Captivated (GuinLey) [ON-HOLD]

Chapter 12

Irithel and the Smilodon
_

"Sana naman ay hindi kami masiyadong nakaaabala sa inyo."

Pang-apat na beses na ata iyong nababanggit ni Miya sa loob ng ilang minuto naming paglalakbay. Bumabagabag marahil sa kaniyang isipan ang mga bagay na ito, nagsimula na rin akong mapaisip. I bit my lip and rethink my decision.

I caught her glancing at me apologetically. I shook my head, shrugging off the thoughts.

"It's fine, really." I reassured her. Bukal naman sa loob ko ang tulungan sila although it would really cause us delays.

Sumulyap ako kay Lesley na kanina pang tahimik sa tabi ko. Naglakad lang kami kaya hawak hawak niya ngayon si Avys.

Hindi ko alam kung okay lang ba talaga 'to sa kanya dahil mukhang hindi siya natutuwa. I don't know. Her face was blank as usual and her whole presence became cold as ice. Ganito naman talaga siya ngunit tumpriple ata ang lamig niya ngayon.

I didn't bother to ask her since I don't want to annoy her. Mabilis lang naman siguro ito kung eepekto kaagad ang mahika ko, after that maaari na kaming maglakbay ulit.

Sandali pa ay nakarating na din kami sa wakas sa kung nasaan si Irithel. Like what they have told us, nakakulong nga siya sa isang hindi pangkaraniwang kulungan. Hindi pa man kami nakakalapit ay ramdam ko nang may hindi pangkaraniwang enerhiya sa paligid ngunit hindi ko pa masyadong mawari kung ano dahil mahina, halos hindi ko na maramdaman. Ang mas ikinababahala ko ay ang kasama niya sa loob ng cage.

Pinasadahan ko ng tingin ang nilalang na 'yon. It has long, sharp, and dagger-like canine teeth, huge and mascular body build na kung titigan mo ay matatakot kana talaga. Malaki talaga siya. Katabi nito ay ang natutulog na babaeng elf, whom I assume to be Irithel.

"Is that a smilodon?" Lesley flatly asked the three, napatingin ako sa kanya nang itanong niya 'yon.

Smilodon? Sa pagkakaalam ko, their kind was long gone extinct. Muli kong tinignan ang nilalang at base sa anyo nito ay isa nga siyang saber-toothed cat. Mas lalo akong natakot.

"No way! how can an extinct animal be here?" Saad ko and took a step backward. Lesley held my hand to stop me from running away, wala na bang back out 'to?

I heard Ruby giggled beside Nana.

"He's Leo, Irithel's companion." Nana said, almost chuckling.

What?

"Yeah, that creature is harmless-"

"How can you be so sure?" I cut her off, tinaasan niya ako ng kilay. "I.. I mean, look at it." I pointed at the smilodon, "It's damn scary, how can someone with that sharp teeth be harmless? And an elf's companion? Is this even real?"

Miya sighed and slightly shook her head, "Sila lang ni Irithel ang magkasama mula pagkabata. He's trained. Si Leo nalang ang natira sa uri nila- hindi ko alam. Maaaring marami pa out there, nagtatago lang." Miya explained and walked closer to the cage, "Mabait siya, it won't hurt you humans."

"I doubt that." Angal kong muli, "It doesn't look harmless, I swear."

"Look at Ruby, buo pa naman siya." Napalingon kami kay Nana nang magsalita siya, "May kalmot ngalang."

Ruby showed us her arm na may scar nga na parang ni-scratch ng malaking hayop. Mas lalo lang akong nangamba dahil doon, tinawanan lang nila akong dalawa.

"Enough," saway ni Miya sa mga bata. "You messed up with Irithel kaya ka kinalmot ni Leo," turan niya kay Ruby.

Pinaikutan naman siya ng mata ng isa, "Yeah, whatever."