အခ်စ္ျဖင့္ ေမွာင္မိုက္သြားေသာ တိမ္တိုက္မ်ား

part- 6

အပိုင္း-၅

×××××××

ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ထဲ လွမ္းျမင္ေနလိုက္သည္နွင့္ အတူ နွစ္ရွည္လမ်ားလြမ္းစြတ္ခဲ့ရသည့္ အေငြ႔သက္က ရင္ကို ေႏြးေထြးေစသည္၊၊ အရာအားလံုး ဘာမွ မေျပာင္းလဲေသးပါ၊၊ အရင္လိုပင္၊၊ လြန္ခဲ့သည့္ 3နွစ္ကလိုပင္၊၊ သူ႔ အိမ္ ေလာ့ေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္ ေမြးေန႔ နံပါတ္ပဲမို႔လား၊၊ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲျကည္နူးလာကာ အလိုလိုျပံဳးမိသည္၊၊ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လာသည္သာ သူ႔သိရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေပ်ာ္ေနမလဲ၊၊ သူ႔ အရမ္းအံ့ေျသာ္သြားမည္ ထင္၊၊ ဒါနဲ႔ ေနဦး၊၊ သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို အဆက္သြယ္မလုပ္တာ 2နွစ္ေလာက္ရွိျပီေနာ္၊၊ ကၽြန္ေတာ္ မေက်နပ္ပါ၊၊ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ကို လြမ္းလို႔ သူ႔ဆီက စာမ်ားကို ေမၽွာ္လင့္ေနတာ၊၊ သူ႔ သတင္းကို နားစြင့္ေနေပမယ့္ ဘာမွ သိပ္မျကားျဖစ္ပါ၊၊ ေတြ႔ဦးမယ္၊၊ ကၽြန္ေတာ့္ကို မဆက္သြယ္တဲ့ အတြက္ အျပစ္ကိုေပးပစ္မယ္၊၊ ကၽြန္ေတာ္ ဧည့္ခန္းအတြင္း လွည့္ျကည့္ေနရင္း သူ႔ အခန္းထဲကို ဝင္ျကည့္ေနမိသည္၊၊ ကုတင္ေပၚက သူ႔ေခါင္းအံုးေလးကို လက္ျဖင့္ ခပ္ပြပြပုတ္ရင္း ကၽြန္ေတာ္ ျပံဳးေနမိသည္၊၊ ကၽြန္ေတာ္ ကုတင္ေပၚတြင္လွဲခ်ျပီး ေခါင္းအံုးေလးကို မ်က္နွာေပၚတင္ကာ နမ္းလိုက္သည္၊၊

အရမ္း လြမ္းတယ္၊၊ yunho ရယ္၊၊

အရမ္း လည္း ေတြ႔ခ်င္ေနျပီ၊၊

ထိုအခ်ိန္ အိမ္တခါး ဖြင့္သံျကားရ၍ ကၽြန္ေတာ္ ကုတင္ေပၚမွ ဝုန္းခနဲ ထကာ အျပင္သို႔ ေျပးထြက္လာမိသည္၊၊

ျမင္ကြင္းထဲ အရင္ဆံုးျမင္လိုက္တာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မသိသည့္ လူတစ္ေယာက္ပင္၊၊ အသားျဖဴျဖဴ၊ အရပ္က ကၽြန္ေတာ့္ေလာက္နွင့္ နုတ္ခမ္းဖူးဖူး၊၊ ေခ်ာလြန္းသည္ဟုေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ သူ႔ အျပံဳးက ျမင္ရသည့္ သူတိုင္းကို ေအးခ်မ္းေစသည္၊၊ ရုတ္တရက္ သူ႔ေနာက္မွ သူ႔ကို ဖက္လိုက္သည့္ yunho

'' လူညစ္၊၊ ေျပာပါဆိုေျပာဘူး,,,''

''ဖယ္,,, အသက္ရူ,,,''

သူ႔တို႔နွစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျမင္သြားသည္ထင္ ေျခလွမ္းမ်ားရပ္တန္႔သြားသည္၊၊ yunho က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျကာင္ျကည့္ေနစဥ္၊၊ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ကေနဘယ္လို သူ႔တို႔ေရွ႕ေရာက္လာသည္မသိပါ၊၊