📢📢Konuşan Gözler (KİTAP OLDU)📢📢

Bölüm 6

🌿Yorumlarını mutlaka bekliyorum çiçeklerim öpüldünüz 😘🌿

"Bazen insan öyle özlenir ki ;
Özlenen bilse yokluğundan utanır " demiş Aziz Nesin..
Ne güzelde söylemiş.

Özlemini yüreğine sığdıramayan bir anne, koklamaya bile kıyamadığı yavrusunun ölüsüne bakacak olmanın ağırlığını yaşamadan bilemez.
Ayakta zor durduğu attığı sallanan adımlardan belli olan kadın soğuk odada sedyede çarşafa sarılmış bedene yürürken ne hissettiğini de bilemez hiç kimse.
Gözlerinde artık yaşları kurumuş, altları şişip mora çalmış acılı anne titreyen göz bebekleri ile sertçe yutkunduğunda içinde ki korkunun şiddetini hele hiç bilemez.

Şimdi titreyen ellerini çarşafın ucuna getirip tuttuğunda duraksayıp derin bir nefes alarak biraz sonra göreceği soluk yüze bakarken bütün dünyasının başına yıkılacağını bilerek, sadece son kez görecek olmanın tesellisiyle içinde yaşadığı fırtınanın şiddeti hiçbir yıkıma eş olamaz.
Gözlerini sımsıkı yumup çarşafı hızla açtığında soğuk odayı ağlamaktan kısılmış çığlığı basmış olmasının bizde yarattığı acı onunkinin yanından bile geçmez.

Sıktığım yumruklarımla sedyede yatan soluk yüze haykırarak öpücükler konduran acılı anneye baktım.
İçine çektiği derin kokusunu sanki bütün iliklerine depolar gibiydi.
Bakışlarım Nazlı'yı bulduğunda gözlerinden dökülen yaşlar ve sıktığı yumruklarla bakışları beni bulmuş yüzü utançla kasılıp kendini hızla dışarı atmıştı.
Nazlı her zaman duygusal ama işinde çok iyi bir kızdı ve eminim annenin bu hâli onu işinde olduğundan daha iyi yapacaktı.
Gece gündüz demeden çalışıp o katili bulacaktı.

Derin bir nefes alıp daha fazla bu görüntüye tahammül edemeyeceğimi anlayarak bende Nazlı'nın peşinden çıktım.
Koridorda sinirli ve gergin bir ifade ile volta atıp duran kıza bakarak ellerimi cebime koydum.
Bakışları beni bulduğunda kemirip durduğu tırnaklarını dişlerinin arasından çıkarıp yanıma bir kaç adımda yaklaştı.

" Boşkomserim izin verirseniz ben merkeze dönmek istiyorum. Şu arkadaşı Halime'yi bulayım" diyen kıza başımı olumlu anlamda salladım.

" Git bakalım, son gelişmelerden haberim olsun hiçbir şeyi atlama. Yakın arkaşlarina sorun bakalım en son nerde görmüşler? Nerede olabileceği hakkında bir bilgileri var mı?"

" Başüstüne Başkomiserim " diyerek hızlı adımlarla koridorun sonunda kaybolan kızın arkasından bir kaç saniye bakıp bakışlarımı yanımdaki memura çevirdim.

" Maktûlün annesinin önce bir tansiyonunu ölçtür. Sakinleştirici verip uyutsunlar. Yanından hiç ayrılma " diyerek tembihleyip dışarı çıktım.
Cebimde ki sigarayı çıkarıp yaktım.
Dudaklarımın arasına koyup zehirli dumanı içime çekerek dışarıya bırakışımı izledim.

Aklımda takılıp kalmış olan şeyin cevabını almak için şubeye doğru yol aldım.

***

" Bahri Gören avukatın da geldiğine göre sorularımıza daha dürüstçe cevap verirsin umarım " diyerek önümde ki dosyama baktım.

" Evet anlat kızına olan nefretin ne zamandan beri var? yani onu neden öldürdün?" Diye sorduğumda gözleri büyüdü.

" Ben kimseyi öldürmedim ! O kız için kılımı kıpırdatmam!" Dedi öfkeyle tıslayarak.

" Müvekkilimin bu cinayeti işlediğine dair bir kanıtınız var mı?" Diye soran adama çevirdim bakışlarımı.