ရစ်ဘီးလေး
အပိုင်း(7)
နည်းနည်းထပ်ဖြည့်ထားတယ်
လာခဲ့
ကားပေါ်တီအောက်ရောက်သည်နဲ့ ကားတံခါးကို အကြမ်းဆွဲဖွင့်ပီး သူကို့ဆွဲချခေါ်လာခဲ့သည် အိမ်ထဲဧည့်ခန်းရောက်သည်နဲ့ သူ့လက်ကိုဆွဲလွတ်လိုက်တာကြောင့် ဂျီမင်းအရှိန်မထိနိးနိုင်တော့ဘဲ ဆိုဖာထိုင်ခုံပေါ်ကို ပစ်ကျသွားလေသည် ပစ်ကျသွားတာကြောင့် လက်ထောက်မိတော့ လက်ကောက်ဝတ်လေးမှာ ဆစ်ခနဲ့ လက်နာတာရောဂမ်းနည်းတာရောပေါင်းမိပီး မျက်ရည်လေးများရစ်ဖွဲ့လာသည်
"မင်းအချိန်တွေအရမ်းပေါနေတာလား ဟမ်"
.
"မဟုတ် မဟုတ်ပါဘူး "
"ဘာကိုမဟုရမှာလည်း ပြောစမ်း မင်းအချိန်တွေအရမ်းပေါနေလို့ လမ်းပေါ်မှာကောင်တစ်ယောက်နဲ့ပြေးလွှားကြည်နူးနေတာလေ အ့ဒါအချိန်မပေါတာမဟုတ်လို့ ဘာဖစ်ရမှာလည်း ဟမ်"
"မဟုပါဘူး အဟင့်"
"မင်းကိုငါ ဘာမှာထားလည်း"
မေးတာကိုမဖြေပဲခေါင်းငုံ့ထားတဲ့ သေးသေးလေးကြောင့် သူ့ဒေါသတွေသည် အဆုံးထိ
"ငါမေးတာဖြေ မင်းမှာပါးစပ်မပါဘူးလား ဟမ်"
ပခုံးလေးကို အကြမ်းပရမ်းဆွဲကိုင်လိုက်တော့ ကိုယ်သေးသေးလေးသည် စွေ့ခနဲပါလာသည် ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့လက်တွေသည်လည်းအားပါလှသည် နာလိုထင်ပါနဲ့မျက်နှာလေးမဲ့ခနဲဖစ်သွားတာကိုသူမြင်လိုက်သည်
"ဖြေ မင်းကိုငါဘာမှာထားလည်း"
"အဟင့် အိမ်ပြန်ချိန်ကိုနောကိ်းမကျစေနဲ့လို့ အဟင့် မင်နောက်ကျတာကလည်း ဒီနေ့စာမေးပွဲနောက်ဆုံးမို့ပါ အဟင့် ပီးတော့ ကိုကြီးလမ်းမှာတွေ့ခဲ့တာလည်း မင့်သူငယ်ချင်းအရင်းကြီးပါ မင်နောက်ကျမယ်လို့လည်း မင်မေကြီးဆီကခွင့်တောင်းထားပါတယ် "
မျက်ရည်လေးများဆီးကျနေပီး သူ့ကိုအသနားခံနေတဲ့မျက်နှာလေး လှတယ် တကယ်လှတယ် ငိုရင်တောင်လှနေတဲ့ကောင်လေးမျိုး သူုဘဝမှာဒီတခါသာတှေ့ဖူးပါတယြ သူငေးခနဲ့ကြည့်မိသွားသည်
YOU ARE READING
ရစ်ဘီးလေး
Fanfictionမင်းရဲ့အချစ်ကကြိုးစနဲ့တူတယ်သိလား ငါကတော့အဲ့ကြိုးလေးတွေနဲ့အရစ်ခံရမဲ့ရစ်ဘီးလေးပေါ့ ငါ့ဘက်ကဘယ်လောက်ပဲမုန်းနေနေမင်းလေးကတော့ ချစ်ကြိုးစလေးတွေနဲ့ရစ်နှောင်ဖို့ကြိုးစားနေတဲ့သူပေါ့.. jeon jung kook.... ကိုကြီးသိလား မင်ကလေ ကြိုးစလေးမဖြစ်ချင်ဘူး ကိုကြီးဆီမှာရ...
