11.bölüm

433 7 1
                                    

"boş zamanlarında buraya gelebilirsin ama benden izin al "
Kafamı salladım."bir süprizim daha var ,gel"elimden tutup yonledirdi bizim odanin karşısında beyaz kapının pembe kapı  süsü olan bir odayı açtı .burası kız odasıydı . gözümden yaş aktı.besik pembe dolap oyuncaklar.savaş bana döndü.
"Ağlama "gözyaşlarımı sildi.ittim ."peki hadi gel ne yapmak istersin ".
"Hiçbir şey"odama gideceğim zaman savaş bileğimden tutup çekti.

"Böyle yapma lütfen bana iğrenir gibi bakma bana nefretle bakma "

"Ne bekliyordun ki kocamı unutup senin koynuna mi gireyim asla böyle bir şey olmicak"

"Sen benimsin pınar bana aittin "
"Senin falan değilim niye anlamıyorsun "gözümden yaş aktı .göz yaşımı silmeye çalıştı yüzümü çevirdim.
Savaş bileğimi bıraktı.odaya geçtik.
Karnım baya şişmişti.beni kucağına aldı.yataga yatırdı.

"Biraz dinlen "ona sırtımı döndü m beni izliyordu.gözlerim kapandı.gozlerimi açtım.hizmetli içeri girdi.

"Bana kacmamda yardım eder misiniz"hizmetli bana baktı
"Üzgünüm efendim savaş bey beni öldürür"
"Bana kaçabilecegim bir yer söyle
Evde ".kadın karnıma baktı.
"Mutfağın sağındaki kapıdan girin merdivenleri inin orası arka kapıya çıkar "ona minnetle baktım.savas kahvaltıya bekliyordu ama ben dediği yere girdim.merdivenleri indim .kapıyı açtım.ciktim derin bir nefes aldım .koşmaya başladım.karnimda bir ağrı oluştu ."kızım dayan kurtuluyoruz "
Biraz daha koştum.yoldan geçen birinden telefon aldım.emreyi aradım.

"Alo"
"Alo emre yardım et"
"Pınarımsen  neredesin"
"Ben nerede olduğumu bilmiyorum"yanındaki kadın Emre'ye konumu verdi. Karnımda sancı vardı.arkamdan gelen korna sesiyle oraya döndüm gülerek taki savaşı görene dek . kaçmaya çalıştım.bilegimden tuttu .

"Kaçamazsın pınar"
"Bırak beni".sancım arttı elim karnima gitti.

"Ah "savaş bana döndü.
"Pınar ne oldu".
"Sancım var "gözümden yaş aktı dengemi kaybetmeden savaş beni kucağına aldı . arabaya bindik.

"Hastaneye hemen hızlı ol"
şoför arayı kapattı.bsni kucağına aldı kafam göğsündeydi.
"Sakin ol pınarım hastaneye gidiyoruz"gözümden yaşlar aktı.
Elini saçlarıma götürdü gözünden yaş aktı.gozlerim kapandı."emre..."

Gözlerimi açtığımda hastanedeydim
Odanın kapısı açıldı emre içeri girdi.bana sarıldı."artık ayrilmicaz...onu birdaha gormiceksin ... yalancı sancı tutmuş pınarım "sevda anneler içeri girdi.

Doğum zamanı
Gece hissettiğim ıslanlikla kalktım.
"Emre "
"Hı "
"Suyum geldi"
"Hı hı benimde ...NE "kalktı bana baktı.

"ANNE KOŞ KIZIM GELİYOR"telefonu aldı arabayı hazirlamalarini söyledi ...

Kızımızın adı Tuğçeydi .odaya getirdiler . gözyaşlarıma engel olamadım... 

                       SON



gecenin karanlığı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin