Şeytan & Melek ||tamamlandı||

Savaş & Tarih

Her bir bölüme ayrı medya ekleyeceğim. Onunla beraber okuyabilirsiniz :)

Gürültülü bir akşamüstü ortalığı savaş meydanına çeviren şeytan ve bir şeyleri düzeltmeye, herkesi barıştırıp bu kavgayı bitirmeye çalışan melek karşılaştı o anda. Denk gelmezlerdi normalde lakin şuan bir rekabet vardı aralarında. Bir insanı daha kendi taraflarına kazanmak istiyorlardı hırsla adeta.

Şehvet, tutku, ihtiras vardı Şeytanda
Melek'te ise sadece saflık...
Yeraltından çıkma bir Şeytan'la
gökten gelme bir Melek'in
yeryüzünde aynı insanların çevresinde karşılaşması ile başlamıştı sohbetleri, rekabetleri. Belki de dostlukları?..
_____________________________________

"İçgüdülerimiz olmasa kimse kötü ; çıkarlarımız olmasa kimse iyi olmazdı." diye fısıldadı Şeytan harabeye dönen meydanda küle dönmüş toprak üstünde kendisiyle aynı yere oturmuş Melek'e.

Ve ardından ekledi çocuksu bir tavırla. "Üstelik iyiler can sıkıcılar!"

Melek şaşırmamıştı Şeytan'ın bu sözlerine. O kendi üstüne düşeni yapıyordu sonuçta.." Neden sıkıcı olduğunu düşünüyorsun ki? Sence de savaş ortamı yerine barışın ve huzurun hakim olduğu bir dünya daha iyi olmaz mıydı?"

Melek'in bu laflarına karşı Şeytan şuh bir kahkaha attı oracıkta. "İyi mi? Şu insanoğluna bir kaç iyilik daha yapacağım diye orada burada sürtmekten civataları yakmışsın belli ki." eliyle şuan ve geçmişte yarattığı sahneleri işaret eder gibi etrafını gösterdi Şeytan gururla. "Savaş bir kültürdür, tarihtir. Ve tarih senin gibi iyilerin elinde olsaydı -.." yüzünü sanki çok kötü bir şey olmuş gibi ekşitti. " biz mahvolmuştuk. Düşünsene 'her şey güllük gülistanlık, hiçbir sorunumuz yok.' gibi mıymıntı bir tarih olurdu elimizde."

"Yine de birgün iyilik tamamiyle kazanacak. Biliyorum ki zamanında herkes çocuktu ve iyiydi. İnsanlar... Bir gün özüne yani iyiliğe dönecek Şeytan."

"Hah!" yanında oturan Melek'e ters bir bakış attı Şeytan. "İyiliğe dönecekmiş. Şuna aptallığa dönüş desene sen."

"Üzgünüm ama kazanmana asla izin vermeyeceğim Şeytan." Melek, oturduğu yerden doğrulup kanatlarını açtı duman kaplı göğün altında ve gitmeden önce son kez baktı düşmanına. "Çünkü senin olduğun yerde ben seni durdurmak için her daim orada olacağım."

Ardından havalanıp uçtu Şeytan'ın yanından.

"İyiliği matah sanan aptal Melek... Belli mi olur. Belki de durdurmaya çalıştığın şu kötülükte bir gün gelir beraber yol alır gideriz. "