Şeytan & Melek ||tamamlandı||

Küçük Kız

Melek, bu sefer kötülüğün karşısında kaybedişini hüzünle izledi. Şayet küçük kızın, çıkarları için herkesin önünde masum bir adamın cezalandırılmasına sebebiyet verip yalancı şahitlik yapmasına mani olamamıştı.

"Aristo ne demiş? 'Küçük ve kötü bir kızın yapamayacağı hiçbir şey yoktur.' Dedi şeytan gururla dünkü itirafını hatırlamamaya çalışarak.

Melek şüpheci bir tavırla Şeytan'a doğru bakışlarını yöneltti. "Aristo öyle bir şey mi demiş?"

Şeytan kendisine yöneltilen soruyla bir süre öylece kaldı lakin bu bekleyiş uzun sürmeden cevabını vermişti. "Doğru ya, bu benim sözümdü. Neyse ne, kötülük kazandı ya sen ona bak." Ardından sesli bir kahkaha attı Melek'in yanında Şeytan.

Melek, tıpkı bir çocuk gibi kollarını önünde birleştirdi ve bakışlarını Şeytan'dan kaçırıp kaşları çatık bir şekilde homurdanmaya başladı. "Bu sevgini gösterme biçimin mi?" Dedi her kelimesinde sesi daha da kısılırken.

Fakat her şeye rağmen Şeytan onu duymuştu, "Buna evet dememi mi tercih edersin?"

Melek, "Hayır!" Diye sesini yükseltti o an. "Tanrı bunun için seni cezalandırır," Ardından bakışları yere kaydı Melek'in. "Belki beni de..."

Şeytan, bu laf üzerine duraksadı bir süre. Daha sonra konuştu, "Günahlarımız Tanrı'nın önyargısıdır sadece. Sevaplarımız ise cehaleti." Dedi ve bakışları, şüpheyle bakan Melek'e döndü. "İçimden geçenleri gerçekten bilse, ne ödüllendirirdi beni bu kadar cömertçe ne de cezalandırırdı doğrusu bu kadar acımasızca."

Melek, Şeytan'a şüpheyle baktı o an. "Ama sen Şeytansın. Kötüsün ve beni de kandırmak istiyorsun bu yalan duygularınla!"

Şeytan şuh bir kahkaha attı o anda.
"Kötüler ve iyiler yoktur. Dürüstler ve yalancılar vardır." Dedi ve lafına devam etti. " ve dürüst bir Kötü İyi'ye, sahte bir İyi'den çok daha yakın değil midir? "

Ellerini kendinden emin bir şekilde iki yana açtı,Şeytan. "Ben istedim; ben yaptım. Kimseyi suçlamıyorum. Sevmenin bedeli neyse ödemeye de hazırım." Böyle dillendi işte yürek karıştıran...