[Poezja] Wszystko pod niebiosami

Analiza własna - widok z okna

Widok z okna

     − wspomnienia jak obrazki

# polałysięłzy

Pół złote łany

     − ścieżek wytyczenia niepoliczalne możliwości

Tajemnice dziecięce szeptem przekazywane

Po piwnicach potwory jak żywe pochowane

     − zostają na lata

# dzieciństwosielskieanielskie

Niebo gwiaździste nad głową

Kuszące milionami możliwości

     − bo wciąż niedookreślona

     − bo wciąż niezdecydowana

     − bo wciąż wierząca we własną niezmienność

Drogi dzikie w ciemności przemierzane

    − bez strachu

     − bez świadomości

# młodośćgórnaidurna

Las nie wiadomo kiedy wyrosły

     − samosiejkowy obcymi wiatrami przywiany

W końcu jedna droga została

Prosta, łatwa, bezpieczna

     − wszystko według standardów

      − cokolwiek innego jest nie do pomyślenia

I jak wyrzut sumienia tablica stoi

"Barszcz Sosnowskiego grozi poparzeniem"

# wiekklęski

Znowu coś się zmieniło

bo dlaczego by nie miało?

Nic z tego nie jest moją winą

     − więc nic z tego nie jest moją zasługą

I nad czym tu ronić łzy?

     − to tylko kawałek złotego pola

     − to tylko kawałek gwieździstego nieba

# polałysięłzy

[2022]

______

W sumie wszystko, co było do napisania w tym temacie, napisał już Mickiewicz w ramach "Polały się łzy...", ja tylko nieudolnie próbuję się podpiąć.