Bölüm 20

84 46 1
                                    


Sanırım yetiştirmeyeceğim. Çok yanlış bir zamanda sıfırdan kitap yazmaya başladım. Zira tatil dönemi geleni gideni eksik olmuyor 🥺 Ne hallerle yazıyorum bir bilseniz bana acırdınız. Neyse öpüldünüz 😘🌿

Taşlı yolda sallana sallana giderken uzayıp giden yola ve kenarda sıra sıra dizilmiş yeşil ağaçlara baktım.
Temiz havanın kokusunu içime çekip gözlerimi kapattım.
Büyük şehrin kargaşı ve keşmekeşliği arasında geçen hayatıma huzur veren kısa bir mola gibiydi.

" Başkomserim, o adamın Tahir'in yerini bildiğini nereden anladınız ? Diye soran adamla gözlerimi araladım.
Onun göremediklerini gördüğümü bildiği halde bıkıp usanmadan sormaya devam ediyordu.
Öğrenme aşkını hiç kaybetmeyen Hakan'a tebessümle bakıp konuştum.

"Sokağa girip de arabadan indiğimizde herkes kendi işinde gücündeydi. Adeta görünmez gibiydik belli ki o sokak çok işlek bir sokak bu da dikkat çekmiyor olmamızın en büyük sebebi ama bir tek o sakallı adam kaçamak bakışlarla bizi izliyordu. Üstelik arkasında ki boş bardakları almaya bile tenezzül etmeden bizi daha rahat görebileceği masada ki boş bardakları aldı. "

" Belki de sadece meraklı bir esnaftir " diyen adama başımı olumsuz anlamda salladım

" Ben de ilk başta öyle düşündüm. Tahir'in evi ve bizim aramızda gidip gelen bakışları ve ne zaman göz göze gelmeye çalışsam kaçırdığı göz bebekleri bir şeyler biliyor ama sormamızdan korktuğunu bas bas bağırıyordu. " Dediğimde hayran dolu bakışlarını çevirip başını olumlu anlamda salladı.







Bir kaç dakika sonra duran arabayla bakışlarımı kontağı kapatan Hakan'a çevirdim.
Gözleri aradığı evi bulduğunda bana döndü.

" Sanırım şurada ki ev Başkomiserim" diyerek işaret parmağıyla kerpiç evi göstererek arabadan indi.
Bende onu takip ederek evin kapısının önüne geldim. Tahta kapıya kulağımı dayayıp bir hareketlilik olup olmadığını kontrol ettim.
Ses gelmeyince başımı kaldırıp sertçe vurdum.
Kulağımı tekrar dayadığım da tahtanın çıkardığı gıcırtı sesiyle alayla güldüm.
İçeride biri vardı ve ev eski olduğu için atılan adımlar zeminde gıcırtı sesleri çıkarıyordu.
Belimden çıkarttığım silahı iki elimle sabit tutup namlusunu aşağıda tuttum.

" Tahir, aç kapıyı polis " Diyerek kapıya vurduğumda telaşlı adım seslerini duyup bakışlarımı Hakan'a çevirdim.
Başım ile arkayı gösterip köşeyi dönmesini izlerken tekrar yumrukladım.
Şüphelinin kaçma ihtimaline karşı daha fazla beklemeden kapıyı omzumla kırdığımda telaşlı adam elinde ki silahı atıp yere çökerek ellerini kaldırdı.


" Ateş etmeyin silahsızım !" Diyerek korkuyla bağıran adamın kızarık yüzü ve terden su olmuş bedeniyle pek iyi görünmüyordu.


***

Sorgu odasında ki küçük ışık hüzmelerinin değdiği karanlık duvarlara gerginlik içinde bakan adamı süzdüm.


" Tahir anlat bakalım kimden? Neden kaçıyorsun ?"
Dediğimde korku dolu bakışlarını bana çevirdi.



"Bakın başım yeterince belada bir de sizinle konuştuğumu duyarlarsa öldürmez diri diri gömerler" dedi korku dolu sesle.

" Meryem ile aranda ki münasebeti anlat" dedim söylediğini duymazdan gelerek.


" Sevgilimdi " dedi yutkunarak.
Bakışlarını ellerine çevirip sıkılı yumruklarına baktı.



" Başka ?" Diye sorduğumda bakışlarını kaçırdı.


📢📢Konuşan Gözler (KİTAP OLDU)📢📢Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin