Jimin pov,
එදා මම හිතුවට ටික කාලෙකින් ඒ කියන කතා අඩුවෙයි කියලා . ඒත් එක එහෙම උනේ නැ. ජන්කුක් යුනි එකේ ඉන්න ඉන්න එයාට කැමති කට්ටිය වැඩි වෙනකොට එ හැමෝම මට බනින්න ගත්තා. එදා පලවෙනි දවසෙ ඇරෙන්න ජන්කුක්ගෙ යාලුවො උනත් මට ආයෙ කිසිම දෙයක් කීවෙ නැති උනත් එයාලගෙ බැල්මෙන් මට තේරුනා එ කිසිම කෙනෙක් මට කැමති නැ කියන්න. ඒත් එකම එක දවසක.., අපෙ පලවෙනි ඇනිවසරි එක දවසෙ කායි කියපු දෙ හැම වෙලේම මට මතක් වෙනවා . මගෙ හිතට වද දෙන්න පටන් ගත්තා.
" තමුසෙ දැනට ඔහොම ඉන්නවකො. මතක තියා ගන්නවා ජන්කුක් ආදරෙ කරන කෙනා ආවම තමුසෙව නිකන්ම ජන්කුක් අයින් කරලා දානවා."
එදා ඒ වචන ටික මගෙ මුළු හීන ලෝකෙම බිදලා දැම්මා. ජන්කුක් ආදරේ කරපු කෙනෙක් හිටියද? එහෙනම් කෝ එයා? මොකක්ද උනෙ? එ නිසාද මගෙ කුකී මෙහෙම ඉන්නෙ?
ඒත් ඊට වඩා මන් බය උනේ එයා මාව එයාගෙන් ඈත් කරයි කියන එකට. මන් බය උනා ආයෙම තනි වෙන්න. එයා නැති ජීවිතයක් ගැන, ඉදිරියක් ගැන තව දුරටත් හිතන්න මන් බය උනා. එයත් එක්ක ගෙවුන මේ කාලෙ පුරාවටම මන් එයාට ඇබ්බැහි උනා. ඉතින් එයා නැති ජීවිතයක් ගැන හිතන එක පවා මට භයානක දෙයක් උනා. නැ එහෙම අනාගතයක් ගැන මම හිතුවෙ නැ. හිතන්න ගියෙත් නැ .
අවුරුදු තුන හමාරක්.. නැ අවුරුදු තුන හමාරකටත් වඩා ගෙවිලා ගියා මමයි එයයි මැරි කරලා.
ඒත්......
අපේ බැදීම තව දුරටත් නීතියටම සීමා වුනු දෙයක් විතරක් උනා.. මන් කොයි තරම් උත්සාහ කරත් ජන්කුක් වෙනස් උනේම නැ. එයා දරා ගන්න බැරි තරම් නිහඩ කෙනෙක් වෙලා තිබුනා. මේ ගෙවුන කාලෙ පුරාවටම මන් එයාගෙ මූනෙන් හිනාවක් දැක්කෙම නැ.
අපි එකම ගෙදර හැමදාම එකට හිටියා. අපි එකට කෑම කෑවා. ඒත් අපි අතර හුවමාරු වුනු වචන ඔනිවටත් වඩා සීමා සහිත උනා.
"Good morning ජන්කුක් "
" Good morning ජිමින් "
" හ්ම්.."
" හරි "
" ඔව් "
" අපි කොහෙද යන්නෙ?"
YOU ARE READING
Tears of Love ( Jikook - Complete )
Fanfictionනෙතින් ගිනිගත් හදින් තැවෙමින් දරා ඉමිහිරි වේදනාවන් පෙමින් සගවා තබා ගන්නෙමි නොලී ඒ ගීතිකාවන් සදාකාලික තැවුල් පොදියක රැදී හද පෙලුවත් නිතී ලියා අවසන් කවක් කෙලවර මැකී වියැකී යා නොදී... ඉතින් එබැවින් නවතිමී... හදින් පිටමන් නොකරමි... Published- 2022/10/28...
