count your calories ¦ jikook

- 30 -

Jimin hafifçe gözlerini araladı. Gecenin geç saatleriydi ve Jungkook eve henüz yeni geliyordu. Yattığı yatağın diğer tarafının çökmesi, ardından beline dolanan güçlü kolların varlığını hissetmesiyle gözlerini tamamen açtı.

“Saat kaç?” diye sordu uykulu sesiyle. “Gece ikiye geliyor, hadi uyumaya devam et güzelim.”

Aldığı cevaptan memnun değildi. Dudaklarını büzdü ve kaşlarını çattı. Yatak odasının aralık kalmış kapısından içeriye gelen ışık, birbirlerini görmelerini sağlıyordu.

Jungkook bu güzel görüntüye karşılık gülümsedi. “Uyumak istemiyor musun?”

Kafasını iki yana sallayan genç adam, her ne kadar gün boyunca doğru düzgün görüşemediği sevgilisiyle hasret gidermek istediyse de uykusu ağır basıyordu.

Esnemesini durduramamıştı. Yatakta hareket ederek Jungkook'a biraz daha yaklaştığında çaktırmadan sağ gözünü araladı.

Jungkook'un, bu hareketini fark edip etmediğini kontrol etmeye çalışıyordu ve fark ettiğini anladı. Hiçbir şey olmamış gibi gözünü yeniden kapatıp kendini uykuya bırakmaya çalıştığında, bu yaptığı bütün bir gün boyunca siyah saçlı adamın gördüğü en tatlı şeydi.

Bir süre uyuyan sevdiceğinin yanında kaldı, onu izledi. Arada bir saçlarını sevdi, alnına küçük öpücükler bahşetti.

Komodinin üzerinde titreyen telefonu, onu gerçekliğe döndürmüştü.

plan B

kimseok:
uyuyor mu?

jeonk:
uyudu

kimnam:
aşağı gel

jungseok:
biz bu grubu ne zaman kurduk lan
neyse
kağıtları almayı unutma

kimseok:
uykum geldi benim
çabuk gel
uyurum bak

jeonk:
geliyorum ya hyung

kimseok:
tamam işte
gelme mi diyoruz
gel

jeonk:
tamam???

kimnam:
yahu gel artık

jeonk:
ya pijamamı giyiyorum
sakin
kaçmıyor kağıtlar

jungseok:
acıktım

kimseok:
ramen yaparız
jungkook eşeği bi gelse
yaparız

jeonk:
tanrım sen aklıma mukayyet ol

♡

Jungkook, sessizce merdivenlerden inmek için uğraşırken Seokjin üç tabak ramen yapıyordu. Namjoon koltukta bir gözü kapalı uyku moduna geçerken, Hoseok telefonundan kısık sesle dizi izliyordu.

“Ne bu haller ya? Gel gel dediniz gelince bunu mu görecektim ben? Takım çalışması arkadaşlar, takım çalışması nerede!”

Namjoon, en ufak bir seste uyanabilme özelliği yüzünden Jungkook'un fısıltıyla bağırması sayesinde uyanmıştı.

“Ben gideyim Seokjin'e yardım edeyim.”

Uyandığı gibi ilk düşüncesinin yakında nişanlısı olacak olan adama yardım etmek olması Jungkook'un kalbini eritti adeta.

“Kağıtlar?” Yerde oturan Hoseok'un sesini duyunca cebine sıkıştırdığı kağıtları çıkardı. “Kağıt kağıt, benden çok seviyorsunuz şu kağıtları.”

O da Hoseok gibi sehpanın arkasında yere oturdu. “Yok canım, olur mu öyle şey?” dedi yanındaki adam, sehpanın üzerinde duran kağıtlara uzanırken.

Jungkook tam ağzını açıp konuşacakken Namjin ikilisi bir tepside üç tabak ile salona girdi. “Gecenin köründe yemek yemek kadar güzel bir şey yok.”

“Yemek demişken, günlük raporumu istiyorum.” Siyah saçlı adamın ciddi bir ifade takınarak söylediği bu cümle Seokjin'in bıkmış gibi ona bakmasına sebep olmuştu.

“Bugün iki öğün yedi, herhangi bir sorun yaşamadık ve karnının güzelce doyduğundan emin oldum. Yani merak etme artık.”

Tatmin olmuşcasına gülümsedi. “Evet şimdi işimize dönelim, mektup sende değil mi?” diye sordu Namjoon. Bir yandan önündeki tabaktan kendisi yiyor, diğer yandan sevgilisinin elini tutuyordu.

Mektup dedikleri, dans kursunda Jimin'in dolabına koyulan merhametsizce yazılmış olan saçmalıklardı. Jungkook o olaydan iki gün sonra gizlice almıştı mektubu.

“Bende. Bunu da yaptıktan sonra, geriye halletmemiz gereken bir tek Bay Park ve ailesi kalıyor."

Mektubu ve boş bir kağıdı Hoseok'a uzattılar. “Kopyalama becerilerini göster kardeşim, başarabilirsin!”

Yeni bir mektup, başkasının ağzından yazılmaya başlanmıştı sonunda. Böylece akıllarındaki şüpheyi gidereceklerdi.

Eğer bu mektup işe yararsa tabii.

🦕
aşırı aşırı yorgunum hatta ayağa kalkacak gücüm kalmadı fakat dedim ki ben bu bölümü yazacağım kardeşim! istediğimden kısa oldu ama oldu mu oldu.

bugün doğum günü olan bir okuyucum varmış, aynı zamanda bugün benim için de önemli bir yakınımın doğum günüydü. ikisine de en içten doğum günü dileklerimi sunarım efenim 🤍