a miracle for waking up | taekook

Hayal Ürünüm (Final 2 Normal)

Merhaba bu 2. final angst sevmeyenler için!

Yanı başımdaki notu görünce korkudan elim ayağım titredi.Yavaşça notu açtım.Korkuyordum.

Sevgili yelkovanım,
Sen bu satırları okurken,ben babamın yanına gitmiş olacağım.Belki artık asla dışarı çıkamayacağım,belki 5 yıl belki 2 yıl cezam olacak,hatta öldürüleceğim.Ama ne kadar uzaklaşsakta ya da ayrılsak da birbirimizden ben her zaman seni bulmaya geleceğim Kook.
Yelkovan akrebi kovalar.Saniye onları birleştirir.
Küçük aşkım Jungkook.Biricik yelkovanım,her dakikam.Sözümü tutamıyorum sevgilim.Özür dilerim.Bu kötü dünyada seni koruyamayacağım artık belki.Bedenen yanında olamayacağım.Ama söz veriyorum küçüğüm.Ben her zaman ruhen yanında olacağım.

Gözyaşlarım durmuyordu.Telefonu elime alıp hemen Taehyung'u aramalıydım.Rehberlere girdim Tae'm adlı kişisi bulunmadı yazsını görünce daha da ağlamaya başladım.Hemen gruba girip mesaj atmalıydım.

Brolarla Toplantı Salonu

Jungkook:
çocuklar Tae bana not bırakıp babasının yanıa gitti telefon numarası çıkmıyor ne yapıcam

Jin:
sakin ol kook hemen ulaşmayı deneyeceğim

Suga:
ben de evlerinde çalışan abiye ulaşıp onu sorayım

Jungkook:
haber verim lütfen yalvarıyorum

Jimin:
kook sakin ol ulaşmaya çalışacağız ben de işimi bitirip hemen geleceğim

Rapmon:
ben Jinle aramaya başladım orda olucaz

Telefonu kapattım ve beklemeye başladım.
Saatler geçti hâla bir tık yoktu.Ağlamaktan gözlerim çürüdü.
Kapı çaldı.Bizimkilerdir diye koşarak kapıyı açtım.Karşımdaki manzara düşüp bayılmama sebep olacaktı.

Taehyung karşımdaydı.Bana gülümsüyordu.Gözü morarmıştı.

"Ben geldim sevgilim.Seni yalnız bırakmadım.Artık hep birlikte yaşlanacağız."dedi.

Boynuna atladım.Sarıldım.Öptüm.Her şeyi yaptım.Odaya geçtim ve neler olduğunu sordum.

"Artık onunla yaşamayacağımı,kendi başımın çaresine bakacak kadar büyük olduğunu,gerçek sevgiyi hissettiğimi ve önür boyu onunla yaşlanacağımı söyledim ve gözüme yumruğumu yiyip evden siktir olup geldim"dedi

Üstüne atladım sevdim,sevildim.
"Artık hep birlikteyiz."dedim
"Evet sevgilim birlikteyiz.Ama artık uyan Kook.Taen seni çok özledi."dedi.

Duvarlar üstüme geliyordu.Gözlerim.Gözlerim kapkaranlık.Suda boğuluyormuş gibiydim.Kulaklarım çınlıyor.İmdat yardım edin desem kimse duyamayacak gibiydi.
Öldüm mü ben?

.
.
.

Yüzüme vuran hafif esinti,sürekli öten bir makine,baş parmağımı sıkan bir mandal,hastane kokusu..
Nerdeyim ben?
Gözümü açabiliyor muyum?
Yaşıyor muyum ben?

Gözlerimi açtığımda etrafta kimse yoktu.Hareket edemiyordum.Sesleri duymaya başladım.Pencereye baktım odaya birileri vuruyorlar.Odaya paldır küldür birileri girdi.
Annem ve yanında 3 kişi daha var.

"Kook sonunda uyandın 5 yıl sonra nihayet!"
ağlıyorlar.Niye ki?

"Siz kimsiniz?"sesimi ilk defa duymuştum.Kalınlaşmış gibi.

"Biziz Kook Jimin,Hobi ve Rapmon."dedi Hobi

"Çocuklar."diyebildim.

Sevinçler,çığlıklar havada ötüşüyordu.Annem sürekli sorular soruyordu ama benim merak ettiğim tek bir şey vardı.

"Jimin,Taehyung nerde?"diye sorabildim.Korkuyodum.Bu rüya mıydı?O beni uyandıran bir hayal meleği miydi yoksa?

"Kook Taehyung.."Jimin

Ağlamaya başladım.

"Biricik Aşkım.Uyanmışsın!"diye bağırdı bir ses.
Kapıya doğru baktım.Karşımda Taehyung duruyordu.
"Biricik sevgilim,uyandım."
Koştu bana sarıldı,öptü.Gerçek olamayacak kadar güzeldi benim sevgilim.Beni bırakmadı.Yanımda olacağına dair söz verdi ve sözünü tuttu.Akrebim..

"Sensiz zamanım durdu Kook.Günlerim hep geriye aktı.Ama sen hep kovaladın beni,başaracağını biliyordum yelkovanım."
dedi.

Biricik sevgilim,hayatımın kurtarıcısı,rüyalarımda bile beni yalnız bırakmayan akrebim.Artık yan yanayız sevgilim.Senle ben artık zamanımız hep ileri akacak.Seni seviyorum..

Yelkovan ve Akrepten sevgilerle...