My Hero Academia Life

Κεφάλαιο 25 ~ Όταν αγαπάς πονάς ~

Μοίρας POV

Περίμενα να πάρει η Luna τα πράγματα της για να την χαιρετήσω και έπειτα να φύγω. Στο σπίτι μου αφήνει συνέχεια ρούχα της ή πράγματα για όταν έρχεται. Αυτή την φορά ήθελε να τα πάρει.

Τέλος πάντων .. Τα στρίμωξε όλα σε μια μικρή βαλίτσα. Ασήκωτη έγινε! Για αυτό δείχνει να αργεί τόσο να πάρει τα πράγματα. Τις σκέψεις μου διέκοψε ένα μπαμ που ακούστηκε. Ακούω ένα βογκητο πόνου και τρέχω γρήγορα έξω από το αμάξι να δω αν είναι καλά η Luna.

Την βλέπω να έχει πέσει κάτω στην άσφαλτο, δίπλα από το σακίδιο της. Ενώ η βαλίτσα που λέγαμε είναι από πάνω της. Της έπεσε στο στομάχι! Την παίρνω γρήγορα μπας και καταφέρει να πάρει μια ανάσα η Luna, διότι δεν φαίνεται καλά. Την ακούμπησα δίπλα. « Luna μου, είσαι καλά; » « Ναι, όμως πρέπει να βιαστώ! Ευχαριστώ που με έφερες! » Και με αυτό άρχισε να τρέχει με τα πράγματα στο χέρι.

Κάτι πρέπει να κάνω. Δεν γίνεται να συνεχιστεί όλο αυτό! Έχουν μείνει μόνο τα κόκαλα της! Αν νομίζετε πως δεν ξέρω ότι ξερνάει σχεδόν ότι τρώει είστε γελασμένοι! Απλός δεν ήθελα να την στεναχωρήσω άλλο σήμερα. Και δεν είναι μόνο η διατροφή της! Είναι το πόσω πολύ πιέζει τον εαυτό της!

Πρέπει σε κάποιον να το πω για να την βοηθήσω. Αλλά ποιόν; Στον πατέρα της αποκλείεται, στην μαμά της όχι... Στα αδέρφια της πάλι δεν μπορώ. Ο Shoto δεν μπορεί να κάνει κάτι και γενικά είναι ακόμα παιδί. Πάλι εγώ έμεινα.

Αλλά ποιον κοροϊδεύω; Εγώ δεν μπορώ να λύσω καν τα δικά μου προβλήματα. Μέχρι πέρυσι έπρεπε να ανέχομαι να ζω στο ίδιο σπίτι με τον πατριό μου και τον γιο του που με χτυπούσαν. Τότε χάρης την βοήθεια της Luna είπα επιτέλους στην μητέρα μου τι συνέβαινε.

Luna POV

Time skip

Τώρα είμαστε έξω από το λεωφορείο. Τα κορίτσια έχουν είδη βρει πως θα κάτσουν. Βλέπω να με πλησιάζει ο Bakugo. « Luna εσύ έχεις βρει με ποιον θα κάτσεις; Γιατί αν όχι μπορούμε να κάτσουμε μαζί. » « Όχι, εσύ πως και δεν θα πας με τον Kirisima; » « Αυτός θα πάει με τον Denki. Οπότε θες; » « Φυσικά. Πάμε. » Τον πήρα από το χέρι και πήγαμε να πιάσουμε θέσεις στην μέση του λεωφορείου.

Προφανώς είδα πόσο έχει κοκκινίσει ο Bakugo, απλά δεν ήθελα να τον φέρω σε δύσκολη θέση. Εγώ επέλεξα την θέση δίπλα στο παράθυρο. Ο καθηγητής Aizawa μας είπε κάποιους κανόνες. Δεν είμαι πολύ σίγουρη γιατί είμαι πολύ κουρασμένη για να συγκεντρωθώ. Ύστερα από λίγο άρχισα να νιώθω τα μάτια μου βαριά, ώσπου δεν μπορούσα πια να τα κρατήσω ανοιχτά.