ASTERİA-KAYBOLAN KRALİÇE-

9.Bölüm ARTIK ONUN ELİYDİ SOĞUK OLAN

İnstagram: asteria_officialll

-10. Artık Onun Eliydi Soğuk Olan-

"Artık onunda bulanmıştı parmakları bu sıcak kana,

ama ısınmıyordu buz tutmuş eli."

"Toygar ışıklı- 🎶Ben ölürsem🎶"

Bölümü oylar ve yorum yaparsanız müteşekkir olurum...

🔥🔥🔥🔥

Düşünmemek, acıyı da beraberinde yok eder miydi?

Bir çoğumuz düşünmemenin acıyı yok ettiğini düşünsek de. buradaki asıl olay acıyı yok edebilmek değildi. Düşünmemeyi öğrenebilmekti.

Sonuç olarak bir şeyde acı çekiyorsak o ruhani acıyı her ne kadar bedenimizden atamasak da, beynimizden kısa bir süreliğine yok etmek mümkündü. Bende bütün bu acılar hem bedenimde, hem de beynimde varlığını uzun bir süre sürdürüyor ve bundan sanki evlerindeymişçesine kalmaktan çekinmiyorlardı.

Belki de çok düşünerek, düşüncelerimize aslında bir ev inşaa ediyorduk. Ve evi olan bir insanın sokakta kalmak gibi bir düşüncesi olamazdı.

Çoğu zaman düşüncelerimi müzik dinleyerek sustururdum. Televizyon izleyerek yok ederdim çünkü o an başka bir konuya odaklanırdım. Birileriyle konuşur onların sorunlarını çözmeye çalışarak kendimi, kendime unuttururdum.

Ama ne zaman gece olsa, kendi yatağıma yatsam acı tekrardan düşüncelerime karışır ve beni rahat bırakmazdı. İstenmeyen düşünceleri hala aklımdan kovabilmiş değildim.

"Bunu denemek ister misin?" diye sordu Onur elindeki beyaz elbiseyi gösterirken. Elbise kısa olmakla birlikte göğsünden ve kollarından sırtına doğru tam bir krema gibi büyük bir kıvrımlı süsü bulunuyordu. Elbise düz olduğu için kurtarıcı bir tasarımdı.

"Denemek yerine hemen almaya ne dersin? Bana uygun bir bedenini bulacağına eminim," dedim. Başını salladı.

"Pekala sen dışarıya çık, ben geliyorum." Zaten daha yeni girdiğim dükkandan geri dışarıya çıktım. Sıcak havanın hafif esen rüzgarı saçlarımı uçuştururken etrafa bakındım. Bugün 18 temmuzdu ve benim doğum günümdü. Aynı zamanda etraftaki süslerinde artmasıyla akşam kutlamalarının başlayacağı gündü. Önceden de dediğim gibi kutlamanın amacı küsenler barışır ve sabah güneşine kadar uyumadan meydanda dans edilirdi. Kutlamanın tarihi doğum günümle aynı zamana denk gelmişti ve bana söylemeseler de meydanda herkesin doğum günümü kutlayacağından emindim. Bu akşam.

"Doğum günü kızına günün ilk hediyesi," dedi Onur gülerek. Kıkırdadım ve elindeki paketi aldım. Doğum günümde giyeceğim elbiseyi hem Onura seçtirmiş hem de aldırtmıştım.

"Ah tekrardan teşekkürler. Doğum günü tarihimi hiçbir zaman unutamıyorum. Kasabadaki herkes elime sabahın ilk saatlerinden hediyeler tokuştururken bu pek mümkün olmuyor." Patika yolunda ilerlerken kahvaltı için bizim eve doğru yürüyorduk. Annemle Buket birlikte kahvaltı hazırladıklarını söyleyen bir mesaj atmışlardı. Bana da yemek düşerdi.