a miracle for waking up | taekook

Kaza

Merhabalar,hemen attım en azından bölümler bitsin de rahat rahat okunsun diye🦋

*Taehyung'dan*

Saat gece üç çeyrek civarlarıydı.Ben küçük bir valiz bir çanta hazırladım ve evden kaçacaktım.Heyecanlıydım,sabırlıydım ve kolay kolay pes etmeyecektim.

Babam ve hizmetçilerin çoğu uyumuştu.Benim çok iyi anlaştığım hizmetçi gibi değil de bir abim olarak gördüğüm Haneul abim,bana yardım edecekti.Teslim edilmesi gereken mallar var diyip,beni arabanım arkasında gizleyip Kook'un evine sürecekti.Onunla anlaştığımız gibi üçü yirmi geçe balkonumun önünde bekledim ve arabanın ışıklarını görünce sessizce odamdan çıkıp arka bahçenin kapısının yolunu tuttum.Arka bahçeye gelince daha önce de kaçarken gittiğim yoldan gittim.
Bizim evin çevresi dikenli tellerle kapalı çünkü Kim bey ceza verince kaçarım diye yaptırdı ama bilmiyor ki ben gizliden tellerin küçük bir kısmını kesip kendime yer yaptım.Komut geldiğinde hemen arabaya bindim.Mutluydum başarmıştım ta ki aklıma kapıdaki korumalar geldi.

"İyi akşamlar Haneul,gece gece nereye böyle"dedi sesini ilk defa duyduğum adam.
"İyi akşamlar beyler teslim mallar var onları götüreceğim de." dedi sesi titreyerek.
"Gece gece teslim mi ediliri."Şüphelenmişlerdi tam da tahmin ettiğim gibi.
"Gemi sabaha doğru kalkıyor o yüzden malı erken saatte bırakıp geleceğim."dedi Haneul abi profesyonel bir şekilde.
"O zaman aç da bi bakalım mallara."
Ben
Bittim.

"Tamam geçin bakın."dedi haneul amcam emin bi şekilde.Kapı açıldı ben arka koltuğun altındaki gizli bölemede saklanıyordum ayaklarını gördüm ağzımı sıkıca elimle kapadım ve kendimi olabildiğince sıktım,nefes dahi almadım."Tamam devam edebilirsin dikkatli ol adam lazım mı?" dedi tekrardan sesini ilk defa duyduğum adam.
"Gerek yok teşekkürler Joon".Sanırım sonunda kurtulduk ve yola çıktık.Bir 5 dk ardından haneul amcam yanına gelmemi söyledi ve ön koltuğa geçtim.Dikkat etmemi bir sorun çıkarmamamı yoksa ikimizin de başının yanacağını söyledi.Onayladım ve Jungkook'un evine yaklaşmıştık.Heyecandan içim kıpır kıpırdı aklıma ona haber vermek geldi.

Taehyung:
yoldayım (03.57)

Jungkook:
Bekliyorumm (04.03)

Gelmiştim.Burası ıssız ve korkutucu bi yerdi ama en iyi fikir buydu.Apartmanın önünde kafasını bacaklarının arasına sıkıştırıp merdivenlerin orda oturan bir çocuk vardı ve kim olduğunu tahmin etmiştim.
"Jeon?" dediğim anda kafasını kaldırıp bana baktı ve yanıma geldi.

"Sonunda gelebildin." dedi ve sarıldı.Saat sabaha karşı 5 olmuştu.Tüm gece beni burda mı beklemişti?

Eve girdiğim anda evin kokusu beynimin derinliklerinde canlandı.Bu koku...Bu koku...
Annemin kokusuna benziyordu.Lavanta...
"Taehyung-ah hadi odaya gidelim ve uyuyalım biraz."dedi elinde tuttuğu valizimle.
"Tamam geçelim."

.
.
.

*Jungkook'tan*

Sabaha kadar onu beklemiştim ve nihayet sağ salim gelebilmişti.Odama girdik ve bavulu yere koydum.Arkadaşlarım genelde bizde kaldığı için fazladan yerimiz vardı.Odamda büyük bir ranzam vardı.Ben yüksekten korktuğum için Tae'ye yukarı katı vercektim."Senin için üst kattaki yatağı hazırladım,rahatlıkla yatabilirsin hepsi yeni dayımın dükkanından aldım" dayım ev eşyaları satıyordu.Beyaz eşyalar,koltuk takımları,banyolar,yatak odası ve nicesi.O yüzden evdeki her şey yeni ve güzeldi."Kook bir sıkıntı var."dedi canı sıkkınca."Ben üst kattan korkarım."cüssesine göre böyle söyleyince çok şaşırmıştım."Ben de korkuyorum.Ama tek yatak kalıyor ne yapsak." dedim

"Ben içerde yatarım lütfen rahatsız olma." dedi Tae.
"Hayır saçmalama sen misafirsin sen yat ben içerde yatarım." dedim ama yine beni dinlemedi.
"O halde ikimiz de yatalım."

