როგორ შეეძლო

3თავი

  დღეს შაბათია მაგრამ მაინც დილით ადრე მეღვიძება ნეტა ვინ უნდა იყოს ის ცისფერთვალება უკვე მაშინებს ეს სიზმარი.
  ადგომას ვაპირებდი როდესაც ნინიმ დამირეკა.
-გამარჯობა ლამასო.
-ლამასო კიარა შენთან მოვდივარ უნდა დაგელაპარაკო სასწრაფოდ.-გაბრაზებული იყო.
-ხო მშვიდობაა რახდება.
-მოვალ და გაიგებ.
-კაარგ.. -გამითიშა
   
     მალევე მოვიდა ნეტა როგორ მოახერხა
-ნინი არ იტყვი? უკვე ნერვები მეშლება ნუღარ დადიხარ ოთახში.-მობეზრებით ვუთხარი.
-რამოხდა გუშინ-ისე მითხრა თითქოს რაღაც დავაშავე.
-რას გულისხმობ უბრალოდ თქვი-ცოტა ხმამაღლა ვუთხარი.
-კაი მოკლედ ხომ იცი როგორ მალეც ვთვრები ისევე მალე გამოვდივარ გუშინაც ასე მოხდა უბრალოდ ავდექი და მისაღებში უნდა გავსულიყავი-ამოისუნთქა-ბიჭების საუბარი გავიგონე შენზე ლაპარაკობდნენ-ჰა რაებს ბოდავს ეს?- ანდრია ეკითხებოდა ალექსის როდემდე უნდა იყო ეგრეო დაელაპარაკეო  თითქმის უკვე ერთი წელია მოგწონსო და ეგ უკვე მოწონება აღარაააო-თვალები გამიფართოვდა ალექსანდრეს მე მოვწონვარ? არაა- მერე ალექსანდრემ უყვირა არაააო მაგ გოგოს სხვა მოსწონსო დღეს მითხრაო-ღმერთო რა სულელი ვარ.
-და მე რატო მეჩხუბები ეხლა რა ჩემი ბრალია.-ვუთხარი გაკვირვებული-მე ვუთხარი მიდი დამქრაშეო თუ რა.
-მე რატო არ ვიცოდი ვინმე თუ მოგწოდა.
-არ მომწონს არავინ ისე ვუთხარი.-ჩავილაპარაკე.
-და იმედი გაუცრუე არა ისე რაღაცეებს კი ვხვდებოდი ისე გიყურებდა ლამის შეგჭამა თვალებით.-ჩაიცინა.
-კაი რა ნინი ყველა ეგეთია.
-ვერ ვხვდები რას ერჩი ალექსის შესანიშნავი ბიჭია სიმპატიური.-თვალი ჩამიკრა.
-არაფერს არ ვერჩი ნუ მოდი დავფიქრდები.-მეც ინტრიგა ჩამოვუგდე რამაც უფრო გააგიჟა.
-რას იზამ-იყვირა-ვაიმეეე ელენე.-რაღაცის თქმა უნდოდა მაგრამ ტელეფონზე ზარმა გააწყვეტია რათქმაუნდა ანდრია იყო.
-რაო
-ბარში მივდივართ და თუ წამოხვალთო. წავიდეთ...
-რავი წავიდეთ მაგრამ რა ჩავიცვათ.
-მე შენ მათხოვებ რამეს და შენთვის მოძებნე რავიცი აბა მე -სულელია ეს მართლა.
-მოდი წითლები ჩავიცვათ.
-კარგი კარგი დაწყნარდი.
  საბოლოოოდ შევარჩიეთ როგორც იქნა მოვემზადეთ.
  

  Elene's dress

Nini'dress

-ვაუვ გოგო გინდა ის ბიჭი გააგიჟო?-მკითხა ნინიმ.
-ამას ვინ მეუბნება-ვიკითხე დაეჭვებით.
-აუუუ მერამდენეჯერ უნდა დარეკონ რა- ტელეფონს უპასუხა-ანდრია ნახევარი საათის წინ ხომ გითხარი რომ ხუთ წუთში ჩამოვიდოდით მოვდივართ ოფფ- გაბრაზებულმა უთხრა მაგრამ რომ გაანალიზა რა თქვა სიცილი დაიწყო.
   
    როგორც იქნა ჩავედით.
-ელე ალექსანდრესთან დაჯექი კარგი?-ეს შემომაკვდება.
-კარგი?-კითხვასავით გაიჟღერა ჩემმა პასუხმა.
  
ჩავჯექი მანქანაში და ისევ მისი ხმა
-კარგად გამოიყურები-ვაიმე ვაიმე.
-შენც არაგიშავს-ჩაიცინა ღმერთო ნეტა კიდე რა სისულელეს ვიტყვი.
   
     კიდეკაი ბარი შორს არ იყო თორემ კიდევ რაღაცას ვიტყოდი. გადმოვედი მანქანიდან და მივხვდი რომ სუნთქვა შეკავებული მქონდა. ვაიმე რა მჭირს.

________________
თუ ვინმე კითხულობთ დააკომენტარეთ რომ გავაგრძელო თუ არა. 💕💕💕💕💕