TUTSAK +18 (DÜZENLENDİ)

(2)Yenge

KELEBEKLERİ BURAYA ALAYIM 🦋 

Saat, Gün, Ay, Yıl.

O SENİN YENGEN YENGENNN!!

...

(İDİL)

Uyandığımda tüm vücudumun uyuştuğunu hissediyordum burnum sızlıyordu. 

Etrafıma baktığımda bir duvarın boylu boyunca camla kaplı olduğunu fark ettim nasıl yani? Kuzey insafa mı gelmişti? 

Oysa o küçük penceresiz havasız odaya nazaran bu oda koca bir ev gibiydi. 

Ayağa kalkıp pencerenin önüne geçtim. Kapı iki kere ritmik sesle tıklatıldı, Kuzey hiç bir zaman kapıyı tıklamazdı. 

Kapının kulpu yavaşça indirildi ve kapı açıldı. İçeri daha önce hiç görmediğim bir adam girdi. Neler oluyordu? 

"Demek uyandın biricik yengecim.." 

Bu da kimdi neredeydim ben?

"Ne o ağlıyor musun? Sende haklısın tabi sevgilini özlemişsindir ama öyle kolay değil. O pezevenk kuzey istediklerimi bana getirsin seni alsın." 

Ben kuzeyin sevgilisi değildim. 

"Ben şuan onun evinde değil miyim?" 

"Evet değilsin." Neler olduğunu bilmesem de kurtulduğumu düşünmüş ve heyecanlanmıştım.

"Ben... ben kurtuldum mu yani? Gitmem gerekiyor, çok teşekkür ederim beni kurtardığınız için." Yanından geçip gideceğim sıra kolumdan tuttu. Bu temas beni rahatsız etmişti. 

"Nereye gidiyorsun yengecim? anlamadın herhalde kuzey anlaşmaya uyana kadar buradasın." Ne saçmalıyordu bu adam?

"Ben kuzeyin sevgilisi falan değilim, beni zorla tutuyordu o evde. Ne saçmaladığınızı anlamıyorum gerçekten gitmem gerek." 

"Ne bu? kuzeyle anlaşmamı yaptınız? Kuzey anlaşmaya uyarsa konumu atarım sevgilin gelir alır seni. Evde kimse yok koca ev senin, kafana göre takıl. Dışarda korumalar var bir şey olursa onlara söylersin..." Kapıya doğru ilerledi.

"Yemin ederim kuzeyin sevgilisi değilim takıntılı bir ruh hastası o!" Bende peşinden giderken bir anda arkasını döndü.

"Tabi tabi aynen... beni mi kandıracaksınız?" Kapıdan çıkarken bende peşinden koşarca çıkacağım sıra kapıyı birden kapattı.

"Ne yapıyorsun lan?! Açsana kapıyı!" Kapının kulpunu indirsem de kapı açılmıyordu.

"Kaçacaktın değil mi? Ben gidince Serhat gelir kapının altından anahtarı sana verir.. kaçamazsın. Adamlarım henüz daha gelmediler, geldiklerinde gideceğim." Ne diyor lan bu herif?!

"Ne adamı ne diyorsun lan sen?! Kapıyı aç!" Tekmelerimi ve yumruklarımı kapıya ardı ardına indiriyordum.

"Cık, yenge bence yapma.. o patilerinle kapıyı açamazsın." Adım sesleri uzaklaşıyordu.

Ne yapacaktım şimdi ben?

Acaba camdan atlayabilir miydim? 

Camın önüne geçip aşağı baktığımda en az üç metresi vardı buranın, canımı yolda bulmamıştım.