PRECEPTOR'S LOVE

PROLOGUE

“Happy 5th monthsarry Mahal ko!”

Masiglang bati ko sa limang buwan ko'ng kasintahan, tipid lang naman siyang ngumiti saakin. Nawala ang ngiti sa labi ko at napalitan ng pag aalala.

“Are you okay? Is there a problem? What happened?”

“Nothing, I'm just tired,” Sagot niya at ginulo ang buhok ko, bahagya ko siyang sinapak sa dibdib dahil sa ginawa niya.

“How's school? Do you have something to do? Let's go to food park, my treat,”

“Sure! Wala Naman akong gagawin na, nagawa ko naman na 'yung mga assignments ko kaya wala na akong gagawin,” Nangingiti kong sambit.

“Tara na! Gutom na 'ko eh!” lumapit ako sakaniya at hinawakan ang kamay niya kaso mabilis niya itong inalis.

Napakunot ang noo ko dahil sa inaasal niya. Anong nangyayari? Hindi niya naman inaalis ang kamay ko sa tuwing hinahawakan ko ang kanya.

“Ahh m-may tao, baka makita nila, isumbong pa tayo sa parents mo,” Sabi niya nang mapansin ang nakakunot kong noo.

Lumingon ako sa palagid para tignan ang mga tao, lumayo ako sakaniya ng makitang maraming tao at ang iba ay pamilyar saakin.

Napanguso nalang ako bago nag lakad, Hindi kami legal sa pamilya namin, strict kase ang parents ko lalo na si papa at kuya tyaka ang bata ko pa para mag karoon ng boyfriend, thirteen palang ako at siya naman ay eighteen na limang taon ang agwat naming dalawa pero kahit na hindi magkalapit ang edad namin ay hindi 'yon naging hadlang sa pag mamahalan naming dalawa.

Nag papasalamat nga ako't hindi niya ako iniwan para ipag palit sa ka-edadran niya, Hindi ko rin ata kakayanin kapag iniwan niya ako.

Pero paano nga kung isang araw ay magising nalang siyang hindi na pala niya ako mahal? Paano kung ma realize niya na hindi pala talaga kami pwede dahil masyado pa akong bata? Paano kung makahanap siya ng babaeng kaya siyang ipakilala sa pamilya niya? Paano kung--

“Ang lalim ng iniisip mo, may problema ba?” Dinig kong tanong niya na nag pabalik saakin sa reyalidad.

Lumingon ako sakaniya at ngumiti ng makita ang nag aalala niyang mukha.

“Ha? Wala naman, Tara na nga!” pag aaya ko sakanya ng akmang mag tatanong pa siya.

Nauna na akong mag lakad naka sunod naman siya, tahimik lang kaming nag lalakad hanggang sa makarating kami sa food park, maraming pag kain dito puro mga street food, mas gusto naming kumain dito kesa sa mga mamahaling restaurant.

Hindi rin kasi namin afford ang kumain sa mga mamahaling restaurant lalo na't nag aaral palamang kaming dalawa.

“Kuha ka na nang mga gusto mo, ako na ang mag babayad,”

Tumango naman ako at kumuha ng stick para tumusok ng fishball, kikkiam, chicken ball, hotdog at kwek-kwek.

Siya palagi ang nag babayad sa tuwing mag de-date kami, Hindi niya hinahayaang gumastos ako kahit na piso.

“Takaw,”

Natatawang sabi niya at kinurot ang pisngi ko, sinamaan ko naman siya ng tingin dahil may laman ang bibig ko.

Hindi na ako gumanti ng asar sakanya dahil kumakain ako, ayaw na ayaw ko pa naman ang nag sasalita habang kumakain, kadiri kasi tyaka Ang disrespectful no'n.

“Wait me here, I'll just buy something,”

Paalam niya saakin, hinalikan niya na muna ang tuktok ng ulo ko bago siya tumakbo, Sinundan ko siya ng tingin Hanggang sa mawala na siya sa paningin ko.