Chapter 26

62 1 1
                                    

!!!TYPO AND UNGRAMMATICAL AHEAD!!!

Gabi na at kasalukuyan kong ginagamot ang mga sugat at pasa na aking natamo kanina mula kila Auntie, sa aming palikuran ko ito ginagawa dahil paniguradong sa mga oras na ito ay nasa kwarto na si mama at ayoko nang mag-alala pa sya tungkol dito

"Lia, nandyan ka ba? Kanina pa tumutunog ang cellphone mo 'nak, may tumatawag ata" narinig ko si mama na tinatawag ako habang marahan na kumakatok sa pinto kaya naman minadali ko na ang aking ginagawa at agad na lumabas ng banyo

"Sino daw po, Ma?" Bungad kong tanong dito, pansin ko pa ang mapungay na nitong mga mata mukhang natutulog na sya at nagising lang dahil sa ingay ng phone ko

" 'Sir Chase' daw 'nak, Boss mo ata ito" antok na wika nya saka ibinigay sa akin ang phone ko na kaninang hawak nya

"Ah sige po Ma sagutin ko lang po ito"  nagpaalam pa muna ako sa kanya pagkatapos ay lumayo ako ng kaunti upang hindi nito marinig ang pagbabangayan—este pag-uusap namin ng Boss kong dragon

"What took you so long to answer?!" Galit na agad na bungad nito sa kabilang linya

"Jusko naman Sir, Alas dyes na nang gabi for god sake ngayon mo pa talaga naisipang tumawag?! Magkahalong inis at galit ko na sagot nito

Sabi na e...magbabangayan lang talaga kami

"Sorry for that i just got so busy." Mahinahon nang saad nito at mukhang sincere naman sorry nya

"Fine, by the why why did you call? May problema po ba sa kompanya?" Mahinanhon ko naring tanong dito

"No, the company is just fine. I called because I wanted to ask you if we are still going to go hiking tomorrow. B-Because,  you know, we talked about it  last time, so I'm wondering if your offer to go hiking with me is still available. "  mahabang paliwanag nito agad ko namang naintindihan ang ibig nyang sabihin kaya lang ay nagdadalawang isip ako dahil sumasakit ang aking katawan lalo na ang aking paa pero dahil nga naipangako ko na ito sa kanya ay mukhang wala na akong magagawa pa

I sighed "Sige Sir, anong oras ba tayo aalis?" pagtatanong ko dito upang maihanda ko na ang mga dadalhin

"Uhm—I don't know?"

"What? Ikaw nag-aaya pero wala ka pa palang plano?!" hindi makapaniwala kong ani dito

"Well i don't know how to plan it, I never tried hiking before." paliwanag nito

"Okay, ako nalang magse-set ng oras, is that okay?" tanong ko sa kanya tutal ay wala naman pala syang alam tungkol sa mga ganito

"It's much better, also may I know the things that I should bring with us?"

"You should bring canned food because its more convinient and—" hindi pa ako natatapos magsalita ay sumabat na ito

"Wait wait...I'll just get my notes so i won't forget it" pagkatapos nitong magsalita ay may narinig ako mga ingay sa kabilang linya malamang ay hinahanap na nito ang sinasabi nyang notes

Ilang saglit pa ay nagsalita na ulit ito "Okay, I already have it, ano na nga ulit yung sinasabi mo?"

"Canned foods, water, first aid kit—"

"What's that for?" Curious na tanong nito

"Incase we got into an accident or something" pagpapaliwanag ko dito. I can't believe he didn't know any of these I though this thing should be common sense but it seems like I'm wrong

"What?! Is it that dangerous there?!" Gulat na wika nito

"Hindi naman but you know its better to be ready btw saan pala tayo mahi-hike?" ngayon ko lang napagtanto na hindi pa pala namin napag-uusapan ang bagay na ito

"I don't know, you decide" he said it so calmly as if there's nothing to be worried about

"Fine, how about Mt.Batulao? I heard that it just easy to hike in there and its beginner friendly" suggestion ko dito kahit na wala din ako masyadong alam tungkol sa mga bagay na ganito dahil ilang taon na ang lumipas noong huli kaming naghiking nila mama

"Sounds good to me, what time will we meet?"

"Maybe 4 in the morning? They said its better to do hiking in the morning" palusot ko dito kahit sa totoo lang ay ayokong gabihin dahil paniguradong mapapagalitan ako nila Auntie Emma

"I'm fine with that, anyway can you continue telling me the things that i should bring?"

"Search mo nalang Sir, inaantok na 'ko maaga pa tayo bukas" wika ko dito dahil tinatamad nadin akong isipin pa lahat ng bagay na kailangang dalhin

"Okay, Thank you for your time and see you tomorrow" inaantok na ding wika nito at pinatay na ang tawag

Wow i don't know if its his first time saying thank you to me but that one hit different....or maybe i'm just sleepy

Binalewala ko nalang ito at dumeretso na ako ng kwarto upang magpaalam kay Mama na maaga akong aalis bukas pumayag naman agad ito at sinabing sya na ang bahala sa gawain mamayang umaga 

Thanks god she agreed

There's so many things that happened today and honestly i don't know what to feel— its not like i have enough time to feel anything, i probably just have to accept things the way they are now....

I'm about to close my eyes and go to sleep but suddenly i received a message in my phone so i have no choice but to open it

From: Sir Chase
"I just remember that we didn't talk about where should we met, should i just fetch you? If yes, please send me your home address :) "

After i read his message i hurriedly replied back with my home address, masyado pa kasing hassle if i will take a taxi so its better to go ride with him

Pagkatapos kong maisend ang reply ko sa kanya  ay pinatong ko na sa aking tabi ang phone, siguro naman ay wala na syang sasabihin pa..... And just when i about to close my eyes ay may nagpop-up ulit na notification but this time i'm too sleepy to open it

From: Sir Chase
"Got it. Bonne Nuit."

~         Melestial            ~

His Bossy SecretaryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon