My Hero Academia Life

Κεφάλαιο 20 ~ Luna VS Bakugo ~

~ Μια εβδομάδα αργότερα ~

Όλες αυτές τις μέρες απέφευγα με επιτυχία την Helen και τον Μάρκο. Βασικά όλα πάνε καλύτερα. Αυτή είναι η τελευταία εβδομάδα που θα μείνουν εδώ οι επισκέπτες μας. Από όσο ξέρω κάτι σχεδιάζουν οι καθηγητές για αυτό.

Καθώς πήγαινα για πρωινό συναντήθηκα με τον Bakugo. « Καλημέρα Bakugo. » « Καλημέρα. Πως και έχεις όρεξη πρωί πρωί; » « Προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη αν και ξέρω πως όλα θα πάνε χάλια. » « Γιατί τι είναι σήμερα; » « Αν είμαι τυχερή τίποτα αλλιώς η μέρα που θα πάρω αποβολή. » « Οκ.. Θέλεις να διαβάσουμε μαζί μετά το σχολείο; » « Ναι. Αν θες μπορούμε να κάνουμε παρέα και στο σχολείο. Δεν έχω θέμα. » « Τέλεια! Συγνώμη δεν ήθελα να φωνάξω. Απλά την τελευταία φορά που προσπάθησα να σε πλησιάσω με έδιωξες. » « Συγνώμη αλλά ξέρεις ότι το έκανα γιατί δεν ένιωθα αρκετά άνετα να σου πω κάποια πράγματα. »

Τελικά πήγαμε μαζί στο σχολείο. Καθώς κάναμε βόλτα στο προαύλιο κάποια φωνή είπε το όνομα μου. « Luna! » Ήταν η Helen. « Ποια είναι αυτή; » « Η ξαδέρφη μου η Helen. »
« Oi Luna δεν μου είπες πως ο Μάρκος είναι τόσο όμορφος. » Ήρθε πιο κοντά του δίνοντας το χέρι της για χειραψία. Του είπε ναζιαρηκα το όνομα της. « Helen μαζέψου λίγο. Δεν είναι ο Μάρκος. Είναι ένας φίλος μου. Τον λένε Bakugo. » « Μήπως ζηλεύεις που έχω πέραση; » Είπε πονηρά κλείνοντας το μάτι της. « Με ενοχλεί που τον πλησίασες γιατί νόμιζες πως ήταν το αγόρι μου. Γιατί αυτό δείχνει πόσο πολύ με μισείς αλλά επίσης μειώνεις και τον ίδιο. »

« Μην ανχωνεσαι Luna. Πάμε τώρα; » « Ναι. » « Για στάσου λίγο. Την φωνάζεις με το όνομα της λες και είστε κολλητοί. Τι φάση εδώ; Luna ξέρει ο θείος τα πάρε δώσε σου με τα αγόρια; » « Helen δεν πας στον διάολο! Ξέρεις πως είναι τώρα τα πράγματα ανάμεσα σε εμένα και τον θείο σου! Για εμένα πλέον δεν είναι τίποτα. Αν εσύ έχεις όρεξη για παιχνίδια τράβα αλλού! »

Πήρα τον Bakugo από το χέρι και φύγαμε. « Βλέπω δεν έχεις πολύ καλές σχέσεις με την ξαδέρφη σου. » « Καθόλου όμως! Ήταν το τελικό χτύπημα για να φύγω από το σπίτι. » « Θυμάμαι πως κάτι μου είχες πει. Αλλά καλύτερα ας αλλάξουμε θέμα. » « Σωστά. Τι λες να διοργανώσουν οι καθηγητές τελικά; » « Για ποιο πράγμα; » « Είχαν πει πως για μια μέρα θα δείξουμε στους φιλοξενούμενους μας πως είναι μια μέρα στο UA. » « Α θυμήθηκα τι λες. Από όσο ξέρω θα κάνουν κλήρωση και θα έρχονται από πέντε παιδιά σε κάθε τμήμα του UA. »

« Αυτό μπορεί να αποδειχθεί ωραίο! » « Μπα. Θα μας πεθάνουν. » Είπε απογοητευμένος. « Γιατί καλέ; » « Γιατί θα κάνουμε τρεις ώρες γυμναστική αντί για μία για να κάνουμε επίδειξη. » « Πώς; Όπως την άλλη φορά με το άλλο τμήμα; » « Όχι, θα είναι όπως οι προπονήσεις που κάνεις με τον Monoma. Αλλά μεταξύ μας. Έτσι θα δει και την βελτίωση μας από την τελευταία φορά. » « Δεν νομίζει πως είναι μικρό το διάστημα για να δει βελτίωση; » « Ναι αλλά από αυτό και κάτι άλλες γραπτές εξετάσεις θα δει ποιοί θα πάνε στην κατασκήνωση. » « ΤΙ ΠΡΆΓΜΑ; Εγώ γιατί δεν το ήξερα; » « Μην ανχωνεσαι. Απλά θα ήσουν αφηρημένη. Και γενικά δεν ήσουν εδώ αυτές τις μέρες. »