KARARTI

Çikolatalar

YAZARDAN DEVAM

Bora sabaha kadar uyuyamamıştı. Kalkıp kulübenin içinde turlamayı sürdürdü. Güneş gökyüzünde yeni bir güne gülümsemeye başladığında o da hayatında ilk defa görmüş gibi hissetmişti güneşi. Her zamankinden daha rahattı. Etraf çok sessiz ve mükemmeldi. Ona göre bu harika bir şeydi. Bütün bu sessizliği bozan Alya'nın esneme sesiydi. Acaba bu garip sesleri nasıl çıkarıyor diye düşünmeden edemedi ve içinde bir şeyler kıpırdanmaya başladı. Bu duygular ona farklı geliyordu. Bu durum onu güçsüz bırakacağa benziyordu ve güçsüzlük acizliktir onun gözünde.Zamanında güçsüz görüp ezdiği insanların yerinde olmayı kabul edemezdi. Her şeyi bir kenara bırakıp geriye döndü ve Alya ya yaklaşıp ''Kalk gidiyoruz seninle işim bugün bitecek.Merak etme.''

Alya dışından ''Oh be sonunda .'' dese de içinden isyan eder gibiydi. Yüzü hiçte gideceği için mutlu görünmüyordu. Bora da bunun farkına varmıştı. Bu kızın duygularıyla eğlenmenin onu mutlu edeceğini geçirdi aklının bir köşesinden. Ne de olsa Bora Tunçeri böyle bir adam. Karanlık prens kendi canından zevkinden başka bir şeyi umursamayan bir adam.

Alya'nın hazırlanmasıyla çıktılar kapıdan son kez baktı Alya bu şirin kulübeye burası onu rahatlatmıştı. Acaba kulübe mi yoksa Borayla aynı yerde kalmak mı rahatlatmıştı onu. Ses geldi ve bu ses arabanın alarmıydı. Bora çoktan binip arabadan bu dengesiz kızı seyrediyordu. Ondan hemen kurtulmaz ise olacakları kendiside gayet farkındaydı. Arabadan inip birkaç adımda yanına gitti.

''Ne o dün kaçmaya çalıştığın yerden kopamadın mı yoksa küçük kız.''

''Galiba seninle kalmak istiyorum.''

Bora bunu hiç beklemiyordu. Olduğu yerde kalakaldı. Ne diyeceğini düşünmesi bir iki dakikasını almıştı.Oda bırakmak istemiyordu bu yüzsüz kızı ama kendi karanlığına göre çok cılızdı kız. Cevabı oldukça sert ve keskindi. Cevap nasıl keskin olur derseniz. Can acıtacak şekilde keskindi. Alya'nın kalbini ikiye ayıran soğuk bir kesik gibiydi.

''Yatmak için geç kaldık bence başka gece numaranı verirsin ararım güzelim.''

Bu laflar üzerine Alya yumruğunu Boranın yüzüne geçirmeye çalıştı ama

''Sakın.. deneme bile yoksa tek kolla hayatına devam etmek zorunda kalırsın.''

Alya bu değildi. İlk defa birine böyle bir şey demişti ve böyle karşılık alması asi bir kız için hiçte iyi değildi. Boraya benziyordu bir bakıma. O ara gözü dönüyordu acısını çıkarmadan bırakmazdı kesinlikle. Arabaya doğru birkaç adım sonra yerden bulduğu odunu fırlattı kafasına. Hiç beklemediğinden sendeledi Bora . Araba çalışır vaziyetteydi. ANAHTAR DA ÜZERİNDEYDİ. Arabaya biner binmez bastı gaza.....

1 SAAT SONRA

Gözlerinden yaşlar süzülürken kulağında Boranın sözleri tekrarlanıyordu. Siniri bozulmuştu. Arabayı bir yere bırakıp yoluna yürüyerek devam etti. Yalnızlık tek sırdaşıyken daha mutluydu. Ve yine öyle olacaktı. Evine gittiğinde ev telefonundan Derin i aradı. İşte olmasına rağmen arkadaşını yalnız bırakmayacak biriydi. Onu çok merak etmişti üstelik. Yarım saatte eve varmıştı.

''Alya'm canım arkadaşım nasılsın ?Bir şey yaptı mı o salak çocuk sana konuşsana hadi her şeyi anlat bana.''

Bütün akşam konuştular neredeyse. Derin çok sinirlenmişti ama moralleri yüksek tutmak adına bir ara evden çıkıp markete gitmişti ve deli gibi ne bulursa almıştı. Kavanoz kavanoz çikolatalar,dondurmalar,çekirdekler,cipslerr......

............................................................................................................................

Bora olanlardan çok etkilenmişti. Eve gittiğinde kendi kendine gülüp sonrada küfürler savuruyordu. Korel eve girdiğinde Boranın yanına koştu.

'' Meriç ve Ayberk söyledi kızı bulmuşsun dün de eve gelmedin işte benim abiim beee''

''Sinirim bozuk lan defol çık git odana.''

''Ohaaaaa! SEN DE Mİ ?''

''Kes lan sesini beni delirtme.''

Korel kahkaha ata ata odasına koşuşturdu. Yatağına uzandığında durup durup abisinin durumuna gülüyordu. Yengem olacak kız vallaha diye geçirdi içinden biraz daha gülmeye devam etti.............