Daddy Issues - Daisuga

1.1

Secrets I have held in my heart
Are harder to hide than I thought
Maybe I just wanna be yours

-

Sugawara sarılmış Asahi ve Daichi ikilisinin yanına gitti ve o da sarıldı. Üçlü bağırarak ağlamaya başlayınca sahadakiler onlara tip tip baktılar. Sonra onlardan da bağırışlar yükseldi. Maçı kazanmışlardı, üç senedir çıkamadıkları seviyeye aldıkları birinci sınıflarla çıkmışlardı.

Daichi ayrıldıklarında Sugawara'yı tutup kadırmıştı ve döndürmüştü. Sonra ikisi de sarılmıştı. Şu an üç senenin sevincini çıkarıyorlardı.

Sonunda sevinçlerini bastırabildiklerinde Shiratorizawa'yla maç için son selamı yaptılar ve sahadan ayrıldılar.

Herkes mutluluktan ağlayacak şekilde hazırlandı ve gelen otobüse bindiler. Sorsanız herkes maç hakkında konuşacaktı ama hepsi uyuyakalmıştı. Daichi Sugawara'yı kucağına almış, Asahi ve Noya tuhaf biçimlerde sarılmış, Hinata ve Kageyama ise birbirlerine yaslanmış uyuyorlardı.

Geçiş

Miyagi'de

Daichi halen uyuklayan sevgilisini sırtına almıştı ve çantaları da toparlamıştı. Eve girince annesi hemen kapıda belirmiş, sevinçten bir şeyler diyecekken uyuyan Koushi'yi fark edip susmuştu.

"Koushi'yi bırakıp geliyorum anne." Kadın onaylayınca Daichi odasına çıktı ve Koushi'yi yatağa yatırıp üstünü örttü ve aşağı indi. Annesi salonda koltuğa oturmuş bekliyordu. Daichi karşısına oturdu.

-ts atıyorum buraları-

"Of Daichi... Şimdi nasıl hissediyorsun?"

"Daha iyiyim." dedi Daichi burnunu çekerken. Aylardır üstündeki ağırlığı atabilmek için vücudu hastalık mikroplarını harekete geçirmişti ve iki gündür çocuk gibi ateşleniyordu. Bu iki gündür Sugawara'nın evindeydiler ve Sugawara ona çok iyi bakıyordu.

"İstediğin bir şey var mı?" dedi Koushi.

"Çorbalarından yapar mısın bana?"

"Tabii ki, tavuklu istiyorsun değil mi?" Daichi başıyla onaylayınca Koushi alnını öpüp kalktı ve mutfağa gitti.

"Ya öpmesene beni sen de hasta olacaksın!" diye bağırdı Daichi.

"Hiç de bir şey olmaz!" Koushi gülüp çorbayı yapmaya koyuldu.

-

Çorbayı yapıp aygaza koyan Koushi Daichi'nin yanına geri döndüğü sıra Uyuduğunu gördü ve üstünü düzgünce örtüp odadan çıktı. Çorba pişene kadar uyurdu, sonra tazeyken içerdi.

(aşırı saçma yazıyorum. KONU YOKABI TIME SKIP YAPICAM)

Salona geçip oturdu ve telefonunu kurcalamaya başladı. Galeriye girdi ve Watashi. Klasörüne bastı. Fotoğrafları görünce içine ağırlık oturdu. Cidden bu kadar kötü haldeydi yani. Klasöre basılı tutup sildi. Şimdi daha iyiydi işte. Ama gördüklerinden sonra aynaya bakmak istemişti.

Kalktı ve odasına geri döndü. Daichi'yi uyandırmamak için sessizce içeri girdi ve aynanın önüne geçti. Tişörtünü kafasından sıyırıp kendine bakmaya başladı.

Ne haldeyim ben?.. Bu kadar çökmüş müydüm?

Kendi kendine dalmışken duyduğu hapşurma sesiyle arkasına döndü.

"Koushi, ne oldu güzelim?"

"B-bir şey yok. Uyandırdım mı?"

"Hayır. Dalmıştım zaten, uyumuyordum." Daichi Koushi'yi gece lambanın ışığından görmeye çalışırken Koushi tişörtünü geri giydi. Daichi'nin yanına varınca Daichi elini tuttu.