⭐️Merhaba yeni bir haber: LKS'nin final bölümünde 1 yıl atlamıştık, arada geçen zamanda neler olduğunu detaylı bir şekilde kitap halinde okuyabileceksiniz.
⭐️Yani LKS'yi ilk kitaptaki bölümler + ek bölümler + bu kitaptaki bölümler hepsi bir arada ve kronolojik sıra içerisinde yani olması gerektiği gibi KİTAP halinde okuyabileceğiniz bir serüvene katılıyoruz.
⭐️Henüz hiçbir şey kesin değil dolayısı ile zamanı da kesin değil, tüm bu plan gerçekleştiğinde haber vereceğim size!
⭐️İkinci olarak; burada sizinle ekstra bölümler paylaşıyor olacağım, hatta talebiniz doğrultusunda bunlar normal şartlarda kitapta okuyabileceğiniz 1 yıllık ara dönemden de kısımlar içerecek.
⭐️Yani sizi merakta bırakmamak için elimden geleni yapacağım fakat aynı zamanda sadece kitaplaştırılmış halinde okuyacağınız güzellikler de olacak elbette ❤️
Parmakları, yarısını açmış olduğu topuzumun dibinden bir tel tokayı daha çektiğinde acıyla tısladım. Aniden elini çekip özür dilemeye başladı.
" Yok Duygu, ben yapamayacağım. "
Çatık kaşlarımı gevşetip yüzümü ona döndüğümde gerçekten endişeli bir ifadeyle gözlerime baktı.
" Sorun yok. " dedim bir milyonuncu kez.
Yatağın ucundan kalkarken ellerini havaya kaldırdı ve itiraz etmeye devam etti.
" Yok. Sürekli canını yakıyorum. Ben... ben birini bulayım hemen... sana yardım edecek bir kadın... " diye kendi kendine söylenerek arkasını döndüğünde gülerek ayağa kalktım ve kolunu kavradım.
" Sevgilim konunun seninle alakası yok. Bu tokaların kullanım amacı bu zaten. Saçı olduğu gibi tutmak. Yani kim olsa zorlanarak çözecekti. "
Yüzünü bir kez daha bana döndüğünde kaşları çatıktı.
" Ama kırk dakikada yarısını ancak çözebildim... "
Başımı salladım usulca.
" Evet çünkü topuzumda tam 214 tane tel toka var. "
Kara gözleri yatağın ucundaki tel tokalara kaydığında kısılmıştı.
" Ne kadar kaldı acaba? " diye mırıldandığında bir kez daha güldüm ve kolundaki elimi bileğine kaydırıp onu yatağa geri çektim.
" Hadi devam et lütfen. O kadar yanmıyor canım."
Sıkıntıyla iç çekse de bu kez itiraz etmemiş ve yatağa geri oturmuştu. Parmakları bir kez daha saçlarımın arasına girdiğinde, ben de canım yansa dahi tepki vermemek için kendimi kasmaya başlamıştım. Düğünden sonra gelinliğimi çıkartıp üstüme rahat bir elbise geçirmiştim fakat saçımla ve makyajımla uğraşmamıştım. Direkt olarak havaalanına doğru yola çıkmıştık ve bir saat kadar önce de otele girişimizi yapmıştık.
Kenan da uzunca bir süredir saçlarımı çözmekle meşguldü. Bir yandan söyleniyor bir yandan da özürler dileyip duruyordu. Bu hali beni epey güldürse de onun keyfi kaçalı çok olmuştu.
" Anlamıyorum ki bu kadar tokaya ne gerek var? " dediğinde iç çektim.
" Saatlerce o topuzun bozulmamasını sağladılar. "
" Değdi mi yani şimdi? " derken çektiği toka saç tellerimi kapıp koparttığında inledim.
" Al işte. " diyerek bıraktı yeniden.
" Kenan lütfen çöz şunları, bırak acımasını falan. "
" Şu tokalarda kalan saçlarına bak. " dedi avcuna aldığı tokaları gösterirken.
