📢📢Konuşan Gözler (KİTAP OLDU)📢📢

Bölüm 10

🌿🌿🌿Bol bol görüş ve önerilerinizi bekliyorum 🌿🌿🌿

"Hakan abicim evde bir hareketlilik var" diyen Selim' e bakan Hakan elinde ki silahı daha sıkı tutup başıyla onayladı.
Silahın namlusunu yere tutarken hızlı fakat sessiz adamlarla kapıya ulaştılar Hakan, Selim'e arkadan dolaşmasını işaret ederken Selim başıyla onaylayıp gözden kayboldu.
Kapıyı hafifçe tıklatıp içerde ses var mı diye kulağını kapıya dayadı.

" Bekir Çevik aç kapıyı polis!" diye bağırdı Hakan ama ses gelmeyince bıkkın bir nefes verip omzunu kapıya geçirmek için hazırlandığında arka taraftan gelen silah sesleri ile duraksayıp arkaya doğru koşturmaya başladı.
O sıra başka bir silahın patlama sesiyle Selim'in inilitsini duyduğunda yüreği küçük bir kuş gibi çarpıp bağırdı.

" Selim iyi misin?" Diyerek koşturduğunda görüş alanına giren yerde yatan Selim ile gözleri büyümüş, korkuyla atan kalbinin sıkıştığını histtemişti.
Yarasına bakmak için yanına çöktüğünde gövdesine bağlı kurşun geçirmez yeleği ve Selim'in aralanan gözleri ile rahat bir nefes verdi.

" Selim, iyi misin oğlum yaralanan bir yerin var mı?" Diye telaşla soran Hakan bir tarafta bir yerde yarası var mı diye inceliyordu.

" Yok abicim iyiyim " diyerek gülümseyen adama rahatlayacak baktı. Şu bir kaç saniyede ömründen ömür gitmişti.
İnsan sadece kendi canından sorumlu olunca daha iyiydi ama başkasının canınıda kendi canı gibi benimseyince sürekli bu anı yaşaması kalbini zayıflatıyordu. Erken yaşlılığın sebeplerinden bir örnekti işte.

" Kaçırdık deyyusu !" diye mırıldanan Selim acı bir inleme bırakarak konuşmaya devam etti.

" Anam! Acıyor lan ! Bu yelek acıyı da engellemiyor muydu? Ee ne işe yarıyor? ölünce zaten hissetmeyeceğim. Bunu yapan mühendise..... " Diye sürekli acıdan homurdanan adama gözleri dolu dolu bakarak göğsüne yaslayıp saçlarına bir öpücük kondurduğunda Selim'in homurtuları yarıda kalmış kaskatı kesilmişti.

" Ödüm koptu oğlum ya ! Aferin sana aferin. " Diyerek ensesini sıkan adama Selim tebessümle karşılık verdi.

" Eh o zaman senden ricam bundan sonra sende tak. Bana yazık değil mi? oğlum ben hergün yaşıyorum bu anı " dediğinde gülümsedi Hakan.

" Tamam lan ! Söz takarım bundan sonra. Ayrıca merak etme o puştu bizim memurlar kapıda kıstırmıştır. Her yeri sarılmış nereye kaçacak ?!" dedi sinirle ve devam etti.

" Ona dünyayı tersten izleteceğim ben. Bir polis memuruna ateş etmek neymiş görsün!" Diye sinirle homurdanan adama tebessümle baktı Selim.
Seviyordu bu adamı abisiydi işte ötesi yok.

Merkeze geldiklerinde ikisi de yorgun ve bitik görünüyordu.
Nazlı elindeki portakal suyunu Selim'e uzatırken endişeliydi.

" İyisin değil mi? Bir komserin vurulduğu anonsunu duyunca çok korktum. " Dediğinde Selim alayla sırıttı.

" Sonra baktın vurulan benim azcık çok azıcık da olsun rahatladın değil mi?" Diye alayla sorduğunda çatık kaşlarıyla Selim'e bakmış o da bakışlarıyla sinir küpü gibi görünen adamı göstermişti.
Nazlı'nın gözleri büyürken Selim'in omzuna bir tane vurup acıyla inlemesine sebep oldu.

" Pislik herif ! Seni düşünende kabahat diye homurdanıp uzaklaştığında bir kaç dakika sonra yanında Hakan bitti.
Sinirden gözleri seğiren adamın bakışları portakal suyu içen Selim 'e döndüğünde kaşlarını çattı.