MBS2 : Bound to be His Slave

Chapter Twenty Nine

JAZLYN'S POV

Ilang minuto pa akong nag stay dun sa cr at pilit na kinakalma ang sarili ko. I'm crying nonstop at nahihirapan na ako ihandle yun. I'm getting messy and I know that's not a good thing, lalo na at ilang minuto nalang ay sure akong dadating na ang mga kasamahan ko for breakfast.

Sinulyapan ko ang aking sarili sa salaming kaharap ko and I smiled bitterly dahil sa babaeng nakita ko dun. She is looking mess. Namumugto at namumula ang mata. So sad and lonely...

Agad din akong nag baba ng tingin dahil hindi ko na kayang tingnan pa ng matagal ang sarili ko. Inalapit ko naman yung mukha ko sa may gripo at ilang beses na nag hilamos and tried fixing my hair.

After that ay muli ako humarap sa salamin. The girl manage to look ok but not normal. Sinubukan pa nitong ngumiti ng ilang beses para sa sanayin ang sarili duon. Sa kasamaang palad kase ay bawal syang mag pakita ng kahit anong lungkot at problema sa mga taong makakasalamuha nya sa labas.

Sighing ay nag pasya na akong lumabas ng Cr. Sinulyapan ko ang relo ko at may halos limang minuto pa bago dumating ang mga kasamahan ko. But that thing did not stop me from already working. Nag handa na ako ng ilang mga ingredient para sa mga lulutuin ngayung umaga.

Asa kalagitaan ako ng pag huhugas ng blueberries ng bigla akong nakaramdam ng sakit sa puson ko. It was so sudden that na agad akong napaupo sa sahig dahil sa sakit nun. Ang isang kamay ko ay sapo ang parte ng tyan kong sumasakit habang ang isa ay nakakapit sa railing nung lababo para suportahan ang sarili ko at kumuha ng lakas duon.

Ilang segudo pa ang lumipas and the pain I'm feeling just intensified that I almost faint pero nilabanan ko iyun. Halos mag sugat naman ang labi ko dahil kagat kagat ko iyun para lang wag gumawa ng ingay.

The pain was literally too painful na parang may kung anong binibiyak at hinahati sa may puson ko. Pati paghinga ay nahihirapan ako dahil sa sakit. Hindi nag tagal ay I'm already so sweaty at hindi na ako mag tatako kung apaka putla ko.

Nang medyo humupa yung sakit ay pinilit kong tumayo. Pero hindi pa man ako nakakaalis sa lugar na yun ng may kung sinong tao ang tumawag sa likod ko kaya automatic akong napalingon duon with my painful state.

"Jazlyn..? Why have you been sitting in the floor?" Tanong ni Master Calvente. At Oo, sya ang kaharap ko. Nakakunot ang nuo nya while looking at me. Wala naman agad akong nasagot duon dahil for a moment I thought na I'm just hallucinating.

Nabalik lang ako sa reyalidad ng biglang sumakit na naman ng grabi yung puson ko that I almost fall in the floor again. Siguro ay napansin ni Master Calente na may mali sa akin dahil narinig ko ang mabilis nyang pag lapit sa akin.

"Shit! What happened?" Alalang tanong nito sa akin ng makalapit at agad akong inalalayan. Pinilit ko namang huwag mapaiyak at mapadaing dahil sa sakin ko na namang nararamdaman.

"Are you ok? Fuck! your paling and cold! What happened!?" Tila lalong natatarantang komento nito ng maagap akong hawakan sa braso at sapuhin ang mukha ko.

"M-master Calvente... Ang s-sakit" Utal utal na sabi ko sa kanya. Pinipilit ang sarili ko na nakapag salita. Pero hindi ko na muli nadugtungan yung sinabi ko dahil domomble yung sakit na naramdaman ko sa may puson ko and I totally lost it. I fainted there and then. Bago tuluayang mawalang ng malay ay mga pag mumura nya ang narinig ko.

Hindi ko alam kung gaano ako katagal nawalan ng malay pero masasabi kong halos ilang minuto lang iyun. Katulad kanina bago ako mawalan ng malay ay mga boses parin ni Master Calvente ang una kong narinig ng magising ako.

I was greeted by my rooms ceiling. Bahagya pang malalim ang pag hinga ko but I couldn't feel the pain anymore na naramdaman ko kanina, na hindi ko parin alam kung anong dahilan. Kung bakit bigla bigla nalang ako nakaramdam ng ganong katinding sakit sa may puson ko.