Ne?

Aynı yatakta mı?

Kafayı mı yiyorum,bunlar yaşanıyor mu?

"Nasıl yani ikimiz de aynı yatakta mı kalacağız?" dedim.

"Şaka yaptım Kook,yüzünün halini görmen lazımdı çok komikti." dedi.

"O halde sen yat ben yukarda yatarım,yarın da amcamdan çift kişilik yatak alırız."dur bi dakika ne dedim az önce?

Çift kişilik?

Aynı yatak?

Ama odam zaten küçüktü ve iki tane ayrı yatak sığdıramazdık.O yüzden çift kişilik yatak alıp çalışma masamı dışarıya alacaktım.

"Tamam öyle yaparız."dedi bana bakarken.
Onun çarşaflarıyla kendiminkileri değiştirdim ve yavaşça üst kata çıktım.Aşırı korkuyordum aslında o kadar yüksek değildi ama yatamayacaktım.Gözümü kapattım ve uyumaya çalıştım ama olmuyordu.Zaten sabah olmuştu en azından anneme yardım etmek için kahvaltıyı hazırlarım diye düşünüp yataktan aşağı doğru indim.Taehyung hâla uyuyordu.

Kirpikleri,hafif dalgalı kahverengi saçları,benleri... Her ayrıntısıyla kalemle yapılmış gibiydi.Biri uyurken bu kadar güzel olur muydu?
Demek ki oluyormuş.

Ne diyorum ben?

Üstünü örttüm,yüzüne vuran güneşi perdeyle azalttım.Son kez yüzüne baktım tam kapıdan çıkarken ağzından adımı duydum.

"Jungkook"

ha?

"Lütfen bizi yalnız bırakma."

Neden bahsediyor bu?
Ağlıyor mu?

Yanına yaklaşınca gözünden damla geldiğini gördüm.Kâbus görüyordu sanırım.Başta uyandırmayacaktım ama korktum ve yavaşça dürterek uyandırmaya çalıştım."Tae,uyan hadi.Taehyung,uyan.Taehyung,Tae,Tae!!!"
Bağırdığım sırada yataktan sıçrayarak uyandı.
"Hey ne oldu kook." dedi korku dolu sesiyle
"Kâbus görüyordun tae o yüzden uyandırdım."
dedim.

"Ara sıra oluyor o yüzden sıkıntı yok,bazı olaylar yüzünden tetikleniyor,beni uyandırarak doğru yaptın teşekkür ederim kookie."

"Önemli değil sen biraz daha uyumaya çalış ben kahvaltı hazır olunca seni uyandırırım."

"Tamam o halde."

Kapıdan çıktım ve annemin mutfakta olduğunu gördüm.Telefonda birileriyle görüşüyordu."Ne zaman uyanacak,lütfen onu kurtarın!"diye yalvarıyordu.
Kulağım çınlıyordu ve gözüm yine karardı.Kapıdan destek alarak doğrulmaya çalıştım.Uzun süredir böyle şeyler oluyor ama sebebini bilmiyordum.Anneme anlatım panik olmasını istemediğim için saklıyordum.

Mutfağa ilerlediğimde annem telefonu kapatmış,ocakta bir şeyler pişiriyordu.
Yanına gidip sarıldım ve sofrayı hazırlamaya yardım ettim.Taehyung uyandı ve yanımıza geldi.Kahvaltı hazırdı yemeğimizi yiyip dayımın dükkanına gidecektik.Hazırlandık ve yola çıktık.Yolda çok trafik vardı.Sanırım kaza olmuştu.Kaza bölgesine yaklaştıkça bağırışlar duymaya başladım.Birileri yalvarıyordu,ağlıyordu.Kaza bölgesine doğru baktığımda hayatımın hatta evrenin şokunu yaşadım.

3 araba kaza yapmış.1 i ters ikisi birbirine girmiş.Arabadakilerden sadece tanıdığım tek yüz vardı.

O da kendi yüzümdü.

.
.
.

Çok beklediniz özür dilerim beğendiniz mi?

Lütfen daha çok okunması için beni paylaşır veya birilerine önerir misiniz ?

Destekleriniz için teşekkürler sizi seviyorum.🦋