༻࿙A NEW START࿚༺
☁︎☔︎☁︎
Gece çok az uyuyabilmiş olsam da, şu anda gözlerimde uykudan eser yoktu. Sabah bir asker odama gelip kahvaltının güvertede yapılacağını söylemişti ve ona hazırlanıyordum. Üzerime krem rengi sade ve zarif bir elbise giydim ve her zaman taktığım küpelerimi takıp odamdan çıktım. Güverteye çıkmadan önce mutfağa göz gezdirmiştim ama kimse yoktu. Kahvaltıyı hazırlamış olmalılardı. Güverteye çıktığımda ise tam ortaya konuşmuş bir masa ve karşılıklı iki sandalye gördüm. Sandalyelerin birinde Levi oturuyordu. Onu görmemle birlikte kalp atışlarım hızlanmaya başladı. Elimle elbisenin eteğini düzeltip derin bir nefes aldım ve ona doğru yürümeye başladım. Beni fark ettiğinde ayağa kalkıp benim oturacağım sandalyeyi oturmam için çekti. Bunu yapmasıyla çok şaşırmıştım. Çünkü genelde tekmeleyerek oturturdu.
-ᴛᴀɴʀɪsᴀʟ ʙᴀᴋɪş ᴀᴄ̧ɪsɪ-
Diana, Levi'ın bu nazik davranışıyla şaşırıp bir süre olduğu yerden hareket edemezken, Levi bunu fark etti ve boğazını temizledi. Bunu duymasıyla Diana cılız çıkan bir sesle "Teşekkür ederim." deyip sandalyeye oturdu. Levi da onun karşısındaki sandalyeye oturmuştu.
"Bakıyorum bugün çok naziksiniz Yüzbaşı."
"Tch. Yüzbaşı değil, Levi."
"Ah, hala daha böyle demeye alışamadım."
"Alışsan iyi edersin. Orada bana Yüzbaşı dersen bir yerlerini kırabilirim."
Marley'deyken birbirlerini isimleriyle hitap etmek zorundaydılar. Rütbeleriyle hitap ederlerse insanlar bir şeylerden şüphelenebilirdi. Marley'de uygulanması gereken kurallar açıklanırken böyle kararlaştırılmıştı. Diana başka isimler kullanmaları gerektiğini söylese de, bu ikisi için de zor olacağından ve Marley halkının zaten onları tanımadığı sebeplerinden dolayı bu gereksiz görülmüştü. Oradayken kendi isimlerini kullanacaklardı. Sadece soyadlarını değiştirmişlerdi. Marley halkı resmi işlemler için kimlik kullanıyordu, bu yüzden hükümetteki bir casusları onlar için kimlikleri hazır etmişti. Oradayken Levi bir savaş gazisi, Diana ise onun eşi gibi davranacaktı. Böylece halka karışıp, dikkat çekmeden Marley hakkında bilgi toplayabileceklerdi.
Konuşmalarından hemen sonra aşçı masalarına geldi ve kahvaltılıkları masaya yerleştirmeye başladı.
"Niccolo?"
Genç kadının sorusu karşısında Niccolo kıkırdadı ve "Hiç tanımayacaksın sanmıştım." dedi.
"Ah, evet tanımam biraz uzun sürdü. Özür dilerim. Seni gemiye binerken görmemiştim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ᴘʟᴜᴠɪᴏᴘʜɪʟᴇ | 𝗹𝗲𝘃𝗶 𝗮𝗰𝗸𝗲𝗿𝗺𝗮𝗻
Fanfic↳ʟᴇᴠɪ ᴀᴄᴋᴇʀᴍᴀɴ x ʀᴇᴀᴅᴇʀ ↳ᴛᴀᴍᴀᴍʟᴀɴᴅɪ ❬┄┄┄┄┄࿇┄┄┄┄┄❭ 𝖽𝖾𝗏𝗅𝖾𝗋 𝗒𝗈𝗄 𝖾𝖽𝗂𝗅𝗆𝗂𝗌̧𝗍𝗂. 𝖺𝗋𝗍ı𝗄 𝖯𝖺𝗋𝖺𝖽𝗂𝗌 𝗁𝖺𝗅𝗄ı 𝗂𝖼̧𝗂𝗇 𝖽𝖾𝗏𝗅𝖾𝗋 𝗁𝖾𝗋𝗁𝖺𝗇𝗀𝗂 𝖻𝗂𝗋 𝗍𝖾𝗁𝖽𝗂𝗍 𝗈𝗅𝗎𝗌̧𝗍𝗎𝗋m𝗎𝗒𝗈𝗋𝖽𝗎. 𝖺𝗇𝖼𝖺𝗄...