Nie jesteś sam (Komahina) [PORZUCONE] [Proszę Nie Czytaj Tego]

Rozdział 2

Pov: Hajime

Obudziłem się na łóżku, jakoś nie przypominam sobie że się kładłem, spojrzałem na godzinę na moim telefonie.

22:11

- Pewnie zasnąłem kiedy usiadłem na łóżku

Zszedłem na dół i poszedłem do kuchni, Postanowiłem że zrobię sobię kolacje.

Po 10 minutach przygotowywania jedzenia, poszedłem z talerzem do jadalni. miałem na nim chleb z szynką i serem i pokrojone ogórki. Jadalnia natomiast była dość ładna, posiadała stół z czteroma krzesłami, drewnianą brązową podłogę, białe ściany oraz kredens ze sztućcami na specjalne okazje w środku.

Jadłem i przeglądałem coś na telefonie gdy nagle uslyszałem huk z góry a raczej strychu.

Pomyślałem że to pewnie coś spadło na przykład z sufitu bo to stary dom ale lepiej się upewnić. Poszedłem po schodach na górę i spojrzałem na małe drzwidżki w suficie.

- Jak ja mam się tam dostać?

Po chwili rozmyślania zauważyłem wajche na drzwiach i pociągnąłem za nią. Moim oczom ukazały się małe strome schody które prowadziły na górę, bez chwili zastanowienia wszedłem po nich.

Wszędzie był kurz i w dodatku było ciemno, jedyne światło dochodziło z dołu, więc mało widziałem.

Po chwili coś złapało mnie za nadgarstki i przycisneło do ściany, tak abym nie mógł się ruszyć.

Po krótkiej chwili dostrzegłem chłopaka o bladej cerze,białymi włosami, wyblakłymi zielonymi oczami, białą koszulkę z jakimś symbolem i długą zieloną kurtkę z czerwonymi sznurkami.

Chłopak powiedział do mnie

- Jak się nazywasz?

- H-Hajime Hi-n-nata.. Zająkłem się

Chłopak zaśmiał się a następnie mnie puścił.

- Nagito Komaeda

Podał mi rękę na co ja odzwajemniłem gest

- Nie rób tak więcej... Powiedziałem

- Sorki...takie żarty...haha

- Co ty tutaj robisz?

- Nic ważnego, przebywam tu odkąd właściciel tego domu zmarł, czyli tak jakoś 1,5 roku.

- Dobra, nieważne idę się umyć. Powiedziałem

- Dobrze, Hinata-kun! 

Zdziwiłem się jak mnie nazwał ale po chwili to zignorowałem i poszedłem do łazienki.