The Unwanted Marriage

TUM - 3

"Here, all you need is to sign the paper, and you're done." Seating in front of my dad. Inilapag niya sa akin ang papeles na may limang pahina.

"Dont waste your time to read it. Dahil wala ka namang alam. Pirmahan mo nalang at tapos na." He keep belittling me. Na para bang hindi niya ako anak.

"Papa.. Is it really.. Kailangan ko po ba talagang gawin 'to? I'm... I'm doing my best. Papa, I'm one of the summa this year. Mag babago po ak—"

"Wag mo na akong pag hintayin ng matagal Bea, pirmahan mo na at umalis kana sa harapan ko." He said while scratching his nape.

I bit my lower lip when I saw yhe word wedding in the paper. Gustong kumawala ng mga luha ko sa mata ko. Pero wala akong panahon para sayangin ang oras niya.

His secretary handed me a pen. "Here Bea." I clenched my fist in that pen as my tears keep falling from my eyes.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko. "Wag kang umiyak, hindi ka nakaka-awa." That's It. I don't have any chance to pursue him to cancel this.

Hindi ako pwedeng matanggalan ng mana dahil marami akong plano para sa mga batang nasa ospital at orphanage. I need to help them that's why I'm studying and isolating myself.

My dad don't know about all of these things. Ang alam niya lang ay mahilig akong uminom at manlalaki sa labas. He even called me slut.

Minsan nga sa harapan pa ng investors niya. I remembered that one time that I'm with him.

"This is my daughter bea, nag aaral siya pero walang pumapasok sa utak niya!"

"That's harsh sir. How can you say it to your own daughter."

"Because it's true, ang alam niya lang ay manlalaki at uminom ng alak, kaladkaring babae ang isang to. Ewan ko ba."

Siya lang ang ama na kilala ko na ganon ang trato sa anak niya. We're rich. Ang mga kaibigan ko ay hindi naman gano'n kayaman pero masaya ang pamilya nila.

I promised to myself that my child won't be having a father like him.

Clenching my hand on that pen. Labag sa loob kong pinirmahan ang papel na nasa harapan ko. Agad na kinuha sa akin ang ballpen at papel. At pinalabas na ako ng opisina niya.

Walking like a lifeless doll. Nararamdaman ko na nakatingin sa akin ang mga tao. I saw that It's already raining outside. "I don't have any umbrella.." I mumbled while looking at the rain dropping from the sky to land.

I heated my phone rang at nakita ko ang chat sakin ng kaklase ko.

Classmate:

Bea nag pasa kana ng thesis?
Nakapag pa hardbound kana?
Mayaman ka naman na E!
Hindi na kami mag aambag ah!

Thanks!

"Tss. Users," They're using me because I'm famous and rich. They don't even know kung gaano kumita ng pera. Lagi nalang silang naka abang sa libre ko.

Im just using them because I don't want to be alone. Pero mas may advantage naman sila sa'kin.

I just sighed deeply and started to walk under the rain. I think I'm going to bar again. Problemado ako. I want to release my stress.

Habang naglalakad ngayon ko lang naalala na anniversary pala ni mama ngayon. Napatingin nalang ako sa langit at ngumiti.

"Siguro kaya umuulan kasi umiiyak si mama sa langit," I laughed.

Sumakay ako sa sasakyan ko at agad na pumunta sa private cemetery na pagmamay-ari ng pamilya namin. Bumili ako ng bulaklak at inalay sa puntod niya.

"Mama, I'm getting married by someone I don't know. Ikaw lang ang kakampi ko. Even though you're not here. Please stay with me and guide me..." Sumandal ako at ipinikit ko ang mata ko.

"Ako si Bea mama, do you still remember me? Bea, Victorina, ako po si Bea mama.." Camouflage. My tears are mixing with rain drops kaya naman kahit sino ang makakita sakin dito ay aakalain lang na baliw ako na naka upo sa puntod ng nanay niya.

Iminulat ko ang mata ko at nakita ko ang isang puntod na walang bulaklak. Tumingin ako kay mama at nakita kong marami siyang bulaklak.

"Mama, let's give her one. Wala siya e." Tumawa muna ako bago pumitas ng bulaklak at inilapag 'yon sa puntod ng isang babae.

She is very pretty, and she is very young ng namatay siya. Siguro may naiwan din siyang anak na kasing edaran ko o' mas matanda pa.

Pinagdasal ko sila ni mama at binasa ang pangalan niya.

"Mercy, Hong."