Old Friend | Taekook

○You Can Sleep With Me○

"Uyuyamadın mı?"

"Hmm... sayılır"

"Al işte.. Sana yatakta yatman gerektiğini söylemiştim!"

"Off.. Ne alaka Jungkook, sadece uyku tutmadı. Hem ben yatakta yatsaydım ve sen yerde yatsaydın sanırım oluşucak görüntüye vicdanım el vermezdi."

"Ne geveliyorsun gece gece allah aşkına Taehyung?"

"Off.. Dalga da geçilmiyor seninle."

"Neden uyuyamadın?"

"Bilmem sanırım elektriklerin kesilmesi beni korkutmuş olmalı."

"Ah... o hep olur bunun hakkında endişelemmene gerek yok."

"Yinede karanlık beni yeteri kadar korkutuyor ve yalnız hissetiriyor."

"İstersen perdeleri açabilirim içeri ışık girer."

"Hayır, buna gerek yok, ışık yüzünden rahatsız olmanı istemem."

"Ş-şey o zaman benimle uyuyabilirsin."

Bu söylediği şeyin ardından yutkunma hissimi bastırmaya çalıştım, her şey çok hızlı ilerliyordu ve ben buna uyum sağlamaya çalışıyordum.

İstemiyor değildim ama bazı şeyler için çok heyecanlı olduğumu düşünüp bok etmekten korkuyordum.

" Sorun olmaz mı?"

"Neden olsun ki', yani benim açımdan bir sorun yok, biliyorum daha ilk günümüz falan yan yana yatmak istemezsen anlarım ama eskiden birlikte yatardık bizim için çok da bir değişiklik olmaz."

"Ahh.. evet, haklısın"

"Lafı çok geveledim biliyorum, sadece seninle birlikte uyumak istiyorum Taehyung..."

Bu sözü demesinin ardından kalbim çok hızlı atmaya başlamıştı.

Bir süre sessizce durdum. Bunun sebebi kalbimin ritminin düzelmesini beklemekti. Düzeldiğini hissettikten sonra yavaşça ayağa kalktım.

Ayağa kalkıp Jungkooka doğru yürümeye başlamamla beraber kalbimin ritmi yine hızlanmaya başlamıştı ama bunu görmezden gelerek yatağa çıktım ve yanımdaki boş yere uzandım.

"Hahaha... yatağın gerçekten büyükmüş."

BÜYÜK DEĞİLDİ HEMDE HİÇ BÜYÜK DEĞİLDİ BİR KİŞİ İÇİN BİLE DAR BİR YATAKTI.

Yaptığım kinayeye bir cevap vermeyince yutkunarak tavanı izlemeye başladım.

"Öyle mi? Ben biraz küçük olduğunu düşüyorum"

Bu sözü söylemesinin ardından bana yaklaşıp sarılmıştı. Nefesini hissedebiliyordum. Nefesini boynumda hissedebiliyordum.

Delirmek üzereydim, gerçekten birazdan ben kafayı yiyorum diye bağırmam muhtemeldi.

Jungkook bana daha sıkı sarılırken ben daha da geriliyordum, nasıl olabiliyorda bu kadar rahat olabiliyordu.

Benim Kalp Bey şuan içeride yangın varrr diye koşuştuyor ve her hücremi ayağa kaldırıyordu.

Sanırım bu gece hiç uyuyamayacaktım!!!

•••
Ayalarr sonra yb ile karşımızdayım, artık iPhone'num var havalarına girip bu fakir gönlümü de çoşturduktan sonra artık oto düzeltme sayesinde daha eforsuz ve daha az yazım yanlışsız bölüm atacağımı düşünüyorum umarım düşüncemi gerçekleştiririm tşklerr.

-Y