Her Şey Biraz Hala Sen |Texting|

6. parti

Ne olduğunu kesinlikle anlamamıştım, daha düne kadar benimle alakası olmayan çocuk ne olmuştu da bir anda bana seslenip üstüne bir de yanıma gelmişti.

Karşımdaki sıraya ters bir şekilde oturup bana döndü ve dirseklerini masaya yaslayıp çenesini ellerine yasladı. "N'aber nasılsın?" Ha? Biraz önce Can bana nasıl olduğumu sormuştu. "İyi Can ne var uğraşacak birini mi bulamadın?" diye karşılık verdiğimde yüzünü düşürdü, gerçekten düşürdü, ne? "Neden öyle dedin ki? Sadece aramızda bir arkadaşlık başlatmaya çalışıyorum..."

Bu benimle dalga mı geçiyordu ya? "Ne diyorsun Can ya gitsene şuradan sabah sabah seninle mi uğraşacağım." kaşlarını çatıp ellerini masadan indirdi ve dik bir konuma gelip yüzüme baktı. "Ciddiyim Parya... Bu akşam parti veriyoruz Buğraların evinde, senide görmek isterim." bende kaşlarımı çatıp ona bakmaya devam ettim, kesinlikle bir derdi vardı uğraşacak insan arıyordu.

Can kalkmak üzereyken Cemre ve Eray'ın yanıma geldiğini gördüm, Can'a ters ters bakmaya başladılar, ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardı. "Ne oluyor Parya?" dedi Cemre. Hala daha Can'a ters ters bakarken Can "Sakin olun gençler bir şey yapmadım sadece Parya'yı partimize davet ettim sizde gelebilirsiniz." ve gitti. Kalktığı yere yerleşen Cemre ve Eray sorgular bir şekilde bana bakıyorlardı. "Seni dinliyoruz Parya? Canını sıkacak bir şey mi dedi?" Eray bir kolunu Cemre'nin omzuna atıp konuştu. "Hayır garip olanda o zaten, sadece partiye çağırdı?" kafam karışık bir şekilde konuşunca Zeren öne atıldı. "Uykusuzluk bende kafa mı yaptı diye düşünmeye başlamıştım tam da..." Ona göz devirip kafasından tuttum ve sıraya koyup pış pışladım. "Uyu Zeren..."

Cemre ciddi bir şekilde bana döndü ve yüzünü yüzüme yaklaştırdı. "Gidecek misin?" gözlerimi devirip arkama yaslandım. Sınıftaki herkes bize bakıyordu, özellikle petek kız. "Elbette hayır ne işim var onların partisinde." Sabrımın sonuna geldiğimi hissetmemle sınıftaki herkese tek tek baktım ve bağırdım "Önünüze dönsenize neye bakıyorsunuz."

***
Elbisemi giyip hafif bir makyaj yaptım. Evet partiye gidiyordum, Cemre'nin zoruyla. Beni zorla eve sokmuş elbise seçmiş ve tehditler savurarak hazırlanmaya gitmişti. Neymiş? Niyetlerini anlamışız çok gereksiz bir sebep.

Çantamı alıp içine eşyalarımı yerleştirdim ve odamdan çıkıp kapıya yürüdüm. Annem mutfaktaydı. "Nereye?" Dedi gözlerini kısıp. "Arkadaşlarım ufak bir doğum günü partisine çağırdı da anne" ufak beyaz bir yalanın zararı olmazdı değil mi? Normal parti desem kesinlikle izin vermezdi. "İyi iyi geç kalma" ona gülümsedim ve öpücük attım "tamam kalmam."

Hemen kapıdan dışarı kendimi atmamla Eray'ın arabasını gördüm. Beni almaya gelmişlerdi, onları daha fazla bekletmeden arka koltuğa atladım. "Selam!! Hiç istemediğim partiye götüren arkadaşlarım." Onlara ters ters bakmamla Cemre göz devirdi. "Susar mısın? Hem eğleneceğiz hem niyetini anlayacağız fena mı işte." Ona oflayıp camdan dışarı baktım. Uzun bir gece olacaktı.

Parti alanına varmamızla arabadan indik ve eve girdik. Bahçeli müstakil bir evdi ne çok büyük ne çok küçük.

İçerden şarkı sesi geliyordu nasıl bir ses sistemi kurmuşlardı böyle?

Zeren ve Cemre'nin koluna girip ilerlemeye başladım. Can'ı görmemek için ekstra çaba harcayacaktım anlaşılan.

Telefonuma gelen bildirim ile Zeren ve Cemre'nin kollarından çıkıp çantamdan Telefonumu aldım.

anonim: Bu akşam ki partiye gidecekmişsin diye duydum...

Paryakızıl: Ah maalesef

Paryakızıl: Bir saniye sen bunu nereden biliyorsun?