Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☁︎☔︎☁︎
"bavulun hazır mı?"
"evet."
"bir şey unutmadığına emin misin?"
"eminim. eğer bir şey unutmuş olsaydım hazır olmazdı zaten değil mi?"
bugün Marley'deki son günümüzdü. yaklaşık 6 ayın sonunda buradan ayrılıyorduk. memleketimize dönmek ne kadar mutluluk verse de, çoğu önemli şeyi burada yaşadığımız için biraz da olsa hüzün doluyduk aynı zamanda. en azından ben öyleyim. ancak duygularını dile getirmese de onun da böyle hissettiğinden eminim.
"levi?"
"şimdi ne var?"
"acaba şunu da yanımızda götürebilir miyiz?"
parmağımla burada kalmasına karar verdiğimiz eşyaların arasında duran televizyona işaret ettim. bunun pek mümkün olacağını düşünmüyordum ama denemeye değerdi.
"onu götürüp ne yapacağız? orada çalıştıramayız."
"amacımız çalıştırmak değil zaten. belki inceleyip buna benzer bir şeyler yapabilirler. raporlarda bahsettiğimiz kadarıyla anlayabileceklerini pek sanmıyorum."
"tch. nasıl götüreceğimizi düşünme görevi sende o zaman."
tanrım. birlikteliğimizin değiştiremediği tek şey bu sinir bozucu tavırlarıydı. diğer insanlara karşı hala daha aynıydı, ama bana karşı olan davranışları şüphesiz değişim göstermişti. artık duyguları konusunda daha açıktı, bazen güldüğünü bile görebiliyordum. bazı günler her zamanki gibi yatağımızda uzanıp konuşurken aniden ağlamaya başlayabiliyordu. neden olduğunu söylemese bile anlamak o kadar da zor olmuyordu. bir anda köklü bir değişime uğramasını beklemiyordum, o yüzden bu kadarı bile bana yeterliydi.
"oi, Diana!" dalıp gittiğim düşüncelerden beni koparan Levi'ın sesi olmuştu.
"seninki de hazır mı?"
"evet. gidelim hadi."
"dur. televizyon?"
"sana düşün dememiş miydim?
"her işi bana yıkmak zorunda mısın?"
"tch. burada tek başına yaptığın tek bir iş bile göremiyorum."
dudağımı ısırdım. aslında biraz haklıydı. dolapları o boşaltmıştı, çünkü o sıra tuvaletteydim. mutfak eşyalarını da o toparlamıştı, çünkü o sıra banyo yapıyordum. ama sonuçta ev işlerinde iyi olan oydu, yani belki de böylesi daha iyi olmuştu.
