Bir şey demeden tekrar masaya döndüm.Çayı unuttuğumuzu fark edip mutfağa gittim ve ocağın üstündeki çaydanlığı alıp tekrar salona döndüm.
Çaydanlığı masaya bırakıp boş boş bekledim.
Poyraz yanıma gelip sandalyeye oturdu ve ağzına bi salatalık attı.
"Beklesene ya! Daha kızlar gelmedi"diye kızdım.
Sırıtıp bana döndü ve "gelirler"dedi.
Sonrada kahvaltıya başladı.Ona sinirli bir şekilde bakarken "ne sabırsızsın!"dediğim sırada Sılanın sesini duydum.
"O hep öyledir"diyip yanınıza geldi.
Poyrazın yanağına bir öpücük bıraktı ve "günaydın abi"dedi.
"Günaydın civcivim"dedi Poyraz.
O hallerine gülümserken içim ısınmıştı.
İnsanın ablasının yada abisin olması güzel bir şeydi.
Sıla bana dönüp"günaydın hayal"dedi gülümseyerek.
"Günaydın"
"Doğaylamı hazırladınız?"diye sordu.
"Evet"dediğim sırada Doğa geldi."Uyanmışsınız"dedi Sıla ve Poyraza dönerek.
Sıla "evet ben biraz önce uyandım.
Neyse hedi kahvaltıya geçelim. Okula geç kalıcaz"dedi.Sıla Poyrazın karşısına Doğada sılanın yanına geçti.
Benim için tek bi yer kalmıştı.
Poyrazın yanı...Beraber kahvaltı ederken arada sohbet ediyorduk.
Yani sadece kızlarla konuşuyorduk. Poyraz hiç konuşmuyordu.
Kahvaltıdan sonra kızlarla masayı topladık.
"Okula geç kalıcaz"diyen Sılaya döndüm.
"Hızlı hızlı yürürsek yetişirz bence"dedim.
Sıla bana dönüp "yürüyerek gitmiycezki. Poyrazla gidicez."dedi.
Poyrazlamı?...
Evden çıkarken yolun üstünde duran arabayı fark ettim.
Tam sevdiğim türden bir arabaydı.
Poyraz önümde yürürken cebinden bir anahtar çıkardı.
Sanırım arabasının anahtarı diye düşünürken bir düğmeye bastığında
O arabanın açıldığını gördüm.Onun arabasıydı...
Beraber arabaya doğru gittik.
Sıla Poyrazın yanına öne binerken benle Doğada arkaya bindik.
Poyraz arabayı çalıştırdı.
Boş boş sadece camdan dışarıyı izliyordum.
Kızlar sohbet ederken onlara döndüm.
Gözüm dikiz aynasına takıldığında Poyrazın bana baktığını fark ettim.
Hızla bakışlarımı kaçırıp kızlara döndüm.
Okula geldiğimizde dersin başlamasına beş dakika vardı.
Hızla sınıfa çıktık.
İçeriye girdiğimde gözüm Toprağa kaydı.
Demir ve yanındaki diğer çocukla bir şeyler konuşuyordu.
Bakışları bana kaydığında onları bırakıp sadece bana baktı.
Anlam veremediğim bir şekilde bakarken hoca sınıfa girdi.
Ona bakmayı bırakıp sırama geçtim.
Ders çok sıkıcı geçiyordu.
Elimde hâlâ sargıda olduğu için pek bir şey yapamıyordum.Sadece tahtada bir şeyler anlatan Taner hocayı dinliyordum.
Zilin çalmasıyla kafamı sıraya koyup bir süre bekledim.
Sıla"Hayal biz dışarı çıkıyoruz. Geliyormusun?"diyince kafamı kaldırıp baktım.
"Yok siz gidin"diyip kafamı indirdim.
Sınıfta kimse yoktu.
Tam o sırada kapı bir anda açıldı.
Kimin geldiğini merak etmediğim için kafamı dahi kaldırmadım.
Bir süre sonra yanımda birini hissettiğimde yavaşça kafamı kaldırdım.
Yanımda duran Toprağı görünce kafamı sıradan kaldırıp ona döndüm.
"B-bir şeymi oldu?"diye sordum.
Bu çocuk tehlikeliydi.Bir şey demedi ve öylece boş boş bana baktı.
Bir kaç saniye sonra konuştu
"Elin?"dedi sorar gibi."Elin kötümü?"diye sordu.
"Yani.."dedim.
"O gün amacım sana zarar vermek değildi. Benim derdim Poyrazlaydı."
Bir şey demeden önüme döndüm.
O gerçekten tehlikeli biriydi ve onunla konuşmayı dahi istemiyordum.Bi anda yanıma oturup elini uzattı ve"Hadi yeni bir başlangıç yapalım. Ben Toprak soner"dedi.
Yavaşça ona döndüm.
Önce bana uzattığı eline sonrada koyu kahverengi gözlerine baktım.Yutkundum ve tereddütle uzattı elini sıkıp "Hayal savaş"dedim.
Elimi çekip tekrar önüme döndüğümde sınıfın kapısı açıldı.
Kızlar gelmişti.Toprak kızları görünce yanımdan kalktı ve sınıftan çıktı.
Doğa ve Sıla anlamayarak bana döndüler ve yanıma geldiler.
Sıla"ne oldu?"diye sorarken Doğa"bir şey yapmadı demi sana!"dedi sinirle.
"Yok sadece elimi sordu. Bide tanıştık o kadar"dedim.
Sıla"tanıştınızmı? Hayal... onlardan uzak durman senin için en iyisi"dedi.
Haklıydı tiplerinden bile tehlikeli oldukları belliydi....
______________________________________
Herkese merhaba...
Bölüm yazmayalı üç gün oluyoSizi beklettim.
Neyse benden şimdilik bu kadar...Yorumlarınızı yazmayı unutmayın
Hoşçakalınnnn.......
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karışık Aşk
RomanceHer şey bir telefon karışıklığıyla başlıyor..... Peki sonrasında.....