Sen Benim Balımsın | yarı texting

"Yeni Başlangıç"

Uyandığımda bacaklarımda anlamsız bir ağrı vardı. Ya da bir sebebi vardı... Doğru ya, dün akşam tüm konser boyunca zıplayıp şarkı söylemiştik. Kendime geldiğimde hemen elimi telefonuma atıp uçak modundan çıkardım. Ardından yatağımın üzerine bırakıp banyoya ilerledim. Hızlıca elimi yüzümü yıkadıktan sonra tekrar odama dönüp saçlarımı taradım. Ardından telefonumu elime alarak odamdan çıktım ve yavaş adımlarla merdivenlerden aşağı indim. Aşağıya inerken bir ses duymam ile duraksayıp dinlemeye başladım. Hakan Amca ve dedem konuşuyordu. Sabah sabah ne konuşuyor olabilirlerdi ki?

"Kıvanç babacığım, onlar hapse gireli 2 ay olacak neredeyse. Artık Doğa'nın yasağını kaldırmanızın zamanı gelmedi mi?"

"Ben de istiyorum Doğa kızım özgür olsun, mutlu olsun... Ama hiç güvenemiyorum dışarıya Hakan. Çok korkuyorum oğlumun emanetine zarar gelecek diye."

"Bir şey olmaz, zaten çoğu zaman Damla ile birlikte olacaklar. Kimse zarar veremez artık Doğa'ya."

Hakan Amcamın ve dedemin neyden bahsettiğini merak ediyorsunuz değil mi? Hemen anlatayım... Ben 15 yaşındayken herkes gibi dışarda özgürce gezebilen, okuluna gidebilen bir kızdım. Şuan okula gitmiyorum fakat evde eğitim alıyorum. Okulun eksiğini oldukça fazla anladım bu süreçte. Her neyse, 3 yıl öncesine gidelim. 15 yaşındayken hayvanları çok severdim. Nerede görsem durup severdim, özellikle kediler... Onlara bayılıyorum fakat 3 yıl boyunca hiçbir kediye dokunamadım. Bir gün doğum günümde dışarıda kedi seviyordum. Ara sokaktaydım, çok iyi hatırlıyorum. Siyah kapüşonlu, siyah maskeli, mavi gözleri olan birisi yanıma yaklaşmıştı. İlk önce iletişime geçerek beni kandırmaya çalıştı. Ardından karşılık alamayınca beni kolumdan tuttu ve siyah, içerisi kapkaranlık olan bir arabaya bindirdi. Beni bağlamışlardı, gözlerimi ve ağzımı da kapatmışlardı. Ne bir şey görebiliyordum, ne de diyebiliyordum. Dedemin ve polislerin o gün boyunca beni aramaları sonucunda bulunmuştum. Neyse ki beni kaçıranlar yeterince önlem almamıştı.

"Pekala o zaman... Doğa önümüzdeki Pazartesi okula başlayacak."

"Yaşa be Kıvanç baba!"

Beni kaçıranların, ben 13 yaşındayken silahlı saldırıda vefat eden anne babamın düşmanları olduğu tespit edildi. O günden beri evdeyim, yalnızca dün akşam dışarı çıktım ve yaklaşık 2 aydır beni kaçıran kişiler tutuklu. Önümüzdeki Pazartesi okula başlıyorum, daha ne isteyeyim ki? Hızlıca odama geri döndüm ve WhatsApp'a girdim. Ardından Damla'nın sohbetine girerek bunu haber vermek için mesaj attım.

Doğa: Damla, acil bak!

Damlaşkım <3: Noldu? Babam da evde değil, sizde mi?

Doğa: Evet, az önce dedemle konuştu ve bir konuda ikna etti. Tahmin et bakalımm.

Damlaşkım <3: Yoksa sen...

Doğa: BEN ÖNÜMÜZDEKİ PAZARTESİ OKULA BAŞLIYORUM!

Damlaşkım <3: Ciddi misin lan?

Doğa: Son derece ciddiyim Damla.

Damlaşkım <3: PAZARTESİYE ALARMINI KUR ÇABUK!

Doğa: Söylemene gerek kalmadı kii.

Damlaşkım <3: Çok sevindim senin adına, bir kaç saate geleceğim.

Doğa: Bekliyorum, ben de kahvaltı edeceğim zaten. Görüşürüzz.

Damlaşkım <3: Görüşürüzzz.

Tam WhatsApp'tan çıkacaktım, o kişiden gelen mesajı görmeseydim çıkacaktım.

0543 1** ** **: Benim balım dışarı mı çıkacakmış?