38

84 6 0
                                    

"Let's go?" he asked me and then opened the car door for me.

Umupo na ako sa upuan at siya naman ay pumunta sa driver's seat. We traveled for 5 hours hanggang sa makarating kami ng manila. We decided to take his car nalang, sabi niya bonding nalang daw din namin. Pabor naman sa kanya yun nako crush na naman ako nito.

Humihinto hinto din kami at mag drive thru para kumain habang ako naman ay binibigyan siya ng pagkain minsan naman ay sinusubuan ng pagkain, siya naamn itong kilig na kilig. I never imagined him being clingy to me like  ibang iba siya nung una kaming magkita at ibang iba siya ngayon.

I want to savour this moments dahil alam ko he's leaving in a few weeks, I don't want to be a burden and a nuisance to him and I'm willing to wait for him everytime. Feeling ko if this relationship will end someday I can't love someone deeply as much as how I love him right now. Walang makakatalo.

Things are fast to me pero I just want to follow my heart and sana tama tong ginagawa ko.

After how many hours nakarating na kami sa hospital. He opened the door for me.

"Let me hold your bag" sabi niya pa, asking my permission para siya naalng ang humawak ng bag ko.

"Huwag na ako nalang" sabi ko pa.

"No, I insist. Ako ng hahawak." he said and grab my bag. I just chuckled dahil sa ginawa niya. He hold my hand at magkasama kaming pumunta sa taas.

Pumunta kami sa kwarto ni Tala pero sa 8th floor pa daw ito kaya we take the elevator nalang at sakto naman at walang tao sa elevator kaya pumunta na kami sa taas.

"Zian?" I called him.

"Hm?"

"Why are you doing this?" I asked him a random question that came out from my mind.

"Because I care for you" sabi niya sa akin.

"Oh kaya pala. Okii" sabi ko pa.

"Kayamanan nga iniingatan ikaw pa kayang kayamanan ko" he said and then kissed my temple.



along baguioTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon