Hayatsızlar

1. Bölüm: Orijin

"Eğer kaybedeceksen bile, bir şampiyon gibi kaybet."

-Efsane boksör Muhammed Ali-

Başlama tarihlerinizi alalım ->

!-!-!-!-!-!-!-!

-Genç Yumruklar Final Raundu-

Ellerimi birbirine sürttüm ve Efes'in ringe çıkışını izledim. Kahverengi saçlarını özenle geriye doğru yatırmıştı. Dövüşürken gözlerinin önüne gelmesin diye... Derin bir nefes aldım. Başka bir yöne bakmıyordum. Sadece Efes ve karşısındaki rakibine bakıyordum. Genç Yumrukların en iyi takımının, en iyi boksörü şu anda Efes'in karşısındaydı. Dipper takımı beni korkutuyordu ama şu anda her zamankinden daha fazla korkuyordum.

"Endişelenme," dedi Alev. Başımı ona çevirdim. Ama onun da kahverengi gözleri endişeyle parlıyordu. "Efes, Barut'un da dediği gibi bizim kozumuz. Ve biz kozumuzu ikinci kez ringe çıkardık. Kazanacak."

Alev'in dediklerine inanmak istiyordum. Yanımda hissettiğim hareketlilik ile başımı sağ tarafıma çevirdim. Barut hoca gelmişti.

"Hocam babanızla konuştunuz mu?" Başını salladı.

"Evet. Ama şu anda komiteye hiçbir şekilde sözünü geçiremiyormuş."

"İtirazımız?"

"Reddedildi. İtiraz edeceksek yarışmadan çekilmemizi söylediler," dedi Barut hoca. Gözlerimi dehşetle büyüttüm. "Efes bunu asla yapmaz."

"Evet," dedi Barut hoca. Sertçe yutkundum. "Başka bir şey daha var değil mi?" dediğimde başını salladı. "Evet," dedi. Diğerleri sessizce bizi dinliyorlardı. O sırada maçı sunacak olan boks yorumcusunun sesini duydum.

"Şu anda ringde Genç Yumrukların gözde isimleri var. Bir tarafta hiçbir boks geçmişi olmayan, bu yıl boksa başlamış olan, Dünya Süper Ağır Sıklet Şampiyonu Barut Sancak'ın eğittiği Efes Karabulut var. Diğer tarafta karşılaştığı rakibinin kafadan elendiği, kibar ama güçlü, Dünya Kadın Süper Ağır Sıklet Şampiyonu Hira Olga Kazananın kız kardeşi Hazal Carolina Kazanan var. Çekişmeli bir maç olacak." Sonra kadın yorumcu konuştu.

"Bence bu maç Efes ve Hazal arasında değil, Olga ve Barut arasında olacak bir maç. İkisinin de en büyük kozları bugün ringde karşı karşıya gelecek."

Eğer Efes ringde olmasaydı muhtemelen yine ben koz değilim, derdi. Bakışlarımı Efes'e çevirdim. Sadece Hazal'a bakıyordu. Gözlerim doldu. Her ringe çıkışımızda bizimle yumruk tokuştururdu ama şimdi... Bunu yapmamıştı. Yeniden dövüşebileceğimize dair bir söz vermemişti.

"Yumruk tokuşturmadı," diye mırıldandım.

"Çünkü bugün her şey olabilir."

"Nasıl?" dedi arkamızda duran Özgün. Sesi sert çıkmıştı. Barut hoca derin bir nefes aldı.

"Kafes dövüşü izlediniz mi?" dedi Barut hoca. Başımı salladım.

"Evet."

"Rakiplerden birinin kafesten çıkması için ne olması gerekiyor?"

"Nakavt?"

"İllegal olan kafes dövüşlerinden bahsediyorum," dediğinde aklıma Mahir'in bizi götürdüğü kafes dövüşü geldi.

"Bayılması gerekiyor," dedim kaşlarımı çatarak. "Efes'te mi bayılacak?"

"Hayır. Ama..."