KARARTI

Şömine

ALYA DAN

..............................................................................................................................

Deli gibi araba kullanıyordu resmen ,arabanın dikiz aynasından onu görmemem imkansızdı. Beni neden bu kadar önemsediğini anlayamıyorum.Arabasına bindiğim çocuk sürekli aynadan beni kesiyordu.Yada ben öyle düşünüyordum. EE inat uğruna otostop çekip tanımadığın insanın arabasına binersen başına bir şey gelmemesi normal mi? HELEDE bu bensem tabiki değil .Olaysız bir günü bırakalım bir dakikam geçmiyor. Düşüncelere dalmışken aklıma Bora geldi. dışarıya baktığımda ortalıkta yoktu. Hatta şuan ortalıkta hiçbir şey yoktu. Hatta bana kalırsa binalar bile seyrekleşmişti.Ya ben paranoyaklaşıyorum yada bu adam beni bilmediğim bir yere götürüyor.

''ŞEY yoldan saptık acaba nereye gidiyoruz?''

''Biraz eğlenmeye gidiyoruz hem sana da iyi geleceğinden eminim.''

''Ha ? pardon ne dediğinin farkında mısın? geri dön lütfen.''

Söylediklerime rağmen beni duymuyor gibiydi,ya da diğer seçenek beni duymazdan gelip takmıyordu.

Ben dil dökerken arabayı durdurmuştu. Arabadan indi ve kapımı açıp benide çekiştirdi. İnmemek için dirensem de pek faydası dokunmadı. Sürüklüyordu bağırmaya başladığımda yüzüme yediğim tokatla yere yapıştım.Gömleğinin düğmelerini açarken bir silah sesi duydum ve gözlerimi sıkıca yumdum. Birden havalandığımı hissettim. Sesimi çıkarmak istesem de yine kitlenmişti dilim. Konuşamıyordum. Ne zaman paniklesem yada korksam kısa süreli bir şok geçirip konuşamıyordum. Yumuşak bir zemine oturduğumda bunun araba koltuğu olduğunu anladım.Sonra da kapı kapanma sesi duyunca emin oldum. Daha sonra kemerimi takmıştı. Kim olduğuna bakmaya bile cesaretim yoktu.

''Aç gözlerini bitti.''

O idi bu .BORAydi.

''Öldürdüm onu aç şu gözlerini geçti diyorum sana bak beni iyice sinirlendiriyorsun!!''

Ona minnettar ve borçluyum artık onu sinirlendirmek istemiyorum.Gözlerimi hafifçe araladım kıpkırmızı olmuşlardır kesin. Yüzüne bakabileceğimi sanmıyorum. Kafamı cama yaslayıp dışarıyı izlemeye başladım. Küçük bir kulübe ye gelmiştik ama çok şirindi.

''İn arabadan gel.''

Konuşamadığıma dua etsin yoksa ben ona sorardım emir vermesinin hesabını ben buna nasıl derdimi anlatırım ki şimdi. Sessizce takip edip önde o arkada ben kulübenin içine girdik. Köşede yanmasa bile iç ısıtacak bir şömine ,önünde sadece siyah bir koltuk ve birde tek kişilik ufak bir yatak vardı. Duvara gömülmüş dolaplar kulübede fazlasıyla yer açmışa benziyordu. Bora duvara gömülü bir dolaba yaklaşıp açtı ve içerisinden iki çift kıyafet çıkardı. Yanıma yaklaşarak bir çiftini bana uzattı ve sonra koltuğun yanına yaklaşarak üstünü değiştirmeye başladı. Hemen arkamı dönüp yatağa oturdum. Susuyordum sesim çıksa ben ona demediğimi bırakmazdım zaten.Birden kolumu kavrayıp kendisine doğru çevirdi.Canımı acıtmıştı. Sonra sert ve etkileyici sesiyle konuşmaya başladı.

''Bana bak son kez söylüyorum. Ben ne dersem yapılacak. Bana asla karşı gelmeyeceksin! Şu saçma triplerinden de vazgeç sen susamayan kız nasıl olur da konuşmadan durabilirsin ? Sadece kendini cezalandırıyorsun. ''

Bir bakıma doğru söylüyordu ama trip kısmı külliyen yalan ve saçmaydı hem ben ne diye tanımadığım insana trip atayım ki? Tam kafamı kaldırıp ona bir şeyler anlatmaya çalışırken..............

O KADAR UĞRAŞIP YAZMAMA RAĞMEN BÖLÜM UFAK Bİ KAZA İLE SİLİNDİ VE TEKRARDAN YAZDIM. Cidden çok sabır gerektiren bir durum en azından vote ve yorum görsem ne güzel olur