κεφάλαιο 1 ~ Το πρώτο βήμα μέρος 1~

65 9 22
                                    

~ 7:30 ~

Τριν τριν τριν τριν ( ήχος από ξυπνητήρι) « πέντε λεπτά ακόμα » σιγομουρμουρίζω μέχρι που αρχίζει να μου σπάει τα νεύρα το ηλίθιο ξυπνητήρι μου. Το κλείνω και πάω να ετοιμαστώ . Έπιασα τα μαλλιά μου μια ψιλή αλογοουρά έβαλα και μία απλή άσπρη μπλούζα με ένα μαύρο σορτσάκι . Τρώω πρωινό και ετοιμάζω μια κρύα σοκολάτα ( επειδή δεν μου αρέσει ο καφές ) για το δρόμο μιας και η μαμά μου μένει στο νοσοκομείο .

Αφού πήγα εκεί άρχισαμε να λέμε τα νέα μας. Είχα να την δω τρεις μέρες αλλά και πάλι είχα τόσα να της πω. Μου αρέσει να περνάω χρόνο μαζί της γιατί δεν με κρίνει και μπορώ να την εμπιστευτώ. Λέγαμε για μια καινούργια σειρά στην τηλεόραση, μέχρι που είδα την ώρα .« Με συχγορεις μαμά αλλά ήρθε η ώρα να φύγω » . Της λέω και από χαρούμενο το πρόσωπο της γίνεται λυπημένο . « Καλά. Αντίο » . « Αντίο » . Της λέω και εγώ, και φεύγω.

Περπάτησα λίγο και μετά πήγα σπίτι. Όταν γύρισα σπίτι πήγα απευθείας στην κουζίνα για να πιω λίγο νερό . Τότε είδα τον πατέρα μου τον Endeavour να κρατά ένα φάκελο από το UA και εκεί ήταν που μου 'ρθε η φλασια λες να είναι ο φάκελος με τα αποτελέσματα αν πέρασα στο UA ;!;! ( έστω και καθυστερημένα ) Τότε τις σκέψεις μου διέκοψε ο Endeavour .

« Μπα, μπα, για δες ποια βρήκε τον δρόμο για το σπίτι » .Μου λέει ο Endeavour όλο ειρωνία και συνεχίζει:
« Που είχες πάει, επίσης το απόγευμα πάνε τον φάκελο στον αδερφό σου τον Shoto, μάλλον θα κάναν κάποιο λάθος. Άντε να γίνεις και εσύ λίγο χρήσιμη » . « Πρώτον η ώρα είναι 10 και 33 π.μ. και εγώ λείπω απ'τις 9 π.μ. Δεύτερων δεν έχω σχολείο άρα μπορώ να κάνω ότι θέλω και τρίτον είχα πάει στο νοσοκομείο » .

Του λέω ήρεμα ενώ πέρνω τον φάκελο απ'τα χέρια όσο αυτός δεν έκανε τίποτα γιατί είχε αφαιρεθεί στην σκέψη της μαμάς. Μετά από λίγο  τρέξιμο έφτασα στο σιντριβάνι της πίσω αυλής. Ανοίγω τον φάκελο και βλέπω επάνω το όνομα μου. Αλλά δεν έχω το κουράγιο να δω τα αποτελέσματα. Άρχισα να μουρμουράω διάφορα του τύπου κάνε Παναγίτσα μου να πέρασα και τέτοια. Βγάζω το χαρτί από τον φάκελο και βλέπω ότι .........

« ΠΈΡΑΣΑ!!!!!!! »

φώναξα δυνατά και άρχισα να πανιγιριζω σαν παιδάκι. Ενώ ασυναίσθητα με την δύναμη μου έκανα φούσκες, δελφίνια σε σχήμα
καρδιάς, λέξεις όπως συγχαρητήρια, μπράβο και διάφορα τέτοια . Πήρα τηλέφωνο την μαμά μου για να της πω ότι πέρασα, μιλήσαμε λίγο μου είπε τα συχαρικια αλλά το της το έκλεισα στα μούτρα όταν είδα ένα κεφάλι να βγαίνει απ'το παράθυρο. Ποιος λέτε να είναι άραγε; Ο Endeavour, και τον βλέπω σε μια φάση πέθανες. Και μπουμ άρχισε να βγάζει φλόγες και να φωνάζει το όνομα μου.

 Και μπουμ άρχισε να βγάζει φλόγες και να φωνάζει το όνομα μου

اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.

« Lunaaaaaaaaaa !!! »

« Πέθανα » ψιθυρίζω .

~ Συγγραφέας ~

Πως σας φάνηκε το έκανα λίγο μικρό, αλλά μην αγχώνεστε τα άλλα θα είναι πιο μεγάλα. Επίσης σύντομα θα ανεβάσω ένα κεφάλαιο που θα εξηγήσω κάποια πράγματα για την Luna.
Μήνετε συντονισμένοι, και ως τότε

🌙😺BYE😺🌙

My Hero Academia Life حيث تعيش القصص. اكتشف الآن