"H-hey sen gerçekten ağlıyor musun?"
Cevap gelmemişti, cevap gelmeyen süre boyunca Jungkook'u itecek gücü bulmuştum ama bu hamlemin ardından o bana daha sıkı sarılmıştı.
"Hayır, bir süre böyle kalalım, beni ağlarken görmeni istemiyorum."
"Bende bana sarılmanı istemiyorum, bırak beni."
Hiç düşünmeden cevaplamıştım, sesimde herhangi bir duygu yoktu, soğuktu ve toktu.
Bu sözümün ardından Jungkook'u ittirmiştim ama bu hamle Jungkook'un bana daha sıkı sarılmasına sebep olmuştu.
"Neden bunu yapıyorsun Jungkook? Neden beni rahat bırakmıyorsun, neden bana onca şeyi yaşatmışken bile seni unutmama izin vermiyorsun Jungkook?"
Cevap gelmemişti ortamı benim ve Jungkook'un nefes alış sesleri kaplamıştı.
"Özür dilerim Taehyung, özür dilerim, sensiz yapamayacağımı bile bile senden kurtulmayı denedim, senin canını çok yaktım, sana en büyük kâbuslarını yaşattım, ben gerçekten çok pişmanım Tae, lütfen affet beni."
"Beni üzdüğünün ve canımı yaktığının farkında olmana sevindim ama beni ne kadar üzdüğünün ve ne kadar canımı yaktığının asla bilemezsin, bilmek kelimesinin yanından bile geçemezsin, şimdi bırak beni."
•••
AYY NOLUYOR NOLUYOR?
-Y
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Old Friend | Taekook
RandomTaehyung ve Jungkook çok uzun zamandır yakın arkadaşlardı, oh pardon, eskiden... Seme: Jungkook Uke: Taehyung Çok fazla bölüm olduğuna bakmayın genellikle bölümler kısa oluyor.
