My Hero Academia Life

κεφάλαιο 2 ~ Το πρώτο βήμα μέρος 2 ~

« Πέθανα ». Ψυθιριζω ενώ ο Endeavour με πλησιάζει απειλητικά .
« ΠΟΥ ΕΊΠΕΣ ΠΩΣ ΠΈΡΑΣΕΣ;!;!» Μου φωνάζει έξαλλος ο Endeavour.

« Στο UA. » Του απαντώ υπερήφανη ενώ ταυτόχρονα δημιουργώ ένα σκαλοπάτι από νερό που στην συνέχεια το πάγωσα και πάτησα επάνω του για να έρθω στο ίδιο ύψος με τον Endeavour, για να μπορεί να με κοιτάζει στα μάτια.

« Και μάλιστα σε δύο μέρες από τώρα θα μένω εκεί. » Συνεχίζω εγώ για να του την σπάσω. Και από το πουθενά βλέπω τον Natsu και την Fuyumi να έρχονται προς τα εδώ με το ύφος του τύπου Whaaaaat? Είμαι βέβαιη πως θα μου κάνουν ανάκριση: τι, πως και τα σχετικά.

« Πως πέρασες στο UA ;;; » Ρωτάει ο Natsu λαχανιασμένος ενώ μόλις είχε έρθει τρέχοντας, για να μάθει τι γίνεται και φωνάζει ο  Endeavour. « Αφού ο Endeavour δεν μας έκανε την τιμή να υπογράψει ένα ριμαδοχαρτο, το ζήτησα από την μαμά. Τέλειο;! »😃😃

( κάποιες φορές θα βάζω και ιμοτζι για να είμαι ακόμη πιο ακριβής )

« Ναι, αλλά πως και δεν το σκέφτηκες νωρίτερα;;; » « Εντάξει βρε Natsu, τι να πρωτοσκευτώ εκείνη την ώρα ». « Σωστά » Λέει σκεπτικός . « Hello πρέπει να το γιορτάσουμε!!!! » Φωνάζει η Fuyumi μες στα αυτιά μας. « Τέλεια. Θα κάνουμε πιτζάμα πάρτι στο δωμάτιο μου μιας και σε δύο μέρες θα μένω και επίσημα στο UA !!!! » « Κανείς δεν θα γιορτάσει τίποτα γιατί η Luna θα συνεχίσει την σχολή της » Πετάγεται και ο Endeavour που τόση ώρα απλός μας κοιτούσε σαν το χάνο. Δηλαδή έλεος με τα νεύρα μου παίζει;

« Αλήθεια; Αυτό θα το δούμε. » Λέω γυρίζοντας την πλάτη και τηναζοντας τα μαλλιά μου. « Αυτή είναι η τελευταία σου κουβέντα!; » Μου λέει ενώ όσο πάει γίνεται και πιο κόκκινος από τα νεύρα του « Όχι έχω άλλη μία.... » Τού λέω ψύχραιμη και κάνω μια παύση για να πάρω μια βαθιά ανάσα από το στόμα και στην συνέχεια του φωνάζω.«ΕΓΏ ΘΆ ΠΆΩ ΣΤΟ UA Ο ΚΌΣΜΟΣ ΝΑ ΧΑΛΆΣΕΙ !!!!!!!!!!» Ενώ οι δυνάμεις μου είναι τελείως εκτός ελέγχου και γύρω μου αρχίζουν να πετάγονται σταλακτίτες πάγου. Κάτι που ανάγκασε τον Endeavour να απομακρυνθεί από κοντά μου. Αλλά είναι και κολώφαρδος γιατί δεν έχει ούτε μια γρατζουνιά. Και αφού  κατάλαβα τι γίνεται γύρω μου έλιωσα τους πάγους, ξανά μάζεψα τα νερά, και έφυγα κυρία.

~ Αρκετή ώρα αργότερα ~

« Δεν το πιστεύω πόση σαβούρα είχα στο γραφείο μου. » Είπα στην Fuyumi που προσφέρθηκε να με βοηθήσει. « Εγώ πάλι γιατί ήμουν σίγουρη; » Μου απαντάει η Fuyumi και σκάμε στα γέλια. Η ώρα πέρασε και βάλαμε ταινία μαζί με τον Natsu και την Fuyumi. Στον Shoto και στον Μάρκο δεν είπα κάτι για να τους κάνω έκπληξη.

~ Συγγραφέας ~

Τατάν, άργησα δεν άργησα. (Ανέβασα και νωρίς για να μην με πρίζει κάποια πως εκείνη την ώρα κοιμάται γκουχου γκουχου ποια άραγε; Γκουχου 🙄 🤔😉😂.) Επίσης όταν την ξεκίνησα πήγαινα πρώτη γυμνασίου (γιατί αρκετά από τα κεφάλαια τα είχα ήδη γράψει) ενώ αυτήν την στιγμή που το γράφω πάω δεύτερα γυμνασίου οπότε σας το λέω από τώρα δεν υπόσχομαι τίποτα για το περιεχόμενο της ιστορίας 😅😇😂. Και ναι πάλι μου βγήκε λίγο μικρό επίσης πείτε μου στα σχόλια την γνώμη σας για την ιστορία και βάλτε ένα αστεράκι έτσι για το κόπο μου ή επειδή σας αρέσει σαν ιδέα . Τι μόνο εγώ βάζω αστεράκια πχ για μια καλή ατάκα;😅😅😅

🌙 Bye 🌙