Her Şey Biraz Hala Sen |Texting|

10. anonim benim.

Okulda yaşananlardan sonra eve dönmüş üstümü başımı değiştirip yatmıştım. Selen fazla ileri gitmişti. Sadece Ece'yi koruduğum için yapıyor olamazdı bunları farklı bir sebebi vardı. Ben bunu bulacaktım, lanet bir huyum vardı yaptıklarını misliyle ödetmek gibi.

O çirkinleştiyse bende çirkinleşecektim. Düşüncelerle boğuşurken telefonuma gelen bildirimle yerimden sıçradım. O kadar dalmıştım ki irkilmiştim. Telefonun ekranını açmamla şok'a uğradım.

anonim: iyi misin?

Yazmıştı. Tekrardan, mutlu olmuştum ona bu kadar kısa sürede alışmam akıl kârı değildi fakat yapmıştım işte alışmıştım.

Paryakızıl: inanamıyorum. Yazdın.

Hemen atlamasa mıydım kabak gibi?

Paryakızıl: niye yazdın?

Bu da çok sert oldu sanki yazmaktan vazgeçecek...

anonim: Biliyorum, oyun oynarmış gibi oldu üzgünüm.

anonim: Aslında yazmayacaktım fakat bugün kötüydün dayanamadım.

anonim: Şuan nasılsın? Sadece bunu bileyim yeter...

Bu kişinin sevgisi bana fazlaydı, hak etmiyor gibi hissetmeme sebep oluyordu bazen...

Paryakızıl: iyiyim. Sen?

anonim: beni boş ver

anonim: ben gideceğim Parya, sen karşına geçip yüzüne bakmaya cesareti olmayan bir korkağı hak etmiyorsun.

anonim: ben seni hak etmiyorum.

Paryakızıl: madem böyle düşünüyorsun karşıma çık.

Paryakızıl: görmüyor musun? Sana şans vermek, seni tanımak, görmek istiyorum.

anonim: sadece üzüleceksin ben iğrenç biriyim, benim gibi birisini hak etmiyorsun.

Paryakızıl: Ya neyi hak etmiyorum lütfen söyle. Gerçekten kendini küçümsemekten vazgeç.

Paryakızıl: Yaşamadan ne olduğunu bilemeyiz.

Paryakızıl: ben seni gördüm, sevgini gördüm.

Paryakızıl: bu şekilde seven birisi iğrenç olamaz.

Paryakızıl: şimdi ya karşıma çıkarsın ya da bir daha hiç konuşmayız.

Bu kullanıcı engellendi.

Yapmıştım, tüm hislerimi açık açık söylemiştim. Artık sabrım kalmamıştı. Korkak o kişiyi kafesinden çıkartırdık o zaman. Belki bir kumardı, hiç çıkmayabilirdi karşıma. Ama risk almadan bilemezdim eğer bunu yapmasaydım bu sözlerine devam edecek ve karşıma çıkmayacaktı.

Yarın yine okul vardı, bu yüzden kısaca dişlerimi fırçalayıp yatağa girdim. Günün yorgunluğundan ve rahatlamışlık hissinden hemen uykuya daldım.

****

Sabah üstüme siyah kot pantolon ve siyah tişört giydim. Ardından çantamı da alıp çıktım. Uykumu almıştım fakat içimden hiç bir şey yapmak gelmiyordu.

Otobüs kartımı ararken okula giden otobüsün geldiğini fark ettim. Otobüse adım attım fakat hala çantamı kurcalıyordum. Evde unutmuş olmayayım lütfen...

Şoförün kızgın sesini işittim. "Hanımefendi biraz çabuk olur musunuz?" Dedi. Kafamı sallayıp çantamı karıştırmaya devam ederken bir ses geldi tam arkamdan. "Ben basarım" dedi. Kafamı kaldırıp şoföre baktığımda bir şeyler ayarladı ve eliyle bana geçin işareti yaptı. Çantamı geri kapatmaya uğraşırken kimin benim yerime bastığını görememiştim. Ağzımın içinde "teşekkür ederim" diye mırıldandım fakat duyduğundan emin değildim. İnsanların arasına karışmamla görüş alanım iyice kapanmıştı.