Sen Benim Balımsın | yarı texting

"İncir Reçeli"

~Medyada Doğa Var

Gözlerimi bir alarm ile açmıştım, benim alarmımın melodisi değildi. Ne olduğunu düşünürken dün gece Miraç'ın bizde kaldığını hatırladım. Hızlıca arkamı dönüp kontrol ettiğimde Miraç'ın yataktan kalktığını gördüm. Alarmını kapattı ve bana baktı, o sırada ben de ona bakıyordum. 

"Günaydın, dün uyuyakalmışım burada... Gece rahatsızlık vermedim değil mi?"

"Yok hayır. Vermedin, hiç dokunmadın bile."

"Güzel." dedikten sonra aynaya baktı. Yüzündeki makyajı görmesi ile duraksayıp düşündü.

"Dün yapmıştık makyajı... İstersen çıkarabilirim, daha sonra aşağı inip kahvaltı ederiz birlikte."

"Senin için, ve tabii ki deden için de sorun olmayacaksa kalayım."

"Sorun olmaz Miraç, kendini yabancı gibi hissetme."

"Pekâlâ... İstediğin buysa, kahvaltıyı beraber hazırlayacağız." dediğinde hafifçe gülümsedim ve yataktan kalkıp onun karşısında durdum.

"İlk önce makyajını silelim, sonra hazırlarız kahvaltıyı." dediğimde o da gülmüştü.

Ardından makyaj masasına ilerleyip sandalyeye oturdu ve bana bakmaya başladı. Ben de makyaj masasından makyaj temizleme suyunu ve pamuğunu alıp suyu pamuğa döktüm. Yüzünü temizlemeye başladığımda gözlerini kapatmış, masumca bekliyordu. Bitirdiğimde pamuğu çöpe attım.

"Bitti." dediğimde kalktı ve yüzüne baktı. 

"Şey... İzninle, üzerimi değiştirebilir miyim Miraç?"

"İzin almana gerek yok ki. Bir dahakine odadan çıkmamı iste. Yanlış anlamam, merak etme." diyerek gülümsedi ve odadan çıktı. 

Ardından dolabıma yönelerek rastgele bir şeyler seçip giyinmeye başladım. Zaten evde duracağım için altıma gri bir eşofman-şort giydim. Üzerime ise beyaz, askılı bir bluz giydikten sonra üzerine uzun, beyaz hırkamı giydim. Tavşanlı terliklerimi de giydiğimde aynanın önüne geçtim ve saçlarımı tarayıp odadan çıktım. Şort giyiyordum çünkü rahattı, evin ısıtma sistemi olduğu için sağlık açısından sorun olmuyordu. Kapının hemen yanında Miraç'ı görmüştüm, ani olduğu için korksam da hızlıca kendime gelebilmiştim.

"Korkuttum mu?"

"Neden öyle duruyorsun ya?!"

"Nasıl durayım?" dedikten sonra poz vermeye başladı. 

"Böyle iyi mi?" dediğinde güldüm ve hafifçe şakasına ittirdim.

"Salak."

"Efendim?" demesine karşılık tekrardan güldüm ve merdivenlere ilerlemeye başlayarak ona baktım.

"Gel hadi." dediğimde geldi ve birlikte merdivenlerden inip mutfağa yöneldik. 

Tezgaha baktığımda bir not gördüm, büyük ihtimal dedem bırakmıştı. Elime aldım ve nota baktım.

Miraç'ın "Ne yazıyor?" sorusu ile sesli bir biçimde okumaya başladım.

"Günaydın güzel kızım, ben erkenden çıkıyorum. Hakan Amcan ile yapmamız gereken bazı şeyler var, kahvaltını güzelce yap. Ben gelene kadar kendine dikkat et, kapıyı tanımadığın birine sakın açma. Bir şey olursa Damla'yı çağır."

"İstersen deden gelene kadar yanında kalabilirim."

"Eğer sen de istersen... Kalabilirsin." dediğimde gülümsedi ve kahvaltı için bir şeyler hazırlamaya başladı.