnimi meşgul eden, beni düşünmekten yorulacak, fakat pes ettirmeyecek kadar düşündüren şey.
Mahv ediyordu beni, onu düşünmek. Sanki zihnim bana en ağır çin işkencelerini çektiriyordu, sürekli onu düşünerek.
"Jimin?"
Boğuk bir ses duydum birden. Beni bu içinden çıkamadığım durumdan kurtaran. Bana sesleniyordu. Bu ses bana seslenerek bir şeyler söylüyordu.
"Jimin? Jimin, kendine gel?"
Duyuyordum, fakat algılayamıyordum.
"Kendine gel."
Hani bazen olur ya, kulağımıza su gider de kısa bir süreliğine etrafı garip duymaya başlarız. Buğulu görme gibi, buğulu duyarız. Anlaşılmaz duyduklarımız. Bulanık olur.
"Aç gözlerini, uyan."
Şu an, tam da öyle duyuyordum işte.
"Jimin?"
Bulanık, garip. Sanki ses uzaktan geliyor gibiydi. Yüzümün tokatlandığını hissediyordum. Saçlarıma hafif hafif dokunulduğunu.
"Jimin?"
"Taehyung uyanmıyor işte. Ne sesleniyorsun?!"
Tanıdık sesin bağırması kulaklarımda ki bulanıklığı yok etmişti birden. Net duymaya başlamıştım etrafı, bulanık değildi artık.
Bir süre öylece bekledim, etrafı dinleyip tamamen zihnimin uyanmasını bekledim. Bana seslenen ses durmuştu, fakat saçımda gezen eller hâlâ yerindeydi. Hareket halinde olduğumu hissediyordum, bu da demek oluyordu ki arabadaydım.
Yavaş yavaş gözlerimi açtım. Bulanık görüşümü gözlerimi kırpıştırarak yok etmeye çalıştım. İlk gördüğüm şey Taehyung'un yüzümü inceleyen telaşlı yüzüydü.
"Nasılsın?" diye sordu. Fakat algılayamadığımdan boş boş baktım yüzüne.
"Beni duyuyor musun?"
Nerdeydim ben? Ne olmuştu bana? En son Min'in evindeydik, oluşan kargaşadan, ve halsizliğimden dolayı bayılmıştım. Fakat ondan öncesinde kafama takılan bir şey vardı. Ben düşerken birinin beni düşmeyeyim diye tuttuğunu hissetmiştim. Ve öncesinde de Taehyung'un Min'e seslendiğini duymuştum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BABY
FanfictionUnknown number Merhaba, rahatsız ettiğim için üzgünüm, ama bayım, ben sizin çocuğunuza hamileyim... parkjimin #5 (06.08.22) yoonmin #8 (18.08.22) yoongi #9 (21.08.22) minyoongi #5 (19.06.23)