ᴘʟᴜᴠɪᴏᴘʜɪʟᴇ | 𝗹𝗲𝘃𝗶 𝗮𝗰𝗸𝗲𝗿𝗺𝗮𝗻

❦︎chapter 14

༻࿙PASSION࿚༺

☁︎☔︎☁︎

neredeyse yakalanmalarının ardından bir buçuk ay geçmişti. yaşadıkları olaydan sonra önceden kaldıkları otele gitmiş ve kaldıkları odanın yanındaki odayı kontrol etmişlerdi. ancak otel sahibinden öğrendiklerine göre çoktan odada yeni biri kalmaya başlamıştı. böylelikle onları dinleyen ve bilmemesi gereken şeyleri bilen kişiyi bulma fırsatlarını kaçırmışlardı. Levi bu duruma ne kadar sinirlenip, günlerini ona söverek geçirse de Diana bir şekilde bu öfkesini sonlandırmayı başarmıştı.

olaydan sonraki bir buçuk ay gayet sorunsuz geçmişti. bu sürede eve iyice yerleşmiş, hatta alışmaya başlamışlardı. kısa bir süre önce komşularıyla da tanışmışlardı. herkes onları mutlu bir evli çift olarak görüyordu, tabi gerçek kimliklerini ve evde neler yaşandığını bilmiyorlardı.

☁︎

"oi, velet! sana çöpleri atmanı söylememiş miydim?!"

"madem onlardan bu kadar rahatsızsın kendin atsana! işim olduğunu görmüyor musun?"

Diana elindeki defteri Levi'ın görmesi için kaldırdı. her gün orada öğrendikleri şeyler hakkında rapor hazırlamaları gerekiyordu, ve bu görevi Diana üstlenmişti. Levi'ın her gün evi köşe bucak temizlemesinden dolayı buna vakti olmazdı zaten.

Levi kadının elindeki defteri gördü ve yine raporla meşgul olduğunu anladı. bıkkınlıkla yerdeki çöp poşetini alıp dışarı çıktı. hava güneşli ve sıcaktı. birkaç gündür dinmeyen yağmur sonunda kesilmiş ve arkasında nemli bir hava bırakmıştı. aslında dışarı çıkmak için güzel bir gün, diye düşündü Levi. günlerdir evden çıkmamışlardı. ve kapalı bir alanda sürekli birlikte oldukları bu günlerde araları da iyice gerilmişti. tartışmaları artmış ve birbirlerine tahammülleri azalmıştı. dışarıda birlikte güzel vakit geçirmeyi deneseler belki de bu durumu ortadan kaldırabilirlerdi.

Levi çöpü attıktan sonra karşısından gelen komşusunun şapkasını kaldırarak selam verişine aynı şekilde karşılık verdi. komşuları şimdiye kadar onlara gayet iyi davranmışlardı, ama Levi'ın tavırları yüzünden onları biraz garip bulduklarını hissedebiliyorlardı. her ne kadar bir eş gibi davranmaya alışmış olsa ve rolünü iyi oynasa da, o soğuk tavırlarından hala daha kurtulamamıştı.

☁︎

çöpü tuttuğu eliyle hiçbir yere dokunmamaya özen göstererek eve girdi ve kapıyı ayağıyla kapadı. kirli olan elini zararlı bir maddeymiş gibi kendinden uzakta tutarken lavaboya doğru ilerledi. elini birkaç kez yıkadıktan sonra salona döndü. Diana masada yoktu. mutfağa gitti ve orayı da kontrol etti. anlaşılan alt katta değildi.

daha bir dakika önce buradayken nereye kaybolmuş olabilir bu?

merdivenin başındayken "velet?" diye seslendiyse de geri dönen olmadı. endişelenmeye başlamıştı. ama dışarı çıkmış olamazdı, Levi'ın dışarıda olduğu süre içinde çıkmış olsaydı illaki fark ederdi. ayrıca dışarıda çok da kalmamıştı. merdivenleri yavaşça çıkmaya başladı. tam o sırada yukarıdan birinin bağırışını duydu. bu Diana'ydı. aklından binbir türlü senaryo geçerken adımlarını hızlandırdı. Diana'nın odasının kapısına geldiğinde sesindeki endişeyi gizleyemeyerek "Diana?" diye seslendi. kapının ardından bir bağırış sesi daha geldi. ardından bir şeylerin yıkıldığını duydu. daha fazla dayanamayarak kilitli olmayan kapının kulpunu çevirerek içeri girdi.

beklediği manzara kesinlikle bu değildi.

"hey! sana girebileceğini söylediğimi sanmıyorum."

Levi olduğu yerde hiçbir şey demeden durdu. gözleri şaşkınlıkla açılmıştı. tam kapıyı kapatmak üzere elini kulpa koymuşken "aslında gelmen iyi oldu. yardım eder misin?" diye sordu Diana, arkası açık olan elbisesinin fermuarıyla uğraşırken.